sterilisatie man

[schelpje3]

Tja, dan moet je er ook maar op vertrouwen, dat God jou de kracht geeft om dat wel te doen. Als je namelijk zo denkt, dan is dat de logische volgende stap.

En denk je echt dat God bij elke zwangerschap iemand een kindje toevertrouwt? Een junk die zwanger raakt, zwaar onder de drugs zit... vertrouwt God haar en haar partner een kindje toe, of heeft zij zich gewoon onverantwoordelijk gedragen met haar sekspartner en is daar een zwangerschap uit voortgekomen?

Hier gaat het over de gebrokenheid van het leven !
De gevolgen van een zondig leven.
Dat is toch anders dan een "normaal" huwelijksleven.

[Galateia]

Ja maar, een zwangerschap is een zwangerschap. Leven, door God geschapen. En wie bepaalt dan, wanneer God het leven heeft gegeven, omdat hij het de vader en moeder toevertrouwt? Dan ga je toch met menselijke maten meten. Daarom houdt je visie geen stand. Daarvoor is er teveel gebrokenheid...

[Schipje]

Ja maar, een zwangerschap is een zwangerschap. Leven, door God geschapen. En wie bepaalt dan, wanneer God het leven heeft gegeven, omdat hij het de vader en moeder toevertrouwt? Dan ga je toch met menselijke maten meten. Daarom houdt je visie geen stand. Daarvoor is er teveel gebrokenheid...

Galateia, ik weet niet of je het zo bedoelt maar je vorige reactie komt op mij wat aanvallend over. Ik ben er wat verontwaardigd over. Ik ben blij dat God beslist in mijn leven EN mij verstand heeft gegeven om zelf beslissingen te nemen. Ik mag het toch echt als een heel groot wonder zien dat GOD mijn man en mij een kind heeft TOEVERTROUWD, Hij vind het goed dat een kindje bij ons mag opgroeien. Daar ben ik HEM heel erg dankbaar voor!! Kom nou zeg, het kan toch niet zo zijn dat wij een kind hebben omdat we toevallig vruchtbaar zijn ofzo? Hij bestuurt hoor! En Hij is heel verstandig.

EN op je andere post van vertrouwen met tien kids:
Als je de straat oversteekt kijk je ook goed om je heen. Je loopt niet met je ogen dicht naar de overkant in de hoop dat God je wel zal sparen. Dat zou je verantwoordelijkheid ontlopen zijn.

Het is heel Bijbels om kinderen te zien als een Godsgeschenk en tegelijkertijd je verantwoordelijkheid te nemen. En hoe dat met junkies zit weet ik ook niet. DAN NOG is het door God geschapen leven. En waarom word zo iemand zwanger? Geen idee, Hij weet het.

[Schipje]

Het is niet zo dat ik denk dat het alleen maar egoistisch is om kinderen te krijgen hoor, maar toen ik zwanger was heb ik me dat wel eens bedacht: IK wilde een kind (nouja, oke, mijn man ook ), dus IK stopte met de pil slikken, WIJ probeerden 'het' op een goed moment te doen, wat lukte, waardoor ik zwanger werd. En wie waren wij om zomaar te beslissen dat wij een kind wilden? (oftewel: stoppen met de pil) wil dat kind uberhaupt wel op deze wereld gezet worden? Ik blijf het nog steeds redelijk egoistisch vinden.
Op mijn werk kom ik jongeren tegen die suicidaal zijn, die niet begrijpen waarom hun ouders hen ooit op deze wereld hebben gezet...

Het is wel leuk om te zeggen: je zet kinderen op de wereld voor God, maar ik geloof niet dat het bij een vrouw (en man) ook niet een beetje eigenbelang is, omdat ik het zo graag wil)

Het heet toch niet voorniks een ZEGEN? Je mag er toch van genieten? Het is een zegen, een heel grote en rijke zegen. Ik denk dat je dat zelf wel kan beamen.
Persoonlijk vind ik 'wil dat kind uberhaupt wel op deze wereld gezet worden?' een heel vreemde uitspraak. God vraagt er toch om als je het aankan? En een antwoord krijg je altijd te laat, namelijk als het kind al op de wereld gezet is.

[schelpje3]

@Schipje, dat zei ik dus ook al. Ik was zeer verwonderd dat wij de kinderzegen kregen ! Dat God mij uberhaupt in staat achtte om kinderen groot te brengen, te verzorgen, hen aan de hand te nemen. Ik was overweldigd door de doopbelofte, kon ik dat wel aan eigenlijk ?
Bij ons is niks gepland, dan had ik ws nog geen kinderen gehad, het is altijd te vroeg, geen geld, geen ruimte, te druk, zoveel redenen.
Als je het zo mag bekijken, is het een dubbel Wonder als je een kind mag krijgen.
Ik heb mogen ervaren dat Hij je kracht en wijsheid geeft, als je erom vraagt.

[Galateia]

Ja maar, een zwangerschap is een zwangerschap. Leven, door God geschapen. En wie bepaalt dan, wanneer God het leven heeft gegeven, omdat hij het de vader en moeder toevertrouwt? Dan ga je toch met menselijke maten meten. Daarom houdt je visie geen stand. Daarvoor is er teveel gebrokenheid...

Galateia, ik weet niet of je het zo bedoelt maar je vorige reactie komt op mij wat aanvallend over. Ik ben er wat verontwaardigd over. Ik ben blij dat God beslist in mijn leven EN mij verstand heeft gegeven om zelf beslissingen te nemen. Ik mag het toch echt als een heel groot wonder zien dat GOD mijn man en mij een kind heeft TOEVERTROUWD, Hij vind het goed dat een kindje bij ons mag opgroeien. Daar ben ik HEM heel erg dankbaar voor!! Kom nou zeg, het kan toch niet zo zijn dat wij een kind hebben omdat we toevallig vruchtbaar zijn ofzo? Hij bestuurt hoor! En Hij is heel verstandig.

EN op je andere post van vertrouwen met tien kids:
Als je de straat oversteekt kijk je ook goed om je heen. Je loopt niet met je ogen dicht naar de overkant in de hoop dat God je wel zal sparen. Dat zou je verantwoordelijkheid ontlopen zijn.

Het is heel Bijbels om kinderen te zien als een Godsgeschenk en tegelijkertijd je verantwoordelijkheid te nemen. En hoe dat met junkies zit weet ik ook niet. DAN NOG is het door God geschapen leven. En waarom word zo iemand zwanger? Geen idee, Hij weet het.

Natuurlijk heeft Hij jullie die kinderen toevertrouwd, dat hoor je mij nergens ontkennen. Maar als je zegt, dat je niet weet hoe het met junkies zit... tja, dan denk ik: verschilt de ene zwangerschap dan van de andere? Het is allemaal leven door God gemaakt. En als je stelt, dat God in Zijn wijsheid een zwangerschap tot stand brengt omdat Hij het nieuwe leven aan de ouders toevertrouwt, dan vraag ik mij hardop af, of Hij dat ook doet bij de gebrokenen. Ik heb geen idee, ik kan Zijn beweegredenen niet kennen, maar ik stel eigenlijk gewoon de vraag: maak je dan onderscheid tussen de ene en de andere zwangerschap?

[Bumba]

Kom nou zeg, het kan toch niet zo zijn dat wij een kind hebben omdat we toevallig vruchtbaar zijn ofzo? Hij bestuurt hoor! En Hij is heel verstandig.

Naar mijn bescheiden mening hebben vruchtbaarheid en zwangerschap veel met elkaar te maken....

[Schipje]

Ja maar, een zwangerschap is een zwangerschap. Leven, door God geschapen. En wie bepaalt dan, wanneer God het leven heeft gegeven, omdat hij het de vader en moeder toevertrouwt? Dan ga je toch met menselijke maten meten. Daarom houdt je visie geen stand. Daarvoor is er teveel gebrokenheid...

Galateia, ik weet niet of je het zo bedoelt maar je vorige reactie komt op mij wat aanvallend over. Ik ben er wat verontwaardigd over. Ik ben blij dat God beslist in mijn leven EN mij verstand heeft gegeven om zelf beslissingen te nemen. Ik mag het toch echt als een heel groot wonder zien dat GOD mijn man en mij een kind heeft TOEVERTROUWD, Hij vind het goed dat een kindje bij ons mag opgroeien. Daar ben ik HEM heel erg dankbaar voor!! Kom nou zeg, het kan toch niet zo zijn dat wij een kind hebben omdat we toevallig vruchtbaar zijn ofzo? Hij bestuurt hoor! En Hij is heel verstandig.

EN op je andere post van vertrouwen met tien kids:
Als je de straat oversteekt kijk je ook goed om je heen. Je loopt niet met je ogen dicht naar de overkant in de hoop dat God je wel zal sparen. Dat zou je verantwoordelijkheid ontlopen zijn.

Het is heel Bijbels om kinderen te zien als een Godsgeschenk en tegelijkertijd je verantwoordelijkheid te nemen. En hoe dat met junkies zit weet ik ook niet. DAN NOG is het door God geschapen leven. En waarom word zo iemand zwanger? Geen idee, Hij weet het.

Natuurlijk heeft Hij jullie die kinderen toevertrouwd, dat hoor je mij nergens ontkennen. Maar als je zegt, dat je niet weet hoe het met junkies zit... tja, dan denk ik: verschilt de ene zwangerschap dan van de andere? Het is allemaal leven door God gemaakt. En als je stelt, dat God in Zijn wijsheid een zwangerschap tot stand brengt omdat Hij het nieuwe leven aan de ouders toevertrouwt, dan vraag ik mij hardop af, of Hij dat ook doet bij de gebrokenen. Ik heb geen idee, ik kan Zijn beweegredenen niet kennen, maar ik stel eigenlijk gewoon de vraag: maak je dan onderscheid tussen de ene en de andere zwangerschap?

Ik heb daar ook geen antwoord op, Galateia. Ik weet alleen hoe het bij mij persoonlijk is.

[Schipje]

Kom nou zeg, het kan toch niet zo zijn dat wij een kind hebben omdat we toevallig vruchtbaar zijn ofzo? Hij bestuurt hoor! En Hij is heel verstandig.

Naar mijn bescheiden mening hebben vruchtbaarheid en zwangerschap veel met elkaar te maken....

Echt waar? Het stond misschien een beetje raar geciteerd maar ik bedoelde dat, ook al doe je zelf 'je best' om zwanger te raken, Hij toch bestuurt.

[Galateia]

Ik heb daar ook geen antwoord op, Galateia. Ik weet alleen hoe het bij mij persoonlijk is.

Precies, je weet van jezelf, persoonlijk, dat God jou die kinderen heeft toevertrouwd. En dat is een prachtig wonder. Maar... wanneer iemand dus geen kinderwens heeft, moet je dan maar gewoon zeggen 'als God je een kind toevertrouwt, dan kun je er van uitgaan, dat het goed zal komen'? Dat kan denk ik gewoon niet, omdat die persoonlijke situatie weer heel anders is in vergelijking met de jouwe. Is elk huwelijk dan zomaar geschikt voor kinderen? Nee. Omdat elk huwelijk uit andere personen bestaat. Net zoals je ook niet weet hoe het zit met de gebrokenen. Wij kunnen als mens zijnde gewoon niet bepalen, aan wie God het wel of niet zou toevertrouwen. Jij weet het van jezelf, maar niet voor een ander.

[Schipje]

Ik heb daar ook geen antwoord op, Galateia. Ik weet alleen hoe het bij mij persoonlijk is.

Precies, je weet van jezelf, persoonlijk, dat God jou die kinderen heeft toevertrouwd. En dat is een prachtig wonder. Maar... wanneer iemand dus geen kinderwens heeft, moet je dan maar gewoon zeggen 'als God je een kind toevertrouwt, dan kun je er van uitgaan, dat het goed zal komen'? Dat kan denk ik gewoon niet, omdat die persoonlijke situatie weer heel anders is in vergelijking met de jouwe. Is elk huwelijk dan zomaar geschikt voor kinderen? Nee. Omdat elk huwelijk uit andere personen bestaat. Net zoals je ook niet weet hoe het zit met de gebrokenen. Wij kunnen als mens zijnde gewoon niet bepalen, aan wie God het wel of niet zou toevertrouwen. Jij weet het van jezelf, maar niet voor een ander.

Heb ik dat dan ergens beweerd?

[marcel081276]

Ik heb daar ook geen antwoord op, Galateia. Ik weet alleen hoe het bij mij persoonlijk is.

Precies, je weet van jezelf, persoonlijk, dat God jou die kinderen heeft toevertrouwd. En dat is een prachtig wonder. Maar... wanneer iemand dus geen kinderwens heeft, moet je dan maar gewoon zeggen 'als God je een kind toevertrouwt, dan kun je er van uitgaan, dat het goed zal komen'? Dat kan denk ik gewoon niet, omdat die persoonlijke situatie weer heel anders is in vergelijking met de jouwe. Is elk huwelijk dan zomaar geschikt voor kinderen? Nee. Omdat elk huwelijk uit andere personen bestaat. Net zoals je ook niet weet hoe het zit met de gebrokenen. Wij kunnen als mens zijnde gewoon niet bepalen, aan wie God het wel of niet zou toevertrouwen. Jij weet het van jezelf, maar niet voor een ander.

hier ben ik het helemaal mee eens, stel dat ik(wij) wel een kind zouden krijgen dan is dat denk ik heel erg voor dat kind omdat ik hem dan zie als een inbraak op mijn leven en het kind dus geen liefde enz enz kan geven omdat ik dat gevoel totaal niet heb.
En wat die junks betreft denk ik dat zwanger worden gewoon een natuurlijk proces is voor zowel het nette gertouwde stel als voor de junk.

[sientje]

Tjonge wat een heftige discissies weer

Ooit heb ik ook eens een forum geopend over sterilisatie.
Man man heeft zich 4 jaar geleden laten steriliseren, en het bevalt prima
Geen angst meer voor een zwangerschap, die ons huwlijk helemaal beïnvloedde(en niet ten goede)
Eerst had ik er wat moeite mee, zo van kan en mag dit, maar nu heb ik er vrede mee.
Je moet tenslotte met verstand kinderen baren,staat er toch. En voor ons was het zeker niet verstandig als er nog een kind bij zou komen.

Om bewust niet voor kinderen te kiezen,daar kan ik me niets bij voorstellen,maar ik vind dat dat ieders eigen verantwoording is.

[*Annet*]

van mij mag mijn hub zich ook wel laten steriliseren. Hij 'durft' niet Daarbij mislukken medische ingrepen bij hem nogal eens dus hij gelooft ook niet dat het goed zal komen.

[lammetje]

Volgens mij moet iedereen die een kind krijgt hier goed voor zorgen. Dit kan door het op te voeden, eten en drinken en liefde te geven, of je kind afstaan aan ouders die dit willen/kunnen doen.
Iedere ouder heeft die verantwoordelijkheid gekregen en moet zich ook verantwoorden voor de Heere.


ik kan me voorstellen dat, als je ondanks anticonceptie zwanger wordt, dit erg moeilijk is, maar om jou kind de dupe te laten worden door te zeggen dat het KIND een inbreuk is op JOU leven...
Dat je het niet ziet zitten en dat je het moeilijk vind, oke, daar kan ik me heel veel bij voorstellen, maar dat je dat kind, een stukje van jezelf als INBREUK zie, nee daar kan ik echt niet bij. Ik vind dat diep-triest en ik hoop eigenlijk dat je het even wat anders bedoelde