Het buurjongetjesvraagstuk

[vpk]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

dit vind ik best een goed idee! het is zo voor (buur)kinderen heel snel duidelijk. de eerstvolgende x als je zo'n bordje hebt staan en het kind belt aan, wijs je hem daarop en de volgende x weten ze dat ze daarop moeten letten.. geen gebel onder het eten en zo kun je ook je 'rustmomenten zonder andere kinderen' inplannen.

[Annet76]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

dit vind ik best een goed idee! het is zo voor (buur)kinderen heel snel duidelijk. de eerstvolgende x als je zo'n bordje hebt staan en het kind belt aan, wijs je hem daarop en de volgende x weten ze dat ze daarop moeten letten.. geen gebel onder het eten en zo kun je ook je 'rustmomenten zonder andere kinderen' inplannen.

Ja en lekker spontaan ook allemaal

[LeChat]

Niet alles kan spontaan zijn, niet alles hóeft spontaan te gaan. Ik kan me voorstellen dat het erg irritant is als je met je gezin aan het eten bent en er belt elke keer een buurkindje aan "Komt ... buiten spelen?", of als opa en oma op bezoek zijn, etc.

[Nina87]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

dit vind ik best een goed idee! het is zo voor (buur)kinderen heel snel duidelijk. de eerstvolgende x als je zo'n bordje hebt staan en het kind belt aan, wijs je hem daarop en de volgende x weten ze dat ze daarop moeten letten.. geen gebel onder het eten en zo kun je ook je 'rustmomenten zonder andere kinderen' inplannen.

Ik vind dat ook wel een goed idee! Als er vaak buurkinderen aanbellen op ongelegen momenten is dat denk ik wel een goede oplossing. Ook lekker duidelijk voor de kinderen.

Toen ik klein was wisselde ik ook altijd af waar ik ging spelen: de ene keer bij mij, de andere keer bij een vriendinnetje. Wij woonden ook niet echt in een kinderrijke buurt dus als ik ergens ging spelen was het meestal niet spontaan maar na een speelafspraak op woensdagmiddag ofzo.

[trijntjejohanna]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

dit vind ik best een goed idee! het is zo voor (buur)kinderen heel snel duidelijk. de eerstvolgende x als je zo'n bordje hebt staan en het kind belt aan, wijs je hem daarop en de volgende x weten ze dat ze daarop moeten letten.. geen gebel onder het eten en zo kun je ook je 'rustmomenten zonder andere kinderen' inplannen.

Ja en lekker spontaan ook allemaal

waarom moet alles spontaan?

als je aan het eten bent ofzo heb je ook geen zin om steeds naar de deur te gaan.. zo word je mooi niet gestoord door de buurkinderen, want het is voor de kinderen meteen duidelijk dat het nu even niet kan


ik vraag me eigenlijk af annet76, of jij zelf ook van die buurkinderen hebt? ws niet..

[Merisja]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

dit vind ik best een goed idee! het is zo voor (buur)kinderen heel snel duidelijk. de eerstvolgende x als je zo'n bordje hebt staan en het kind belt aan, wijs je hem daarop en de volgende x weten ze dat ze daarop moeten letten.. geen gebel onder het eten en zo kun je ook je 'rustmomenten zonder andere kinderen' inplannen.

Inderdaad ja. Bij ons staan ook om de haverklap kindjes voor de deur. Ik vind dat echt niet altijd leuk. Zit je bijvoorbeeld net gezellig met elkaar wat te drinken, voor te lezen of te knutselen ofzo...wordt dat abrupt afgebroken omdat er iemand vraagt of ze buiten komt spelen Ik vind het heel belangrijk dat we van die rustmomenten met elkaar hebben als gezin. En de spontantiteit van het bij elkaar spelen? Ach, het is maar net hoe je dat bekijkt. Er blijven op één dag nog wel honderd momenten over om bij elkaar te spelen, waarom dan niet een paar rustmomenten inplannen waarop het even niet kan?

Bij ons spelen ze zomers ook geregeld in de tuin en zéker als er net nieuw speelgoed is. Vorige zomer hadden we bijvoorbeeld een nieuwe, opblaasbare trampoline, dat vond iedereen super, maar ik niet zo Dat ding was dus ook in no-time lek. Als andere kinderen in onze tuin iets doen wat ik niet wil zeg ik er zéker wat van. Hier gelden onze regels; onze dochter moet zich bij anderen ook aan hun regels houden dus zo raar is dat niet.

[Speedy]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

dit vind ik best een goed idee! het is zo voor (buur)kinderen heel snel duidelijk. de eerstvolgende x als je zo'n bordje hebt staan en het kind belt aan, wijs je hem daarop en de volgende x weten ze dat ze daarop moeten letten.. geen gebel onder het eten en zo kun je ook je 'rustmomenten zonder andere kinderen' inplannen.

Ja en lekker spontaan ook allemaal

Blijkbaar snap jij niet hoe het kan werken. Ik zal jou onze siuatie voorhouden. Wij beseffen weer goed dat de winter voorbij is: over het algemeen eten wij pas om 18.00 uur, de meesten in de buurt eten rond 17.15 uur en die staan na een kwartier of half uur op de stoep:
-ding dong- komen de jongens spelen? Nee, wij zijn aan het eten
5 minuten later -fur elise- komen de jongens spelen? Nee, wij zijn aan het eten, na het eten komen ze
5 minuten later -the saints marching in- komen de jongens spelen? Nee die komen over een kwartier
paar minuten later -bonk bonk- (bel was inmiddels uitgezet) en door de brievenbus, komen de jongens spelen?
HOERAAAA het is weer lente ........

1 troost, sommigen beginnen het te begrijpen, en zeggen al als je de deur open doet, oh ja jullie zijn nog aan het eten .... maar komen de jongens straks nog spelen? ......... Boos wordt ik niet, maar je wordt op geen gegeven moment wel geirriteerd. Je kan het 10x, 20x zeggen en ook tegen de ouders, maar dan gaat het 1 week goed en dan begint het weer.

Wel appart is dat op de zondag er nooit aangebeld wordt, omdat ze weten dat de jongens dan niet buiten komen spelen. (Waarom dat wel lukt en de rest niet, dat snap ik niet. Maar ik ga zo'n bordje maken, dat is wel handig ....... dat ik er zelf niet opgekomen was.)

[*Annette*]

Goed idee zo'n bordje, maak je een foto als die hangt/staat Speedy !

Wij wonen hier niet in een kindrijke buurt, vaak wordt er hier gespeeld op woensdagmiddag dan komt er een vriendje/vriendinnetje mee uit school. Bij ons in de buurt woont wel een ventje en die heeft periodes dat die vaak komt daarna zie je hem soms in geen weken. Maar als het niet uitkomt, dan wordt er gewoon gezegd. Nu even niet, kom bijv. morgenmiddag maar even spelen.

Bij m'n oppaskids kwam wel vaak het buurjongetje, altijd naar hun toe. Als ik dan aan het oppassen was vond ik het ook helemaal niet erg, als ze maar lief speelde met elkaar. Het nadeel vond ik altijd alleen dat de buurvrouw dan ook altijd in de tuin zat zodat ze mij in de gaten kon houden of ik het wel goed deed . Een keer hadden ze nogal ruzie op de trampoline, elkaar aan het krabben enz., dus heb had ik het buurjongetje na huis gestuurd. Toen kreeg ik het natuurlijk te horen, van mij moesten ze sorry tegen elkaar zeggen, hadden ze gedaan meer kon ik er niet aan doen... Of het buurjongetje zegt, ik lust wel een ijsje/snoepje.

Inmiddels hadden de ouders van me oppaskids ook wel in de gaten gekregen dat zodra ik er ben de buurvrouw wel tegen hun kids tekeer durft tegaan, maar als de ouders erzelf zijn niet ...

[Lalage]

Waarom moet er eigenlijk aangebeld worden? Je kunt toch ook vast zelf buiten gaan spelen en hopen dat er iemand bij komt....

[Speedy]

Waarom moet er eigenlijk aangebeld worden? Je kunt toch ook vast zelf buiten gaan spelen en hopen dat er iemand bij komt....

Dat vraag ik mij al jaren af en die van ons doen het ook niet (die weten inmiddels zelf wel de tijden dat iemand in de buurt thuis is). Maar er wonen een paar figuren in de straat waar van je denkt, hebben ze leren nadenken.

Vb.
1. Man staat buiten de auto te wassen, pakt zijn telefoon, belt, wil je nog even een emmer water brengen deze is op en kan ik gelijk door. Vervolgens komt vrouw naar buiten met emmer water.
2. Vrouw staat zit buiten in de zon, pakt telefoon en gaat vervolgens uitgebreid haar prive zaken bespreken die iedereen kan horen. Man komt thuis wil wat tegen haar zeggen, maar zij reageert er niet op. Vervolgens hoor je haar zeggen ... wacht even ik krijg nog een lijntje binnen ... ze neemt het andere lijntje ..... is het haar man die even wil zeggen blijkbaar dat hij thuis is en straks weg moet omdat hij moet sporten. .... zegt zij is goed ik kom zo bij je eerst even het andere lijntje .... doei ...........

Dan kijk ik er niet van op dat hun zoontje vervolgens bij ons door de brievenbus roept wanneer de jongens komen (misschien had ik beter kunnen verwachten dat hij zijn mobieltje pakt en ons dan vervolgens belt).

Samenvattend (dat is wat TheKeimpe al zei): hoe moeilijk ouders zijn het komt ook weer bij de kinderen eruit. En om dan heel duidelijk te zijn voor die kinderen is wel eens moeilijk.

[Loucom]

Bij ons komen ze dan wel eens via de achterdeur en soms zag je dan hoofd om de deur en direct de deur weer dicht. Was het een buurjongen die al zag dat we aan het eten waren.
Maar op laatst wisten ze ook wel van als we buitenkomen dan merk je dat vanzelf.

Zo'n bordje zou misschien wel handig zijn. Maar wat als je keer vergeet neer te zetten? Kun je ze nog wegsturen. Aanleren van de kinderen komen vanzelf naar buiten.

[paprikameisje2]

ik kan de humor in elk geval niet zien! wel van de telefoon... dat je een enmmer komt brengen :) Overignes nieuwegierige mensen heb je overal! ik doe ook echt mijn gordijn wel een beetje opzij als ik zie dat er nieuwe overburen komen!

Dat bordje is zo slecht idee nog niet. Hier gaat de bel uit onder het eten en de deur op de knip. We hbben namelijk aan de buitenkant bij de voordeur een gewone deurklink, dus iedereen kan altijd hier binnenlopen. Dus.. van beide geen last! Ovirigens is ze ook nog best klein, dus vaak staan de moeders meer aand e bel om te vragen ofz e komt spelen, dan dat de ukkies het zelf doen.

[TheKeimpe]

Bij ons in de buurt wonen mensen met kinderen, die op bepaalde tijden een bordje voor hun keukenraam zetten (aan de voorkant), met de tekst: Nee, wij komen nu even niet spelen

Ha, dit vind ik echt een geweldig idee. Even kijken of dit in een totaaloplossing past.

[jip_86]

Op school hebben de kinderen toch ook een stoplicht als ze niets aan de juf/meester mogen vragen. Lijkt me een prima oplossing dat bordje.

[Annet76]

Op school hebben de kinderen toch ook een stoplicht als ze niets aan de juf/meester mogen vragen. Lijkt me een prima oplossing dat bordje.

Dat is een goeie, weet je hoe goed zo'n stoplicht werkt? Nou je kan er af en toe net zo goed niets neer hangen;)

Kijk, het proces begint namelijk bij ouders zelf...een stukje opvoeding!
Het lijkt er tegenwoordig op dat kinderen per direct aandacht willen en dat ook krijgen.
Ouders - die even in gesprek zijn oid - geven gelijk gehoor aan hun aandacht vragende kind. Heel zelden zie ik het nog maar gebeuren dat een kind te horen krijgt: 'je wacht even tot ik klaar ben'
Nee, gelijk wordt er gehoor gegeven aan de aandacht die het kind wil, wat dit ook mag zijn.

Dan zie je dat op school ook gebeuren, kinderen die je zo ongeveer omver trekken als er niet onmiddelijk op een oproep wordt gereageerd...

Dus ik denk dat ouders eerst eens bij hun zelf moeten beginnen, voor we van allerlei bordjes e.d. aan de muur hangen;)