trouwen, tips enz. deel2

[Evelien]

Wij zouden ook het geld er niet voor gehad hebben om echt alles te realiseren wat we willen in ons huis (qua verbouwing) voor ons trouwen dan. En omdat mijn man dit huis al had gekocht vondt ik het prima. Nu kunnen we elke keer wat aanpakken.

[MissF]

Ik zou het toch niet zo leuk vinden: trouwen en alles is klaar. En dan? Dan heb je niks meer te verbouwen en te klussen, niks voor ons
Wij hadden sowieso eigenlijk te kort om ons huis voor zover nodig af te krijgen, we zaten nog gewoon zonder bank toen we trouwden, die kwam er een paar weken later wel. En nog meer kleinere dingen. Heerlijk toch, heb je na die tijd nog van alles om uit te zoeken samen, goed om elkaar in je huwelijk weer wat beter te leren kennen
(en dan na 2 jaar erachter komen dat het huis echt helemaal af is, en we dus maar verhuisden naar een huis dat de komende 5 jaar minimaal niet af is )

[Lalage]

Ik snap niet dat je klussen in huis leuk kan vinden, maar misschien komt dat doordat ik een enorme kluns ben.

[Evelien]

je kunt ook laten klussen... .

k ben overigens nu wel heeel erg blij met onze nieuwe kozijnen en glas. Het wordt nu steeds meer ons paleisje.

[Dippie]

Wij zijn ook geen klussers en proberen dan ook maar te laten klussen, maar daar komen wel wat meer centjes de hoek om kijken
We wachten nu op de offerte voor de douche, maar we hebben die al globaal te horen gekregen van de klussier. Pfoei....daar klappen je oren toch wel even van en moeten we toch nog wel even over nadenken hoor. En kijken of het echt wel binnen ons budget gaat passen

[Kate Spade]

Wij krijgen de sleutel van ons huis in juni, dan zijn we iets meer dan een maand getrouwd. Mijn vriend is enorm fan van klussen en zijn familie ook. Wat ben ik daar blij mee zeg! Want binnen mijn familie zijn we echte niet-klussers. Maar wat de centen-kwestie betreft: zelf doen scheelt gewoon echt enorm.
Toch ga ik gewoon mee helpen klussen, in een hoekje van de zolder begin ik met verfen. (Om te oefenen soort van) En dan stukje bij beetje meer in het huis ofzoiets Klussen kun je ook een beetje leren.

Ik heb ook nog een boekje gekregen van mijn vriend, klussen voor vrouwen ofzoiets. Het is echt een mooi en duidelijk boekje en klussen staan stap voor stap beschreven en de moeilijkheids-klus-graad.

Iets anders: hoe doen jullie het logistieke gedeelte? Dan bedoel ik, je loopt bijvoorbeeld de kerk binnen en later weer naar buiten. Lopen je ouders mee met de menigte of lopen die mee met het bruidspaar. En hoe zit dat in het stadshuis?
En hoe word je gefeliciteerd op de receptie? Laat je de gasten in een rij staan of loop je zelf rond? En worden de ouders ook gefeliciteerd en is daar een bepaalde volgorde bij, wie er eerst gefeliciteerd wordt?

[MissF]

Ik kan wel vertellen hoe wij het deden
Het gemeentehuis, dinerlocatie, kerk en feestlocatie waren allemaal op loopafstand van elkaar. Wij wilden wel graag veel gebruik maken van onze auto, dus wij deden alles rijdend (en overal als laatste aankomen, zodat er elke keer weer een stoet mensen buiten stond te wachten in hun mooie kleding, behalve in de kerk dan). Al onze gasten liepen gewoon, want de parkeerplaats bij de kerk is de enige echt grote die binnen loopafafstand van al die locaties ligt (loopafstand bedoel ik dus 1 minuut mee ). Dus onze ouders liepen gewoon mee.
Toen wij bij het feest aankwamen waren er al heel wat gasten. Wij zijn toen wel ergens in het midden neergezet, net als onze ouders, en toen begon het handjes geven. Ik vind dat prima hoor, maar echt geen twee keer die rij, dus wij hebben er voor gekozen op ons eigen feest weg te gaan. Dus op een bepaald tijdstip hebben wij afscheid genomen, waarna alle gasten buiten stonden met van die gekleurde rietjes, die even later allemaal in de bumper van de auto gestoken werden, en zo liepen wij naar buiten, onze eigen auto in, en reden we weg. Ideaal

oja, en waarom ouders in de rij erbij staan snap ik helemaal niet, daar hadden wij helemaal niet over nagedacht, dat ging gewoon zo, maar vind ik een beetje raar, dan zouden toch ook alle broers en zussen erbij moeten ofzo? Of zou er een bepaalde traditie achter zitten?

[Bumba]

oja, en waarom ouders in de rij erbij staan snap ik helemaal niet, daar hadden wij helemaal niet over nagedacht, dat ging gewoon zo, maar vind ik een beetje raar, dan zouden toch ook alle broers en zussen erbij moeten ofzo? Of zou er een bepaalde traditie achter zitten?

Oei ja, dat vond ik ook maar niks! WIJ trouwen toch, toch niet onze ouders? Mijn vader en moeder vonden dat het zo hoorde en eigenlijk hou ik daar sowieso al niet van. Ik wil graag altijd de gedachte achter iets weten en dan geen antwoord krijgen: dat hoort gewoon zo!

Nou ja, inmiddels heb ik het al naast me neergelegd hoor, tis al zeven jaar geleden

[Jo'tje]

Wij doen ook alles lopend, behalve het stuk van Marnix' ouders naar het gemeentehuis.
En de ouders hoeven echt niet telkens mee te lopen naast ons ofzo. Ze krijgen overal wel een mooie plaats natuurlijk, maar het is toch juist leuk als die ook lekker onder de andere gasten zijn?

Wat ouders feliciteren betreft: hun kind gaat toch trouwen?! Dat is hartstikke leuk!
Veel mensen willen de ouders ook 'even' feliciteren. Dat doe ik zelf ook altijd op een bruiloft.
Dan is het net zo handig dat ze er bij staan in de rij, want anders moet iedereen zoeken waar ze uithangen.
Volgens mij zit dat er achter

[Jo'tje]

Trouwens (wat een leuk woord in het trouwtopic ):
Wij trouwen al over 1,5 week!!!! Het gaat echt zo supersnel, beetje onwerkelijk nog eigenlijk.
En het is ook zo leuk om er naar toe te leven... straks is het ineens voorbij, haha.

Maar: 16 april, 19 uur, Koepelkerk Arnhem --> Allemaal van harte welkom

[elvira (gast)]

... ik vind (en vond) die rijen altijd zo verschrikkelijk... zo verplichtend, zeg maar. Eerst een uur lang handen schudden met mensen die eigenlijk liever ook eens relaxt zouden willen praten of iets zouden willen drinken... of: mensen, die eigenlijk nog een beetje zouden willen kletsen, maar zich (vanwege de dikke rij) genoopt voelen, op te schieten... nee, daar moesten we niet aan denken.
Daarom gingen we als bruidspaar zelf rondlopen, terwijl onze gasten al wat konden drinken enzo. En als mensen onze ouders wilden feliciteren, dan konden ze dat dus gezellig zelf doen!

(Hahaha, t is al jaaaaaaren geleden en ik kan er nog steeds heel blij van worden dat wij het anders hebben gedaan... ook al snapten sommige familieleden het concept niet en wilden ze alsnog in de rij... hebben we onze CM's op afgestuurd )

Jo'tje en Marnix: heel erg leuk! Heel veel plezier alvast! Wordt vast een prachtige dag!

[Jo'tje]

Scheelt wel dat wij receptie en feest hebben. Op de receptie doen we wel gewoon een rij, maar we verzoeken de feestgasten om pas op het feest te feliciteren. Op het feest lopen we dan gezellig een beetje rond en hebben we ook wat meer de vrijheid om te gaan kletsen met die mensen. Zo voorkom je dat je 15 minuten met mensen aan het praten bent waar je dat eigenlijk liever niet mee doet

[Nina87]

Bij ons is alles op loopafstand, en we houden ons feest in de zaal van de kerk. Ik weet eigenlijk niet eens of we wel een trouwauto nodig hebben . Op de dag zelf is mijn vriend al in de kerk, en mijn vader brengt mij de kerk in. We hebben elkaar dan nog niet gezien dus dat wordt denk ik wel een erg leuk moment. Mijn vader geeft mijn hand dan aan de priester en die geeft mij dan aan mijn vriend. Symboliek: je ouders geven je terug aan God, en de bruidegom krijgt zijn vrouw van God. Na de kerkdienst hebben we een receptie en dan willen we gewoon een beetje rondlopen en met mensen praten. We gaan dan ook de bruidstaart aansnijden dus als iedereen met een stukje taart staat denk ik dat er niet echt een rij komt

Jo'tje, voor jullie gaat het echt al hard opschieten!

[LeChat]

@ Jo'tje en Marnix: dat komt al dichtbij inderdaad! Gaaf!

Nog even over de logistiek: wij hadden een Amerikaanse schoolbus voor de daggasten. Die verzamelden 's morgens bij de diner-/receptielocatie en werden daar vandaan naar het gemeentehuis gebracht. Daar wachtten ze allemaal op ons, wij kwamen met de trouwauto na het foto's maken direct naar het gemeentehuis.
Na afloop v/d plechtigheid in het gemeentehuis lieten wij ons direct daar feliciteren door de daggasten, de ouders eerst. Dat scheen overigens wat opmerkelijk te zijn, omdat veel refo's het feliciteren pas na de kerkelijke bevestiging doen...
Daarna reden we met z'n allen (trouwauto + bus) naar de kerk, want daar hielden we de broodmaaltijd. Na die maaltijd ging iedereen op eigen houtje in de kerk zitten, geen 'stoet' ofzo, gewoon informeel. Wij uiteraard pas bij aanvang van de dienst, door de predikant 'buitenom' naar binnen geleid. (De consistorie is aan de zijkant en de kortste route is binnendoor, maar om er een entree van te maken leidt de dominee het bruidspaar buitenom via de hoofdingang de kerk in.)
Na de kerkdienst wachtten alle daggasten (om praktische reden: ook de ouders moesten immers mee in de bus) tot de kerkgangers die niet naar de receptie gingen ons en onze ouder(s) hadden gefeliciteerd. De trouwauto reed sneller dan de bus, dus wij waren eerder op de diner-/receptielocatie als ik me goed herinner.

Tijdens de receptie werden ook onze ouder(s) inderdaad gefeliciteerd. Het idee daarachter is volgens mij, afgezien van het feit dat het huwelijk van je kinderen sowieso een felicitatie waard is (er vanuit gaande dat ze het met het huwelijk eens zijn), ook een soort 'eerbetuiging'.

[Marnix]

Wij krijgen de sleutel van ons huis in juni, dan zijn we iets meer dan een maand getrouwd. Mijn vriend is enorm fan van klussen en zijn familie ook. Wat ben ik daar blij mee zeg! Want binnen mijn familie zijn we echte niet-klussers. Maar wat de centen-kwestie betreft: zelf doen scheelt gewoon echt enorm.
Toch ga ik gewoon mee helpen klussen, in een hoekje van de zolder begin ik met verfen. (Om te oefenen soort van) En dan stukje bij beetje meer in het huis ofzoiets Klussen kun je ook een beetje leren.

Ik heb ook nog een boekje gekregen van mijn vriend, klussen voor vrouwen ofzoiets. Het is echt een mooi en duidelijk boekje en klussen staan stap voor stap beschreven en de moeilijkheids-klus-graad.

Iets anders: hoe doen jullie het logistieke gedeelte? Dan bedoel ik, je loopt bijvoorbeeld de kerk binnen en later weer naar buiten. Lopen je ouders mee met de menigte of lopen die mee met het bruidspaar. En hoe zit dat in het stadshuis?
En hoe word je gefeliciteerd op de receptie? Laat je de gasten in een rij staan of loop je zelf rond? En worden de ouders ook gefeliciteerd en is daar een bepaalde volgorde bij, wie er eerst gefeliciteerd wordt?

Standaard volgorde is dat de ouders na het bruidspaar staan omdat men hen ook wel wil feliciteren. Maar het is jullie dag en je mag natuurlijk helemaal zelf weten hoe je het aankleedt. Hoe dat bij stadhuis enzo is weet ik niet, wij gaan het niet helemaal organiseren. Iedereen kan prima lopen en in welke volgorde ze naar binnen lopen maakt me echt niet uit. Wij zijn wel een beetje van "iedereen vrijlaten" zodat ze gewoon met mensen kunnen lopen waar ze dat willen en gewoon genieten van de dag zonder dat telkens verteld wordt wat ze moeten