ajl schreef:
Hoe doen jullie het avondgebedje? Zittend, knielend o.i.d. Voorheen zat Hugo op schoot, maar hij wil nu zelluf titten. Het probleem is alleen dat hij niet echt stilzit en af en toe wegkruipt. Ik moet hem dan tijdens het gebed terechtwijzen, ook niet zo eerbiedig. Hoe lossen jullie dat op?
Mijn jongste is 3, en hij zit op z'n bedje, ik er op m'n knieen naast. De oudste kinderen heb ik allemaal "ik ga slapen ik ben moe" geleerd, daar was ik met hem ook mee begonnen. Maar het ging me steeds meer tegenstaan, ik dacht: wat zijn dat toch voor woorden, daar begrijpt hij toch helemaal niks van?? " Zie dat Heere toch niet aan...Geef me een hartje wat u mint..." Niet echt kindertaal, al is het een kindergebedje.
Bovendien vind ik het belangrijk dat de kinderen leren dat ze in hun gebed echt tegen de Heere mogen praten. Dus nu doe ik het zo: na het voorlezen zeg ik tegen hem: zo, waar ga je vandaag voor danken? En dan noem ik een paar voorbeelden: bv dat je lekker hebt gegeten, of dat het zonnetje mooi schijnt.. Als we zo een paar dingen bedacht hebben begin ik: Heere, dank u voor dat ik lekker gegeten heb.. en dan zegt hij het na, en dan ik weer : en dat het zonnetje zo mooi schijnt... Na een keer of 2 had hij het door, en verzon hij ook dingen, ook tijdens het gebed. Laatst waren we klaar en haalde ik nog even wat drinken voor hem. Toen hij dat op had zei ik: o we zijn nog vergeten te vragen: Heere wilt u in mijn hartje komen wonen? Hij zei: nee, dank u voor de lekkere appelsap! Dus hij begrijpt het echt! Mooi om te zien. Soms doe ik daarna als afsluiting toch nog het ik ga slapen, zodat hij dat toch leert, en ook een liedje heeft voor het slapen gaan.