Oooh wat lief jeepeecee, wat een droppie!
Jurian heeft gelukkig nog niks in te brengen qua haar, maar zodra ik er gel in doe (en dat doe ik eigenlijk elke dag) en het in stekels doe, dan veegt hij zo heel schattig met zijn handje mee door zijn haar, maar wel de stekels omlaag

daarom leid ik hem vaak af als de stekels staan, dan is hij het zo vergeten

(tot ik weer voor de spiegel mijn haar sta te doen, dan gaat hij ook weer lekker meedoen met zijn eigen haar, onze kleine papagaai)
Ik vind persoonlijk lang haar bij jonge meisjes niet zo mooi. Nu heb ik zelf nooit lang haar gehad, mijn zus maar heel kort en mijn zusje ook maar kort, ik vind het snel truttig. Al hou ik wel weer van kort haar en dan van die schattige pluimpjes
Jurian wordt toch ook echt elke dag leuker (ik moest aan dat topic over buurjongetjes denken, waarin iemand zei: geen enkele moeder wijst met de vinger naar haar eigen kind: tja, mijn kind is toch ook gewoon onwijs leuk

)
Hij is echt een papagaai. Babbelt van alles na 'auto' 'thuis (zonder s, die lukt hem niet), bombom (met de handen op tafel slaan), eh-oh (met hand voor zijn mond), mama, papa, opa, oma, klaar, op.
En maar meedoen met wat wij doen. Mijn man is al anderhalve week ziek thuis en die spelen zich suf samen (ik ben niet zo'n meespeel moeder

). Lopen ze samen door de kamer, en 'spreken' ze samen een punt af waar ze in de handen klappen en een punt waar zegaan stampen. Lopen ze zo tig keer de hele kamer door, via de gang naar de keuken, naar de kamer, en op die punten klappen en stampen ze samen. En Jurian loopt er maar achteraan en stampt en klapt vrolijk mee. Zo lief

Ik geloof echt dat ik wel 10 van deze kindjes kan hebben

(uhm...doe maar niet hoor, 10 van die driftbuien lijkt me toch niks

)
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...