BigSmile schreef:Ik heb hier ook al eens gesprekken over gehad met ouderling en predikant waarbij ik hier mijn vragen stelde. En ik krijg altijd hetzelfde antwoord: je mag niet oordelen over anderen.
Dat is inderdaad een heel vervelende en flauwe rotsmoes, die ik mij maar al te goed kan herinneren uit mijn GKV-tijd. Een algemene waarheid te pas en te onpas te voorschijn trekken. Een soort mantel der liefde, waarmee alles bedekt wordt. En ondertussen blijf jij maar zitten met dat gevoel van: 'er klopt iets niet'. Een gevoel, waarvan zij in feite vragen dat jij dat verdringt.
(Een mooi voorbeeld van: "wat jij zegt is onzin", wat ik eens als onderschrift had. Toen noemde ik de atheïst. Maar het zijn niet alleen atheïsten die dat impliciet zeggen. Want dat bedoel ik ermee: dat het weliswaar niet expliciet, maar ondertussen wel impliciet gezegd wordt.) Maar dat kan natuurlijk niet.
Dat jij zoiets aanvoelt, kan ook heel terecht zijn. En naar mijn inschatting ís het ook heel terecht.
De Bijbel zegt ook wel wat meer, dan alleen maar: je mag niet oordelen over een ander. In de Bijbel komt ook naar voren, dat het godvrezend leven naar Gods verbond gepaard gaat met een nauw geweten, vanwege de ontzaglijke heiligheid van JHWH. De waarschuwingen van
Deuteronomium 28 en
Jozua 23 liegen er bepaald niet om! En de straf die Achan kreeg voor zijn trouwbreuk (Hebr.:
ma`al) was ook bepaald niet mals! (
Jozua 7) Kort geleden kwam ik weer eens onder de indruk, van hoe ernstig het is als er trouwbreuk (aan God en zijn verbond) dreigt te zijn! Zie daarvoor
Jozua 22:
9-34, waar datzelfde Hebreeuwse woord wordt gebruikt.* Het zijn maar enkele voorbeelden, de lijst zou nog véél langer gemaakt kunnen worden.
Geen wonder dat je dan je vragen krijgt als je een wel erg makkelijk leven ziet bij kerkleden.
BigSmile schreef:Kerk en wereld gaan (voor mijn gevoel) hier soms hand in hand. Daarbij zeg ik niet bij iedereen. Maar bij mensen die ik ken verbaas ik me soms over waar ze allemaal naar toe gaan: bioscoop, popconcerten, uitgaan etc. etc. Daar stel ik dan echt wel mijn vragen bij.
De invloed van de wereld laat in de geschiedenis van de GKV een oplopende lijn zien. Ik herinner mij nog, dat mijn predikant van wie ik catechisatie had, zei dat hij aan onze generatie die invloed sterker merkte dan behoorlijk wat eerder in het verleden, bij de groepen die hij toen had.
In de begintijd van de GKV was er flink wat enthousiasme onder het kerkvolk, om de Bijbel te bestuderen, zo heb ik wel eens gehoord. Een enorm contrast met wat je vandaag tegenkomt. Een oudere man, die bevriend is met mijn vader, zei dat eens. Hij heeft die vroege tijd nog meegemaakt.
Er is door de geschiedenis heen dus een enorm stuk uitholling en vervlakking waar te nemen in de GKV onder de mensen. Al zullen er ook altijd mensen zijn, die wèl serieus naar Gods verbond leven, en die wèl een waar geloof hebben. Dat doet mij dan weer een beetje denken aan wat W. à Brakel schrijft: dat je die zelfs tot in de Rooms-Katholieke Kerk, waar zeer gruwelijke dwalingen heersen, tegen zult komen. (Zo schreef hij dat in de Redelijke Godsdienst.) Dus dat zegt op zich nog weinig over de zuiverheid van de kerk.
__________
* Een paar achtergrondgegevens hierbij:
- Het voorschrift van de ene plaats van eredienst, Deuteronomium 12.
- Het instellen van de centrale eredienst, Jozua 18:1-10.
Maar nu jij weg bent.....haha...
Niet in Arnhem, maar in de buurt van Arnhem! Ik ben wel een keertje in de Koepelkerk geweest trouwens