schelpje3 schreef:Wat heb ik geschreven ? Hij zit bij een vriendje voetbal te kijken, dat snap ik best.
Ik zit niet met de gordijnen dicht, niet te prevelen !
Iedere ouder die op een uitslag zit te wachten van een ziek kind, weet wat ik bedoel als ik zeg: dat je zo dankbaar kunt zijn voor ONVERDIENDE zegening.
Eerst dit: ik ben erg blij dat de uitslag van je zoontje zo positief was, schelpje, laat daar geen twijfel over zijn.
Maar ik moet zeggen dat ook ik even verbaasd was toen ik je stukje las hoor. Stel dat ie nou géén voetbal was gaan kijken (is toch leuk, met een vriendje wat tijd doorbrengen, maar goed), maar thuis in zijn eentje met zijn lego had zitten spelen, was ie dan meer of minder dankbaar geweest? Is thuis zitten op de een of andere manier beter dan ergens anders zitten?
Het komt zo over dat er een soort lijstje is waaraan dankbaarheid kan worden afgemeten, onderverdeeld in locaties en activiteiten. Ik kreeg ook het beeld van met de gordijnen dicht bidden tot je een ons weegt. Zo ben je niet, schrijf je, maar toch komt het erg vaak zo op me over. Dat geeft verder niks, maar ik vraag me af waar dat verschil dan vandaan komt.
Sorry als ik dit op refoweb zet ! Had geen idee dat er zoveel andersdenkenden zijn hier.
Niet zo passief-aggressief zitten doen hoor, dat staat je niet.