Annet76 schreef:Dat vind ik een volstrekt onterechte reactie van je. Nu doe je het overkomen alsof ik één of ander gevoelloos persoon ben, maar dat is niet zo.
Alleen vind ik al die persoonlijke verhalen geen toegevoegde waarde hebben; en beginnen mensen altijd daarmee te ‘gooien’ als ze worden ondergesneeuwd door goede argumenten.
Zo van: “kijk maar…..”
Het enkele feit dat je door die persoonlijke verhalen de kans geboden krijgt je begrip en medeleven voor die ander te laten toenemen maakt dat ze waarde hebben. Ik zei eerder al dat het inderdaad niet per sé als argument moet worden gezien. Hooguit kun je zeggen: "Ik begrijp nu beter waarom jij denkt zoals je denkt, maar daardoor verandert mijn mening niet."
Verder is het misschien wat veel gevraagd aan mensen om hun ervaringen uit te schakelen als ze in gesprek zijn met elkaar. Let op, gesprek; niet debat.
Ik hak helemaal niet fel in op het verhaal van Faramir, of althans, ik hak niet harder op de omgeving van dit kind in, als hijzelf inhakt op de hulpverlening. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet?
Hmm, dat haal ik toch niet uit zijn verhaal. Ik lees geen schuld; wel een gevoel spijt dat het zo lang duurt.
Ik weet dat sommige kinderen op jonge leeftijd volstrekt onhandelbaar zijn – vertel mij wat – maar om op 4 jarige leeftijd te zeggen: “dit kind zal waarschijnlijk verder ontsporen” getuigt niet echt van hoop en onderbewust wordt dat op het kind overgebracht.
Als Faramir weinig hoop ervaart, mag hij dat hier op het forum meedelen. Zijn gevoel is niet "fout" en hoop kun je ook niet afdwingen.
Dat is toch jammer? Waarom opgeven als het kind hopelijk nog een heel leven voor zich heeft? Een kind voelt dat, en dan maak je jezelf evenzogoed schuldig aan het welzijn van dit kind als de falende hulpverlening!
Natuurlijk is dat jammer, maar ik kan me best voorstellen dat je er zonder ingrijpen van gedegen hulpverlening geen gat meer in ziet. Ik ga er ook van uit dat dat niet een houding is uit gemakzucht, maar eentje die je hebt omdat je niet anders meer kan. Het moet toch vreselijk zijn naar een kind te kijken dat het zo moeilijk heeft, in de wetenschap dat je alles wat je kunt doen, hebt gedaan en dat niet genoeg is.
Dus, wie is hier nou onnodig wreed? Áls ik dat al ben, dan valt Farimir dat evenzogoed te verwijten toch?!
Ik ben hier niet om wie dan ook wat dan ook te verwijten. Ik merk slechts op dat de toon soms wat zachter/milder kan.
