Met het trouwen: vader dochter in de kerk brengen?

[*Annet*]

Krijg hierbij echt zo'n beeld voor me: vader geeft dochter weg en loopt met een paar koeien en schapen terug.

[ajl]

Hij zei iets van zorg goed voor mn meisje

Daar gaan dus al echt mijn haren van overeind staan. Ik kan namelijk prima voor mijzelf zorgen. Ik ben eht helemaal verder met esli eens. Ik krijg hier echt zo'n gevoel van dat je overgaat van het ene gezag van de man naar de andere.

Mijn schoonzus liet zich ook weggeven door haar vader, woonde al jaren samen en was zwanger van haar eerste kind. Waarom moet je vader je dan weggeven?

[Sterretje]

Ik vind het mooi, maar dan alleen als je nog niet getrouwd bent voor de gemeente. Want dan kan het weggeven namelijk niet meer.
En aangezien je eigenlijk niet kunt trouwen in de kerk als je nog niet voor de gemeente bent getrouwd...

[Jo'tje]

Je kunt wel fanatiek zeggen: ik ben al helemaal zelfstandig etc. etc. Maar 'je vader en moeder verlaten' heeft meer te betekenen dan niet meer in hetzelfde huis wonen. Ik woonde al jaren op mezelf en m'n ouders hadden echt geen inspraak wat betreft mijn partnerkeuze. (al zou ik wel goed nadenken als m'n ouders grote twijfels zouden hebben)
Maar je neemt ongemerkt toch een hoop van huis mee. Gewoon: mentaal, qua opvoeding en gewoontes. Natuurlijk bepaal je ook een hoop zelf, heb je een eigen leven en meningen opgebouwd, maar toch neem je veel mee.
Wij hebben daar tijdens onze huwelijkscursus leuke gesprekken over gehad O en vergeet ook de andere kant niet: de stap van je ouders om hun kind echt los te laten. Met alle keuzes en dingen die daar aan vast hangen...

[elvira (gast)]

Ik vind het symbolisch ook een beetje raar.. ben het helemaal met ajl en esli eens: het gebruik dateert uit een tijd dat je als vrouw nog werd uitgehuwelijkt. Manlief en ik zijn destijds samen binnengekomen (en ook samen weer naar buiten gegaan )

[Hippieblijhoofd]

ik ben het eens met de zelfstandige vrouwen boven mij Natuurlijk neem ik een heleboel gewoonten enzo mee van mijn ouders, maar dat is toch bij mannen ook zo? En die worden toch ook niet door hun vader de kerk ingebracht? En verder zou ik het in onze situatie sowieso niet doen omdat mijn vader niet dolenthousiast was toen we vertelden dat we gingen trouwen. Hij was ook niet buitengewoon negatief hoor, hij moest wel wennen aan het idee. Dat neem ik hem niet kwalijk, maar ik vind dat hij me dan niet van harte zou kunnen 'weggeven' (blegh, alleen die term al )

[Daphne]

Ik vind het symbolisch ook een beetje raar.. ben het helemaal met ajl en esli eens: het gebruik dateert uit een tijd dat je als vrouw nog werd uitgehuwelijkt. Manlief en ik zijn destijds samen binnengekomen (en ook samen weer naar buiten gegaan )

Hier hetzelfde.
Ik vind het ook een traditie uit 'de oudheid', net alsof je man je baas wordt en je hebt te doen wat hij zegt.

[Nelly91]

Ik vind het juist een heel mooi, traditioneel gebruik! Het is toch zo dat je als het ware een beetje beschermd wordt door de mannen om je heen, eerst door je vader, dan door je man. Klinkt heel ouderwets en ik bedoel het ook niet in de zin van "het kleine lieve onafhankelijke vrouwtje", maar ik vind het wel een heel mooi gebruik.
Wat vinden jullie er dan van als de man om de hand van de vrouw gaat vragen bij de vader?

[Daphne]

Dat vind ik ook een rare traditie... Dat voelt voor mij ook alsof de vrouw een 'gebruiksvoorwerp' is wat even van eigenaar verwisselt.
Ik ben blij, dat mijn man dat niet heeft gedaan.

[LauraC]

Ik vind het ook een traditie uit 'de oudheid', net alsof je man je baas wordt en je hebt te doen wat hij zegt.

Is dat niet zo dan ?

[Galateia]

Mijn vader bracht mij ook de kerk in. Wij zijn gewoon christenen, gaan meestal naar vol evangelische/pinkster-gemeenten. Ik vond het gewoon een mooie symboliek, een beetje gebaseerd op dat wat je in romantische films altijd ziet. Ik ben echt niet iemand die zich als gebruiksvoorwerp laat behandelen en ik vind het ook een beetje vergezocht eigenlijk. Voor mijn part laat een man zich door zijn moeder of vader in de kerk of het gemeentehuis aan de bruid geven. Als er een speciale band is en vanuit die band een bepaalde persoonlijke symboliek of romantisch gebaar wordt gezien, ach, dan is het toch allemaal alleen maar heel erg leuk? Ik vond het gewoon mooi. Mijn vader heeft altijd goed voor zijn kleine meisje gezorgd en nu ging ze helemaal zelf haar eigen weg. Kusje erbij, doei papa... hij was zo trots, hij glunderde helemaal

[*Annet*]

Het zal vast wel zo zijn dat je dikke mik bent met je pa anders zou je dat niet willen. Aangezien ik dat nooit ben geweest gruw ik er bijna van

[Juliah]

Al zou ik het mijn vader vragen, ik weet nu al hoe hij zou reageren: 'wat een zotteklap.'


Verder zou ik zelf ook gewoon met mijn aanstaande de kerk in lopen, wel onder mooi orgelspel natuurlijk (Henry Purcell - Trumpet Tune from "King Arthur" bijvoorbeeld).

[Jo'tje]

Nou Juliah, roep dat niet te hard.
Tegen mijn zus zei m'n pa altijd heel stoer: ik breng je echt niet de kerk in later hoor, tegen de tijd dat je kunt trouwen zul je zelf toch wel kunnen lopen!

Later liet 'ie een keer aan m'n moeder ontglippen dat hij het toch wel jammer vond dat 'ie z'n dochter niet naar binnen had gebracht. Toen ik het dus aan hem vroeg, deed hij er alsnog grappig over. Maar ik legde wel gewoon uit dat het was uit waardering, en dat ik niet alleen hen loslaat, maar zij ook mij. Tot op zekere hoogte dan...
Nou, toen vond hij het toch wel mooi hoor. Maar hij zou m'n pa niet zijn als er een grapje bij kwam. Eenmaal bij Marnix aangekomen zei hij heel droog: nou, hier heb je d'r dan

[Jannoek]

Mijn vader heeft me 'weggegeven' in het gemeentehuis.

Ik woonde ook al jaaaren op mezlef, ben ook een zelfstandige vrouw maar vond het toch een mooi gebaar.
Hij zei ook nog iets heel liefs met tranen in z'n ogen, maar dat kan ik niet helemaal meer voor de geest halen.
Wellicht staat dat op de video, maar die hebben we nog niet

Mn man heeft ook m'n vader om 'toestemming' gevraagd om met me te trouwen.
Ik vond dat wel stoer! M'n vader (ouders) waardeerden het ook echt. Terwijl ik ook toen al op mezelf woonde en zelfstandig vrouw was