Ruzie in verlovingstijd

[Roosje1990]

Lieve mensen!

Mn eerste topic hier .
Ik heb nu bijna 1,5 jaar verkering met mijn lieverd en we hebben een huisje en hopen volgend jaar rond mei/juni te gaan trouwen ).

Nu heb ik een beetje een probleem, nou ja, WIJ eigenlijk..

We hebben telkens weer ruzietjes over de domste dingen. Dan weer over de soort vloerbedekking, dan weer over geld, dan weer over roken, dan weer over te laat komen..
Zucht.. heb gewoon zo'n gevoel:

WEet het gewoon soms niet meer, dan ga ik twijfelen, twijfelen, twijfelen..
Is het wel goed dat we verloofd zijn, hadden we niet even moeten wachten?
We zijn allebei nogal (heel erg..) eigenwijs en dat botst nog wel eens.
Maar we houden heel veel van elkaar en telkens zoeken we elkaar weer op en komt het voor de nacht weer goed.

Wat kunnen we hier aan doen? Heeft iemand een tip? Hoe kunnen we het oplossen? MOet ik vaker zijn zin doen?

[Evelien]

Ga een huwelijkscursus of iets dergelijks doen. Daar leer je een hele boel.

[ajl]

Of het gewoon 'uitvechten'. Mijn man en ik zijn ook beiden behoorlijk pittig en hebben in het eerste jaar van ons trouwen heel veel gekibbeld ( en dat is nog zacht uitgedrukt) over alles en nog wat. Nu zijn wij een paar jaar verder en de ruzies zijn gestreden. Natuurlijk vlamt het af en toe nog wel, maar in veel mindere mate.

[Roosje1990]

Ga een huwelijkscursus of iets dergelijks doen. Daar leer je een hele boel.

Een huwelijkscursus klinkt gelijk zo, net alsof je bijna uit elkaar gaat, dat het helemaal niet meer lukt, klinkt zo dramatisch!

Heb ook al het boekje gekocht "De 5 talen der liefde", die zijn we nu samen aan het lezen. Dat is wel fijn, kunnen we mooi samen over praten, maar telkens is er weer wat .

Heb nog nooit zoveel gehuild als in mijn verkering/verlovingstijd..
Ik wil dat niet! Hou zoveel van hem..

[Roosje1990]

Of het gewoon 'uitvechten'. Mijn man en ik zijn ook beiden behoorlijk pittig en hebben in het eerste jaar van ons trouwen heel veel gekibbeld ( en dat is nog zacht uitgedrukt) over alles en nog wat. Nu zijn wij een paar jaar verder en de ruzies zijn gestreden. Natuurlijk vlamt het af en toe nog wel, maar in veel mindere mate.

Hadden jullie voor het trouwen ook veel ruzie's dan?
(wel een geruststelling trouwens hoor..)

[Roosje1990]

In iedere relatie gaat het goed of slecht.
Het ligt eraan hoe hard je er voor vecht.
In iedere relatie is er wel eens ruzie, onenigheid.
Maar na een poosje krijgen ze beide spijt.
Een ruzie maakt niet zo heel veel uit.
Je weet dat je van elkaar houdt zelfs na ieder verkeerd besluit.
Het komt wel goed al is er maar 1 de medewerker.
Want een ruzie maak echte liefde sterker.

Is dit zo?

[ajl]

Voor ons trouwen kibbelden wij ook regelmatig.

Ik moet zeggen dat wij elkaar zeker niet dagelijks en ook niet elk weekend zagen. Wij zijn echt dol op elkaar, maar het kon behoorlijk knetteren. Nu zijn wij inmiddels 8 jaar samen (waarvan 4 jaar getrouwd) en ik merk echt dat wij naar elkaar zijn toegegroeid.

Ik zie aan je nickname dat jij nog best wel jong bent. Je bent nog volop bezig om jezelf te ontwikkelen en ook daarin zal jij en jullie samen je weg moeten zoeken.

[Evelien]

Ga een huwelijkscursus of iets dergelijks doen. Daar leer je een hele boel.

Een huwelijkscursus klinkt gelijk zo, net alsof je bijna uit elkaar gaat, dat het helemaal niet meer lukt, klinkt zo dramatisch!

Heb ook al het boekje gekocht "De 5 talen der liefde", die zijn we nu samen aan het lezen. Dat is wel fijn, kunnen we mooi samen over praten, maar telkens is er weer wat .

Heb nog nooit zoveel gehuild als in mijn verkering/verlovingstijd..
Ik wil dat niet! Hou zoveel van hem..

Nee dan heb je een verkeerd beeld bij huwelijkscursus. Je moet het zien als een op een ontspannende manier van onderwijs krijgen mbt je relatie. Wij vonden het juist heel gezellig en hebben daar ook een stel ontmoet waar we nu vrienden mee zijn geworden.


Dat gedichtje daar zit absoluut een waarheid is.

Zolang het maar geen gewoonte wordt.

[Roosje1990]

Ga een huwelijkscursus of iets dergelijks doen. Daar leer je een hele boel.

Een huwelijkscursus klinkt gelijk zo, net alsof je bijna uit elkaar gaat, dat het helemaal niet meer lukt, klinkt zo dramatisch!

Heb ook al het boekje gekocht "De 5 talen der liefde", die zijn we nu samen aan het lezen. Dat is wel fijn, kunnen we mooi samen over praten, maar telkens is er weer wat .

Heb nog nooit zoveel gehuild als in mijn verkering/verlovingstijd..
Ik wil dat niet! Hou zoveel van hem..

Nee dan heb je een verkeerd beeld bij huwelijkscursus. Je moet het zien als een op een ontspannende manier van onderwijs krijgen mbt je relatie. Wij vonden het juist heel gezellig en hebben daar ook een stel ontmoet waar we nu vrienden mee zijn geworden.


Dat gedichtje daar zit absoluut een waarheid is.

Zolang het maar geen gewoonte wordt.

We hebben maandenlang geen ruzie gehad. Maar nu we net een huis hebben gekocht (spannend..) en alles moeten overleggen (kachel, ja of nee, vloerkleed of vloerbedekking) enz. enz. dan word het even hectisch allemaal.. Dan wil ik dit en hij juist het tegenovergestelde..

[schelpje3]

Roos1990: beetje verschil van mening is niet erg, als het over de materiele dingen gaat, als je maar uiteindelijk er samen uitkomt !
Compromis sluiten, win/win situatie, zoals dat heet.
Maar gaat het over de echt belangrijke dingen, is het toch wel zaak dat je dezelfde kant opkijkt.
Stel je voor dat je over ieder ding je terreintje moet bevechten, dat is doodvermoeiend.
Zolang het nog over een lappie vloerbedekking gaat.... ach dat kun je na een paar jaar vervangen
Hebben jullie alleen kibbelpartijtjes over aanschaf van spullen ?
Als het over kinderen krijgen, kerkgang, belijdenis doen, dat soort dingen, gaat, hoe is de sfeer dan ?
Enne.... niet te snel toegeven, anders word jij degene die altijd bakzeil haalt.

[Mortlach]

Ruzie om kleine dingen gaat nooit over kleine dingen. Je kunt beter vragen waar de ander écht mee zit als je weer eens ruzie hebt over het dopje van de tandpasta, want dat gaat echt niet om het dopje van de tandpasta of de kleur van de gordijnen. En dan is het luisteren, luisteren, luisteren. Luisteren naar de ander zijn/haar zorgen, naar hoe diegene zich voelt, zonder direct te reageren. Dus niet met oplossingen komen en zeker niet defensief worden. Als het moet, neem je maar een slok water (niet doorslikken) zodat je wel MOET luisteren zonder direct in te gaan op wat de ander zegt.

De spanning die de aankoop van dat huisje met zich heeft meegebracht zal waarschijnlijk een groot aandeel hebben in de situatie, maar daar kom je alleen maar achter als je echt naar de ander luistert. Als je dat truukje eenmaal beheerst, zal de relatie daar ongetwijfeld enorm op vooruit gaan.

[schelpje3]

Je hebt gelijk !
In het begin van een huwelijk is dat dopje meestal amper opgemerkt, maar ja, het duurt maar en het verbetert niet.
Jij altijd.... hoor je dan soms.
Het zijn kleine vossen die de wijngaard bederven, staat er in de bijbel, maar kleintjes worder groter !

[Mortlach]

Je hebt gelijk !
In het begin van een huwelijk is dat dopje meestal amper opgemerkt, maar ja, het duurt maar en het verbetert niet.
Jij altijd.... hoor je dan soms.
Het zijn kleine vossen die de wijngaard bederven, staat er in de bijbel, maar kleintjes worder groter !

Nee, het gaat niet om dat dopje. Dan gaat het over het feit dat de ander niet de aandacht besteedt aan dat soort dingen die jij hoopt. Het gaat om jouw teleurstelling dat de ander niet dezelfde energie ergens instopt als jij en dat je dat wel graag zou willen, of zich inzet om te verbeteren. Zie je hoe je het op die manier bij jezelf houdt, en niet de schuld bij de ander legt.

Nogmaals, het gaat niet om dat dopje. Trouwens, vaak weet de ander niet eens dat je daar zo mee zit, omdat je het hem immers nooit op een rustige manier hebt verteld. (en nee, hij kan geen gedachten lezen. En nee, het is niet 'normaal' of 'logisch' dat hij iets zou doen zoals jij het hebt geleerd.)

[Daphne]

Lieve mensen!

Mn eerste topic hier .
Ik heb nu bijna 1,5 jaar verkering met mijn lieverd en we hebben een huisje en hopen volgend jaar rond mei/juni te gaan trouwen ).

Nu heb ik een beetje een probleem, nou ja, WIJ eigenlijk..

We hebben telkens weer ruzietjes over de domste dingen. Dan weer over de soort vloerbedekking, dan weer over geld, dan weer over roken, dan weer over te laat komen..
Zucht.. heb gewoon zo'n gevoel:

WEet het gewoon soms niet meer, dan ga ik twijfelen, twijfelen, twijfelen..
Is het wel goed dat we verloofd zijn, hadden we niet even moeten wachten?
We zijn allebei nogal (heel erg..) eigenwijs en dat botst nog wel eens.
Maar we houden heel veel van elkaar en telkens zoeken we elkaar weer op en komt het voor de nacht weer goed.

Wat kunnen we hier aan doen? Heeft iemand een tip? Hoe kunnen we het oplossen? MOet ik vaker zijn zin doen?

Mijn man en ik hadden voordat we trouwden ook nogal eens een meningsverschil. Ook het eerste jaar van ons huwelijk was dat het geval. Nu hebben we ook nog wel eens 'ruzie', maar we maken het altijd weer goed. Wij zijn ook beiden erg eigenwijs...

[kirsten]

Wij hadden ook flink wat 'ruzie' toen we een huis gekocht hadden. We waren allebei echt super moe en gestresst en dat reageerden we op elkaar af. Nu we getrouwd zijn hebben we eigenlijk nooit ruzie of onenigheid. Ja soms als een van ons moe is, maar dan weet de ander dat hij zich terug moet trekken. Door trouwen is niet alles anders geworden, maar wij hebben mee rust gekregen en dus ook minder gekibbel.