Berichtdoor bruggenbouwer » 31 jul 2010 10:04
Ja ik stelde je de vragen om zelf na te denken wat normaal is, op zich hebben deze vragen geen christelijk karakter, maar het kan je het christendom wel beter leren begrijpen
Datgene wat jij normaal vind, is niet omdat het vaak voorkomt. (Aids komt relatief ook vaak voor, maar dat wil dus niet zeggen dat het normaal is). De reden dat jij iets normaal vindt ligt ook niet echt in je zelf. Waarom vond men honderd jaar terug iets niet normaal, bijvoorbeeld homofilie. En dat ligt dan niet aan de christelijke cultuur, want ook in andere culturen vond men het niet normaal. Dat jij iets normaal vindt, komt grotendeels door de cultuur en opvoeding waarin je groot bent geworden, waarbij sommige waarden belangrijk zijn. Éen waarde die jij belangrijk vindt (dat filter ik uit je antwoorden) is "als iets goed aanvoelt, dan is het goed, zolang je iemand maar geen pijn doet. Dat is natuurlijk redelijk subjectief, voor de één voelt iets goed aan, voor de ander niet.
Ik zeg dus dat jij je manier van denken ontleend aan andere (je opvoeding en cultuur), dat doen eigenlijk alle mensen. Mensen die een religieuze opvoeding krijgen en opgroeien in een door religie gestempelde cultuur ontlenen daaraan wat ze normaal vinden. Binnen de éne cultuur zijn er mensen die bedenken wat normaal is, en bij de andere cultuur ook (Vaak zijn dat mensen die zich bezig houden met ethiek). Dat doen die personen vanuit een bepaald denkkader, een soort geloof. Ongelovig bestaat eigenlijk niet, tenzij je daarmee bedoelt dat je het christelijk geloof niet aanhangt, maar dan hang je een ander geloof aan: bijvoorbeeld geloven in de maakbaarheid van de wereld, dat de wereld van niemand is. Als het een religieus geloof is ontleen je datgene wat je goed vindt aan je religie. De belangrijkste vraag is dan: wat vraag de religie/God mij te doen wat goed is. En dan is dus de vraag rond homoseksualiteit, wat vind God hoe ik daarin moet handelen. Bij prostitutie is dat redelijk eenvoudig, de God van de christenen zegt dat seksualiteit alleen binnen een relatie van wederzijdse liefde en trouw goed is. Prostitutie keuren christenen daarom af.
Wat voor de één normaal lijkt, hoeft voor de ander niet normaal te zijn. Toch is men in een breed scala wel op zoek naar universele waarden en normen. Dus die voor de diversiteit aan culturen geldt. Één daarvan, die min of meer wereldwijd wordt geaccepteerd is:Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Daaraan ontlenen we bijvoorbeeld ook dat het niet goed en niet normaal is om van de ander te stelen, of een ander te doden.
Ik zie je enkele keren verwijzen naar zaken die vastgelegd zijn in onze genen. Zoals blauwe ogen. Bij een ongeboren kind valt op basis van de genen al te zeggen dat hij blauwe ogen zal hebben. Op basis van de genen kun je ook bepalen of hij bepaalde erfelijke ziektes heeft: is het dan normaal dat hij die heeft? Wat betreft homoseksualiteit: momenteel kunnen we dat niet bij een ongeboren kind vaststellen. Mogelijk kan men in de toekomst wel vaststellen dat een kind een verhoogde kans heeft op homofiele gevoelens, maar je vergeet in deze dat de ontwikkeling van een kind in zijn kindertijd van belangrijke waarde zijn over het feit of hij later een homofiele gerichtheid heeft of een hetrofiele gerichtheid.
.
. Als God iets niet bedoelt heeft zou Hij dat mogelijk kunnen laten verdwijnen. Maar waarom zou hij dat uberhaupt doen? Hij kan mogelijk armoede ook wel laten verdwijnen, maar waarom zou hij dat doen? Die keuze om zonder God te leven die maak jij en ik toch gewoon, en dan moet Hij weer ingrijpen?