Berichtdoor Dienstk.vandeHeer » 10 apr 2010 02:17
Ik ben het met u eens dat we ons niet moeten afzonderen van de wereld, in dien zin, dat we er moeten zijn zoals Jezus dat was. (Mattheus 9 vers 11-12) Jezus deed niet mee aan hoererij, maar had wel contact met een prostitué, wel met de reden om haar uit de duisternis te helpen en haar te bevrijden van die onreine geesten. Dat is ook ons taakaccent als Christen. Dat is ook wat wij doen als gemeente. We hebben daklozen opgevangen die verslaafd waren aan drugs en alcohol. We hebben het Woord gebracht, gebeden, bevrijd en mensen weer geholpen om wat van hun leven te maken samen met Jezus. We hebben mensen in de gemeente die in het verleden satanisch misbruik zijn, dit vergt veel energie, tijd, geduld en gebedsinspanning. We zijn daarom ook vaak tegengewerkt door satanisten. We gaan regelmatig de straat op om juist de mensen in nood op te zoeken of die God op ons hart legt. We stellen iedere dag de gemeente open om mensen die geen geld hebben te laten eten. Ze kunnen zo aanschuiven. Maar als ik het heb over afzondering van de wereld dan spreek ik over het deelnemen aan de zonde in de wereld (1 Corinthiers 6 vers 10-11). Je heb bijvoorbeeld mensen die zeggen: ik ga naar de kroeg....ja, om over Jezus te vertellen...maar hebben aan het eind van de avond alleen in een bierglas gekeken, hun oren gevuld met muziek van de wereld en hun ogen bevuild met onreinheid. Dan neem je deel aan de wereld en dan ben je ook gelijkvormig aan de wereld.....je bent dan geen zout of een licht.
Wat betreft de zin die u noemt: “Maar het mag nooit een vrijwillige keuze zijn van de gelovige om te breken met die familie. En nog minder mag het het beleid van de gemeente zijn” Ben ik het niet eens. Als het geen vrijwillige keuze is, dan word de keuze bij derden neergelegd. En dan kan er iets tegen je zin in worden gedaan. En wie is die derde?
God geeft ieder mens de vrijwillige keuze. Hij is een Gentelmen, Hij klopt en wij mogen open doen. Ook bij Adam en Eva zagen we dit al. De boom van goed en kwaad stond er niet voor verleiding, maar stond symbool voor de vrijheid om te kiezen. Een liefdes relatie kan pas bestaan als beide partijen instemmen, anders is het gedwongen liefde en daar is altijd een de dupe van. Zo ook in de familie sfeer. Als je familie je overlaat met duisternis, kan het je teveel worden en kan zelfs God tussen beide komen.
Ik benoemde niet vrijwillige keuze zoals u schrijft, maar eigen verantwoordelijkheid. Een ieder is in onze gemeente verantwoordelijk voor zijn eigen keuzes. Dat is ons beleid. Want zouden wij keuzes opleggen, dan zou het sektarische eigenschappen hebben. Natuurlijk geven wij mensen advies als ze daarom vragen, maar de verantwoording leggen we bij de mensen, zij moeten uiteindelijk zelf de keuze maken.
Wat betreft mijn geval met de familie was het een duidelijke boodschap van de Heer. Hij was het die mij duidelijk maakten dat ik tijdelijk afstand moest nemen. Ik werd geconfronteerd met een harde realiteit. Ik wil dit wel met jullie delen, niet om kwaad te spreken over mij familie, nee, ik respecteer hen, maar om transparant te zijn en je een beeld te geven wat voor situatie ik zat toen ik mijn leven aan Jezus gaf. Mijn moeder was op zoek naar boekjes over sekten en sprak in de boekhandel slecht over mijn christelijke broers en zussen waarvan ik hou. Dit heb ik jaren later nog moeten aanhoren. Mijn zus stond huilend voor de deur omdat ze dacht dat het heel slecht met me ging en ik gebrainwashed werd. Mijn oma, die mij nooit belt, belde me op waar ik nu toch mee bezig was, een dominee van een hele andere gemeente belde me op om een afspraak te maken want hij wilde me wel uithoren, en tot slot kreeg ik een sms van mijn vader of ik de familie niet gek wilde maken. Dit allemaal op 1 dag. Hoezo een manifestatie? Ik had alleen voor Jezus gekozen. Wat dacht u wat satans plan was toen dit allemaal geschiedde. Ik had besloten zijn koninkrijk te verlaten en in Gods koninkrijk plaats te nemen dit alles door Zijn genade. Het was een manifistatie om mijn ervan te weerhouden. Toen werden de volgende verzen een realiteit voor me;
Lukas 12 vers 51-53: Denken jullie dat ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde? Geenszins, zeg ik jullie, ik kom verdeeldheid brengen. Vanaf heden zullen vijf in één huis verdeeld zijn: drie tegen twee en twee tegen drie. 53 De vader zal tegenover zijn zoon staan en de zoon tegenover zijn vader, de moeder tegenover haar dochter en de dochter tegenover haar moeder, de schoonmoeder tegenover haar schoondochter en de schoondochter tegenover haar schoonmoeder.
Mattheus 10 vers 32-40: Iedereen die mij zal erkennen bij de mensen, zal ook ik erkennen bij mijn Vader in de hemel. Maar wie mij verloochent bij de mensen, zal ook ik verloochenen bij mijn Vader in de hemel. Denk niet dat ik gekomen ben om op aarde vrede te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want ik kom een wig drijven tussen een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; de vijanden van de mensen zijn hun eigen huisgenoten! Wie meer van zijn vader of moeder houdt dan van mij, is mij niet waard, en wie meer houdt van zijn zoon of dochter dan van mij, is mij niet waard. Wie niet zijn kruis op zich neemt en mij volgt, is mij niet waard. Wie zijn leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, die zal het behouden.
Zou Jezus dat bewust doen om gezinnen uit elkaar te trekken? Nee, natuurlijk niet, maar dit is wel het resultaat tussen licht en duisternis. Wat heeft licht gemeen met duisternis? Niets. Het kan geen gemeenschap hebben met elkaar. Gods principes hebben geen gelijkenis met wereldse principes. En een koninkrijk kan niet verdeeld zijn, anders komt het in verval. Christenen zijn een tempel van Gods Geest, in dit heiligdom is geen ruimte voor andere afgoderij in welke vorm dan ook.
Ik werd overladen met duisternis en het trok me omlaag en zoog me leeg. Het was God die me uit deze situatie haalde. Heb geen deel aan de kring der spotters zegt Gods woord. Mat 12 vers 47-50 zegt: Iemand zei tegen Hem: ‘Uw moeder en uw broers staan buiten, ze willen u spreken.’ Hij antwoordde: ‘Wie is mijn moeder en wie zijn mijn broers?’ Hij maakte een gebaar naar zijn leerlingen en zei: ‘Zij zijn mijn moeder en mijn broers. Want ieder die de wil van mijn Vader in de hemel doet, is mijn broer en zuster en moeder.’
Als we voor God kiezen, dan maken we deel uit van Zijn huisgezin, zij die de wil van de Vader doen. Opdat moment deed mijn familie niet echt de wil van de Vader, integendeel. Maar weet u, Ik bleef voor hen bidden, hoe moeilijk dat soms ook was. En uiteindelijk sprak mijn zus het zondaarsgebed uit. Ging mijn moeder opzoek naar God. Ging mijn vader weer bidden en was mijn oma trots op mijn gedichtenalbum over Gods liefde. Was het makkelijk? Nee. Maar God verlangt van ons dat we altijd ons deur openhouden, gelijk Hij zijn armen openhoudt voor zondaars. Verlangt van ons dat we mensen die ons pijn hebben gedaan vergeven, gelijk Hij ons vergeven heeft. Alleen verwacht de wereld vaak dat wij ons moeten aanpassen aan hun, en verwachten wij, als mens, dat God zich moet aanpassen aan ons. Dit gebeurt niet, en daardoor ontstaat er strijd. Strijd tussen gelovige en niet gelovige en mens en God. Gaat dit altijd zo met families? Nee, mijn vrouw heeft nog steeds een goede relatie met haar familie, maar zij accepteren het ook gewoon, laten elkaar in hun waarden en houden rekening met elkaar, zo kan het dus ook.
Wat betreft de website: Er was een technisch probleem (uplaoden) wat ik zelf niet kon oplossen. Tevens was ik druk met verhuizen en een boek aan het schrijven. Momenteel is het weer actief, echter niet up to date. Dit moet de beheerder nog voor me regelen. Excuses daarvoor. Ik hoop dat het binnenkort weer volledig werkt.
Gods zegen.
