Gewoon even om het nog eens op te frissen, en omdat ik het idee heb dat sommige creationisten niet helemaal duidelijk hebben wat soortvorming precies inhoudt.
Ik heb het idee dat men denkt dat soortvorming van de ene op de andere generatie plaatsvindt. Ik zal even ten overvloede aangeven wat daar het probleem mee is. Als je als werkdefinitie neemt dat leden tot dezelfde soort horen als ze onderling vruchtbare nakomelingen kunnen verwekken. Wat is nu het probleem met soortvorming in 1 generatie. Stel je hebt moedereend, die legt wat eieren, en één van die kuikens in dat ei muteert zo heftig dat het tot een nieuwe soort zou behoren. Het ei komt uit, het kuiken groeit op, maar omdat het enig in zijn soort is, kan het geen nageslacht verwekken en sterft de gehele soort - bestaande uit 1 lid - na 1 generatie uit. Ziet iedereen hoe dit een probleem is?
Wat er dus wél gebeurt, is dat het kuiken muteert, en een klein beetje verandert maar ruim binnen de soort 'eend' blijft (genus, familie, whatever). Het DNA van het kuiken is anders, maar niet anders genoeg om paring onmogelijk te maken. Iedere stuk nageslacht na hem muteert ook een beetje, en elke keer verandert het DNA een beetje meer, maar het blijft iedere keer mogelijk om met de generatiegenoten te paren, want soortvorming in 1 generatie leidt onherroepelijk tot uitsterven, zoals hierboven beschreven.
Of het nageslacht van dat ene kuiken na pak m beet 10.000 generaties nog tot dezelfde soort behoort als dat allereerste kuiken, dat is de grote vraag. En het grote antwoord daarop is 'Nee' terwijl elke generatie toch nageslacht had kunnen verwekken met de generatie voor en na hem.
Als de mutaties nou ook nog zorgen voor verschillende aanpassingen, bijvoorbeeld één groep aan een warm klimaat, en één groep aan een koud klimaat, dan is het niet moeilijk te zien hoe die groepen uit elkaar zullen groeien.
Dit wilde ik even kwijt. Het is een illusie om te denken dat je een fossiel kunt aanwijzen en zeggen: Hier, bij dit ene fossiel, is er soortvorming/-afsplitsing opgetreden.
.
