Homofilie deel 5

[JeeWee]

Hoe kun je nou christelijk zijn, èn voorstander van het homohuwelijk?! Nota bene, een omkering van iets, wat God ooit heeft ingesteld!

Het homohuwelijk bestaat niet!!
Er bestaan alleen huwelijken tussen twee mensen die voor elkaar hebben gekozen.
En soms is dat man/vrouw, soms man/man of vrouw/vrouw...

1 Joh. 4:7 ...want de liefde komt uit God voort.

[learsi]

Hoe kun je nou christelijk zijn, èn voorstander van het homohuwelijk?! Nota bene, een omkering van iets, wat God ooit heeft ingesteld!

Het homohuwelijk bestaat niet!!
Er bestaan alleen huwelijken tussen twee mensen die voor elkaar hebben gekozen.
En soms is dat man/vrouw, soms man/man of vrouw/vrouw...

1 Joh. 4:7 ...want de liefde komt uit God voort.

.......1 Joh. 4:5 ...zij zijn uit de wereld, daarom spreken zij uit de wereld, en de wereld hoort hen......

[Antoinette]

Hoe kun je nou christelijk zijn, èn voorstander van het homohuwelijk?! Nota bene, een omkering van iets, wat God ooit heeft ingesteld!

Het homohuwelijk bestaat niet!!
Er bestaan alleen huwelijken tussen twee mensen die voor elkaar hebben gekozen.
En soms is dat man/vrouw, soms man/man of vrouw/vrouw...

1 Joh. 4:7 ...want de liefde komt uit God voort.

.......1 Joh. 4:5 ...zij zijn uit de wereld, daarom spreken zij uit de wereld, en de wereld hoort hen......

Oh dat is handig!
Het zou dan ook heel normaal kunnen zijn dat een man van 55 gewoon met een meisje van 18 trouwt, gek dat je dat zo weinig ziet eigenlijk???

[Boekenlezer]

Het homohuwelijk bestaat niet!!
Er bestaan alleen huwelijken tussen twee mensen die voor elkaar hebben gekozen.
En soms is dat man/vrouw, soms man/man of vrouw/vrouw...

1 Joh. 4:7 ...want de liefde komt uit God voort.

Goed, we definiëren de dingen even net wat anders, en bepaalde zaken die naar voren komen in het bijbelgedeelte, waarin God het huwelijk instelt, laten we er handig uit weg. En zo krijgen we een concept, wat ons aanstaat.
Ik weet niet hoe waarheidslievend je bent. Maar dit is inderdaad wel een aardige manier om jezelf voor de gek te houden, en je eigen verderf te bereiden. ("...wat de onkundige en onstandvastige lieden tot hun eigen verderf verdraaien, evenals trouwens de overige schriften." 2 Petrus 3:16b)
Ik zou zoiets niet durven, als ik mij de heiligheid van God in gedachten breng. ("Gij zult mijn aangezicht niet kunnen zien, want geen mens zal Mij zien en leven." Exodus 33:20; "Dwaalt niet, God laat niet met Zich spotten. Want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten." Galaten 6:7)

In jouw definitie van huwelijk, is een huwelijk dat door uithuwelijking tot stand gekomen is, blijkbaar geen huwelijk. Als voor jou blijkbaar niet beslissend is, dat het gaat om een officiële verbintenis tussen een man en een vrouw, maar wel dat het een officiële verbintenis is voor twee mensen die vanuit de liefde voor elkaar kiezen, dan kom je tot die conclusie. Mijns inziens een nogal absurde conclusie.

[JeeWee]

Oh dat is handig!
Het zou dan ook heel normaal kunnen zijn dat een man van 55 gewoon met een meisje van 18 trouwt, gek dat je dat zo weinig ziet eigenlijk???

Behalve dat we het 'gek' vinden, kan ik daar bijbels gezien niks tegen in brengen...
Ik denk dat we veel meer dingen 'gek' vinden...
Twee mannen? Dat past toch helemaal niet?

Eén man met een heleboel vrouwen? Bah, behalve in de Bijbel dan. Domme Abraham, domme Jakob en ga zo maar door...

Maar goed, binnen je eigen lijntjes kleuren is ook best makkelijk...
Totdat de kleur roze van je broer, je vriend, je collega ineens buiten het lijntje ligt...

[meboy]

Uit de vragenrubriek

Roze kleding
Vraag:

Roze kleding voor jongens en mannen: wat vinden jullie daarvan? Roze is toch een meisjeskleur. Mijn man en zonen willen absoluut niet in roze overhemden lopen. Van mij hoeft dat ook niet, maar veel mensen om ons heen doen het wel, ook in de kerk. Roze voor mannen wordt ook in verband gebracht met homo's. Het is verder geen probleem voor ons, maar ik wil graag jullie mening hierover.


Antwoord:

Beste vragenstelster,

Uw vraag houdt een botsing van meningen in. Uzelf vindt het geen probleem en ik kan dit volgen. Roze is niet per definitie de kleur die aangeeft dat iemand homofiele gevoelens zou hebben. Tegelijk begrijp ik de weerstand: ik zelf ben niet bepaald een fan van een roze overhemd. Maar dat is meer een voorkeur voor kleur. Dus ik denk dat het wel of niet dragen afhankelijk is van een bepaalde smaak en niet zozeer van het hebben van gevoelens. Aan de andere kant is het zeker zo dat mensen die deze gevoelens openlijk willen profileren zich in het roze profileren. Ik zou dingen van geen van beide kanten op de spits drijven. Dus binnen bepaalde kaders zou ik het ieder aan zijn eigen inzicht overlaten.

Tegelijkertijd zou ik wel willen stellen dat iemand van wie bekend is homofiele gevoelens te hebben, dat diegene beter zich zo min mogelijk kan profileren en dus roze als kleur vermijden.

Hopelijk een bevredigend antwoord.

Hartelijke groet,
M. W. Muilwijk

Nou meneer Muilwijk, Dat mocht u willen... Het zou maar wát handig zijn als een homo zich zo mín mogelijk zou profileren; zo "min" in de dubbele betekenis van het woord. Dan heb ik nieuws voor u: It's about time... Het is onderhand tijd dát ze zich profileren. Voor mij part in het giffelste roze wat ze maar uit de kast kunnen trekken. Weet je namelijk wat er gebeurt als ze zich zo min mogelijk profileren? Dan walst die prachtige hersteld hervormde kerk in haar blubberpoten zo over die fijngevoelige en fijnbesnaarde homojongetjes en die lieve lesbische meisjes heen...

Uw antwoord is werkelijk een gotspe!, gelukkig ziet men dat bij het refoweb ook wel een beetje in, want ik heb niet eens de mogelijkheid om dat in de vragenrubriek te zetten. Zo bang is men voor de reacties.

Hoe lang nog?
Niet lang

Strek je armen, voel je bloed, het stroomt!
Strek je arm en reik, je bent genoeg gesmeten!
Genoeg vergeten, genoeg veracht!
Jouw recht verkracht, vernaggelt jouw geweten;
verlaat je modder en je drek, je grote bagger.
Bal je vuisten, reik je handen, strek!

Strek je arm en en stroop je mouwen,
mooie mannen mooie vrouwen.
Loof de Heer en prijs je longen;
lief je lijf, strijk je dijen, je borst bezongen,
Jouw homolijf zal lopen, loven,
trots omgord, kin naar boven!
Lief je lijf en laat het stromen,
bal je vuist, je zál er komen!
Laat ze lachend en meewarig staan;
laat ze maar op heteroschouders slaan.
Voel je voeten rots en ferm gegrond,
met je poten in de zwarte grond
Jij voelt, je denkt, je leeft!
De passie die je ademtochten geeft!
Het zal misschien, horten, stoten!
Maar weten zullen ze:

Ik bén!
Ik bén er een mét kloten!

[Jo'tje]

Nou, het antwoord is op zich best oké. Tot dat laatste zinnetje, dat haalt zijn hele betoog onderuit

Roze is niet per definitie een homokleur, dus dat mag je gerust dragen. Maar zodra je homo bent, kun je het ineens beter ontwijken? Dan geef je dus aan dat het toch gelinkt wordt met homofilie, en ook nog eens in negatieve zin. Bijzonder.

[meboy]

Nou, ze zouden eens kunnen denken dat je écht homo bent, dat wil je toch niet? je wilt toch op het level van de onaanraakbare hetero's blijven en niet geasocieerd worden met een (rel)nicht? Dát is de attitude die er aan ten grondslag ligt. Dat is verkapte hoogmoed en openlijke homofobie. Los van het standpunt dat je inneemt; dit soort idiote angsthazerij hoort gewoon niet in de kerk thuis.

[bruggenbouwer]

Ha meboy,

vooraf, mooie site heb je 6 jaar terug gemaak (ja sorry ik kijk altijd ff wat voor vlees ik in de kuip heb voordat ik reageer ).
Maar ff over je reactie he, de vraag die hier gesteld wordt, gaat over de profilering: moeten homofiele christenen zich profileren, net als niet-christelijke homofielen dat doen simpel en alleen om hun homo-zijn te benadrukken? Ik bedoel je bent meer dan alleen homo...

[meboy]

Ha meboy,

vooraf, mooie site heb je 6 jaar terug gemaak (ja sorry ik kijk altijd ff wat voor vlees ik in de kuip heb voordat ik reageer ).
Maar ff over je reactie he, de vraag die hier gesteld wordt, gaat over de profilering: moeten homofiele christenen zich profileren, net als niet-christelijke homofielen dat doen simpel en alleen om hun homo-zijn te benadrukken? Ik bedoel je bent meer dan alleen homo...

Zelfs je naam is mooi...

Je moet nog een stap eerder terug, Waarom is de homobeweging zo geworden als ze is? Waarom is haar sentiment zo fel gekant tegen christenen? Om daar iets over te zeggen wil ik grofweg twee processen beschrijven:

1. De laatste tijd zie je een soort omgekeerde emancipatiebeweging, de nieuwe generatie seculiere homo's hebben niets met het extravagante grachtenfestijn en de uitgesprokenheid van de oorspronkelijke homobeweging. Ze vinden precies wat jij al aangeeft: doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Waarom jezelf zo onderscheiden als je prima jezelf kunt zijn zonder je af te zonderen. Ze gaan uit met vrienden die zelf hetero zijn maar weten dat hun stapmaatje homo is. In hun sociale en familie omgeving verkeren ze vaak in een soort neutrale toestant: mensen om een homo heen positioneren zich in de richting van: val mij er niet mee lastig, dan heb ik er geen probleem mee.

2. De oorspronkelijke homobeweging is ontstaan uit onderdrukte, niet erkende, tegengewerkte homo's die zich, nadat ze zich hadden stukgelopen op kerk en samenleving, ongeworteld wisten. Dus deze beweging is haar eigen wortels gaan schieten. Op een bevrijdende, schepen achter zich verbrandende manier. Ze heeft haar eigen creativiteit en onafhankelijkheid vormgegeven. Ze is reactie geweest op het niet-omhelzen vanuit de samenleving. Toen die subcultuur haar vorm kreeg, bleek die zó bijzonder en zo ánders dat het hip en cool werd. Het werdt een statussymbool van coolheid als je een homo kende, want die durfden tenminste pas écht zichzelf te zijn... de aantrekkingskracht naar de "gewone mensenwereld" was groot! Als je hip en bij de tijd was pikte je er een graantje van mee. Die omarming heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat de homo gehoord werdt, dat er iets veranderde.

Wat deze vragenbentwoorder over het hoofd ziet is dat de oorsprong van datgene wat hem tegenstaat óók gezocht moet worden in de eigen boezem. En dat, als hij dat in de toekomst op reformatorisch erf wil voorkomen, hij precies die voorwaarden schept voor eenzelfde soort emancipatie erruptie.

Als hij die extravagantie wil overslaan dan zal hij daarvoor voorwaarden moeten scheppen, en dat is beginnen met afdalen... Ga daar staan waar je hoort, op dezelfde hoogte, zonder afkeer, met gelijkwaardig mededogen als (en tot) een mens van vlees en bloed.

Ik ga hieronder een artikel posten wat niet van mijzelf is... Toch plaats ik het omdat het een weerspiegeling geeft van wat ik bedoel.

[schelpje3]

Hoi meboy, wat een lariekoek dat roze een homokleur zou zijn. Dat is een puberale gedachte. 1 van mijn puberzoons wil beslist geen streepje roze in zijn kleding, de mensen mochten eens denken dat hij homo zou zijn.
In Belgie is het precies andersom. Toen ik een dochtertje kreeg, kreeg ik schattige blauwe dingetjes uit Belgie.
Toen een zoon geboren werd, kreeg ik bijv een roze handdoek, roze slabbetjes.
Ik moest er erg om lachen, ze kwamen later van pas bij de dochters.
Het zit m niet in de kleur.
Het "gedicht" vind ik erg grof van taal, sorry, ik ben van het subtiele.
Is dat om te choqueren ?
Meboy, ik respecteer jou als mens, helemaal, maar moet helaas een homorelatie op grond van de bijbel afkeuren.
Dat wil dus niet zeggen dat ik jou afkeur, integendeel, als je mijn zoon zou zijn, zou ik je net zo in armen sluiten, veel van je houden, maar wel met het verdriet in mn hart.
Want dat zou voor mij betekenen dat je levenslang strijd hebt om je geaardheid.
En als ik als moeder die strijd dan zou zien, zou ik nog meer van je houden.
Begrijp je wat ik bedoel ?
Ik hoop het.
Blijf op het forum alsjeblieft

[meboy]

I hugged a man in His Underwear. And I am Proud.

I hugged a man in his underwear. I think Jesus would have too.

I spent the day at Chicago’s Pride Parade. Some friends and I, with The Marin Foundation, wore shirts with “I’m Sorry” written on it. We had signs that said, “I’m sorry that Christians judge you,” “I’m sorry the way churches have treated you,” “I used to be a bible-banging homophobe, sorry.” We wanted to be an alternative Christian voice from the protestors that were there speaking hate into megaphones.

What I loved most about the day is when people “got it.” I loved watching people’s faces as they saw our shirts, read the signs, and looked back at us. Responses were incredible. Some people blew us kisses, some hugged us, some screamed thank you. A couple ladies walked up and said we were the best thing they had seen all day. I wish I had counted how many people hugged me. One guy in particular softly said, “Well, I forgive you.”

Watching people recognize our apology brought me to tears many times. It was reconciliation personified.

My favorite though was a gentleman who was dancing on a float. He was dressed solely in white underwear and had a pack of abs like no one else. As he was dancing on the float, he noticed us and jokingly yelled, “What are you sorry for? It’s pride!” I pointed to our signs and watched him read them.

Then it clicked.

Then he got it.

He stopped dancing. He looked at all of us standing there. A look of utter seriousness came across his face. And as the float passed us he jumped off of it and ran towards us. In all his sweaty beautiful abs of steal, he hugged me and whispered, “thank you.”

Before I had even let go, another guy ran up to me, kissed me on the cheek, and gave me the biggest bear hug ever. I almost had the wind knocked out of me; it was one of those hugs.

This is why I do what I do. This is why I will continue to do what I do. Reconciliation was personified.

I think a lot of people would stop at the whole “man in his underwear dancing” part. That seems to be the most controversial. It’s what makes the evening news. It’s the stereotype most people have in their minds about Pride.

Sadly, most Christians want to run from such a sight rather than engage it. Most Christian won't even learn if that person dancing in his underwear has a name. Well, he does. His name is Tristan.

However, I think Jesus would have hugged him too. It’s exactly what I read throughout scripture: Jesus hanging out with people that religious people would flee from. Correlation between then and now? I think so.

Acceptance is one thing. Reconciliation is another. Sure at Pride, everyone is accepted (except perhaps the protestors). There are churches that say they accept all. There are business that say the accept everyone. But acceptance isn’t enough. Reconciliation is.

But there isn’t always reconciliation. And when there isn’t reconciliation, there isn’t full acceptance. Reconciliation is more painful; it’s more difficult. Reconciliation forces one to remember the wrongs committed and relive constant pain. Yet it’s more powerful and transformational because two parties that should not be together and have every right to hate one another come together for the good of one another, for forgiveness, reconciliation, unity.

What I saw and experienced at Pride 2010 was the beginning of reconciliation. It was in the shocked faces of gay men and women who did not ever think Christians would apologize to them.

What I saw and experienced at Pride 2010 was the personification of reconciliation. It was in the hugs and kisses I received, in the “thank you’s” and waves, in the smiles and kisses blown.

I hugged a man in his underwear. I hugged him tightly. And I am proud.


Here's the embrace.


*foto verwijderd*

Photo Credit: Michelle at maladjustedmedia.com

Bericht van de blog van Nathan

[schelpje3]

Hier heb ik dus moeite mee.
Ik vind dit provocerend.
Maar dat zou ik ook zeggen als er een leuk meisje in haar sloggi zou staan en een jongen achter een hek zou omhelzen.
Dan denk ik: het zal je kind maar wezen.....
Ik begrijp je bedoeling niet helemaal ?

[meboy]

Hoi meboy, wat een lariekoek dat roze een homokleur zou zijn. Dat is een puberale gedachte. 1 van mijn puberzoons wil beslist geen streepje roze in zijn kleding, de mensen mochten eens denken dat hij homo zou zijn.
In Belgie is het precies andersom. Toen ik een dochtertje kreeg, kreeg ik schattige blauwe dingetjes uit Belgie.
Toen een zoon geboren werd, kreeg ik bijv een roze handdoek, roze slabbetjes.
Ik moest er erg om lachen, ze kwamen later van pas bij de dochters.
Het zit m niet in de kleur.
Het "gedicht" vind ik erg grof van taal, sorry, ik ben van het subtiele.
Is dat om te choqueren ?
Meboy, ik respecteer jou als mens, helemaal, maar moet helaas een homorelatie op grond van de bijbel afkeuren.
Dat wil dus niet zeggen dat ik jou afkeur, integendeel, als je mijn zoon zou zijn, zou ik je net zo in armen sluiten, veel van je houden, maar wel met het verdriet in mn hart.
Want dat zou voor mij betekenen dat je levenslang strijd hebt om je geaardheid.
En als ik als moeder die strijd dan zou zien, zou ik nog meer van je houden.
Begrijp je wat ik bedoel ?
Ik hoop het.
Blijf op het forum alsjeblieft

Nee ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt, naast een flinke dosis oprechte bewogenheid (waarvoor dank overigens) staat het ook vol met aannames

- je respecteert mij als mens, maar mijn liefhebben hoort bij mijn menszijn, zonder liefde ben ik niets, mijn homoseksualiteit hoort bij mijn liefhebben. Zou je mij als mens liefhebben dan is dat inclusief mijn homoseksualiteit.

- helaas(1) moet(2) je het op grond van de bijbel(3) afkeuren. 1. Zo helaas vinden de meeste mensen dat niet, gezien de inspanning die ze plegen om op andere gedachten te raken. 2. Je moet niets, je kiest er voor om het af te keuren. 3. Die Bijbelse grond is niet zo stevig als dat men weleens de ruimte in toetert.

-Je keurt een deel van mij af zonder te beseffen wat dat betekent: stel dat ik jou liefdesleven af zou keuren omdat het niet beantwoord aan God's eis na de zondeval, dan zou je daar ongelukkig van worden en je minderwaardig voelen. Heb je je best gedaan om te zien hoeveel oorspronkelijkheid t.o.v. de schepping er in mijn liefdesleven zit, heb je je best gedaan om te ontdekken hoeveel moeite ik daar voor doe? Heb je gezien wat dat liefdesleven precies inhoud?

- Strijd is niet slechts beperkt tot homoseksuelen. Iedereen strijd dezelfde strijd: hoe beantwoordt ik met gevallen seksualiteit aan de eis der liefde van God's gebod. En hoe vervul ik aan de hand van de Geest de oproep tot een heilig bestaan in mijn beperkte wereld. Wat je eigenlijk zegt is: ik zie enerzijds geestelijk gearvieerden, en vanuit die positie heb ik medelijden met hen die strijden. Dat is niet conform de realiteit.

En natuurlijk blijf ik op het forum, ik vindt het namelijk heel waardevol.

[schelpje3]

We hadden tegelijk gepost zie ik
Nee joh, sorry, maar ik lees in de bijbel dat God de man en de vrouw, als hulp aan zijn zijde, geschapen heeft.
Ik neem jouw gevoelens heel serieus !
Maar er is een spanningsveld.
Ik zou me niet kunnen voorstellen dat jij mij, op grond van mijn liefdesleven, zou kunnen afkeuren, maar stel.
Dan zou ik bijv overspel moeten plegen, of er een minnaar op na moeten houden.
Dan heb jij het volste recht om mij als mens af te keuren hoor.
1 van onze buurmannen heeft opeens een nieuwe vriendin, zn vrouw is met de kindertjes vertrokken.
Ik groet de buurman nog wel, maar heb geen zin meer in zijn praatjes.
Ik keur dit gedrag af. Maar ik doe wel normaal tegen hem, in die zin, beleefd.
Maar als ik buurvrouw tegenkom, omhels ik haar, snap je hoe ik het bedoel ?