Haïti topic

[Annet76]

Altijd handig : opbouwende kritiek.
Maak me gek....wat is jouw voorstel, wat kunnen we doen, of wat moeten we laten. Ik weet namelijk niet zo veel meer te doen dan geld storten, en wat acties van vrienden te ondersteunen, en daarnaast de lichtpuntjes te zien.

Maboc,

Je zou eens kunnen kijken naar mensen, bedrijven, stichtingen, die daar met micro-kredieten werken.

Nu geld storten is een wat ik persoonlijk zou noemen een tijdelijke oplossing. Het is een (eiland) wat op de rand van de afgrond leeft. Corruptie en anarchie vieren er hoogtij. E.e.a wil niet zeggen dat er "nu" geen hulp geboden zou moeten worden.

Vaak is het wel zo dat die acties die nu gevoerd worden van tijdelijke aard zijn, men komt, ziet, helpt, vertrekt, de bevolking leeft weer in diepe armoede verder. Met wat geluk blijven er nog wat VN-soldaten rond lopen om de anarchie niet al te ver uit de hand te laten lopen. Het zullen de Haïtianen zelf moeten zijn, die zich kunnen. moeten ontplooien. Als je niets hebt, kan je tenslotte ook niets beginnen. Hulpgoederen vullen de maag meestal gedeeltelijk wel, maar zet verder geen zoden aan de dijk.

Wat is je punt?
Moedig je hiermee het geven van geld aan of juist niet?

[Harm-J]

Mijn punt is dat geld (doneren) nu zeker nodig is. Maar dat voor daadwerkelijke hulp, op de langere termijn andere geldelijke hulp nodig is.

Men geeft (doneert) vaak alleen in gevallen van nood, (rampen), daarna stopt vaak de hulpverlening, terwijl er juist dan sprake moet zijn van andere al niet geldelijke hulpverlening. Probleem is, of misschien schuil daar nu net het probleem in, dat Haïtie economisch gezien, niets aan andere landen te bieden heeft....

[Faramir]

Voordat ik geld doneer wil ik eerst wel eens een complete (financiële) verantwoording inzien van de vorige grote inzamel actie (tsunami).

Waarschijnlijk zal het rijk wel weer de welbekende verdubbelaar inzetten. Daarnaast zal mijn gemeente ook wel weer vooraan staan om geld te doneren ondanks dat ze zelf op het randje van de financiële afrond balanceert. Kortom, tezamen met de hulp die het rijk al gestuurd heeft (marine schip met militair personeel, hulpteams) heb ik al wel meer dan genoeg gedaan als werkende Nederlander. Ik steek mijn geld liever in dingen voor hier in de omgeving.

[Annet76]

Voordat ik geld doneer wil ik eerst wel eens een complete (financiële) verantwoording inzien van de vorige grote inzamel actie (tsunami).

Waarschijnlijk zal het rijk wel weer de welbekende verdubbelaar inzetten. Daarnaast zal mijn gemeente ook wel weer vooraan staan om geld te doneren ondanks dat ze zelf op het randje van de financiële afrond balanceert. Kortom, tezamen met de hulp die het rijk al gestuurd heeft (marine schip met militair personeel, hulpteams) heb ik al wel meer dan genoeg gedaan als werkende Nederlander. Ik steek mijn geld liever in dingen voor hier in de omgeving.

Met andere woorden: jij houdt de hand op de knip

[Gerdien B.]

Zelfs in de afgelopen 24 uur hebben ze nog een vrouw weten te redden onder de puinhopen vandaan!

Ik wil best geld geven, maar wel via een betrouwbare organisatie.

[Harm-J]

http://www.thebreadbasket.org/nl/haiti is m.i. een goede organisatie. Ik heb per email contact met Tamara.

Wie meer info wil hebben kan even op de site kijken voor het emailadres van Tamara of verdere info. Zij of ik zal jullie indien gewenst op de hoogte houden van verder informatie.

Citaat Tamara Dijkstra van thebreadbasker org per mail:

Pastor Gilberto Sánchez, met wie we momenteel samenwerken, is van plan eerst noodhulp te brengen in de vorm van eten, drinken en medicijnen. Later zal hij teruggaan naar Haïti om de schade te bekijken en kijken of hij kan helpen bij de wederopbouw.

[Faramir]

Met andere woorden: jij houdt de hand op de knip

Ja.

[maboc]

Altijd handig : opbouwende kritiek.
Maak me gek....wat is jouw voorstel, wat kunnen we doen, of wat moeten we laten. Ik weet namelijk niet zo veel meer te doen dan geld storten, en wat acties van vrienden te ondersteunen, en daarnaast de lichtpuntjes te zien.

Maboc,

Je zou eens kunnen kijken naar mensen, bedrijven, stichtingen, die daar met micro-kredieten werken.

Nu geld storten is een wat ik persoonlijk zou noemen een tijdelijke oplossing. Het is een (eiland) wat op de rand van de afgrond leeft. Corruptie en anarchie vieren er hoogtij. E.e.a wil niet zeggen dat er "nu" geen hulp geboden zou moeten worden.

Vaak is het wel zo dat die acties die nu gevoerd worden van tijdelijke aard zijn, men komt, ziet, helpt, vertrekt, de bevolking leeft weer in diepe armoede verder. Met wat geluk blijven er nog wat VN-soldaten rond lopen om de anarchie niet al te ver uit de hand te laten lopen. Het zullen de Haïtianen zelf moeten zijn, die zich kunnen. moeten ontplooien. Als je niets hebt, kan je tenslotte ook niets beginnen. Hulpgoederen vullen de maag meestal gedeeltelijk wel, maar zet verder geen zoden aan de dijk.

Hahaha Harm-J. Ik bedoelde mijn opmerking meer als een kleine sneer naar Rafaell. Die wel erg kort door de bocht het "Ik kijk daarom, naar de lichtpuntjes" van Antoinette af serveerde.
Ik wilde maar aangeven dat one-liners weinig constructief zijn in deze.
[make mental note]
Wees met de pen aggresiever.....
[/make mental note]

Overigens ben ik het met de rest van je betoog eens. Er is denk ik nu een accuute hulpvraag, deze zal denk ik ook door accuute donaties etc. moeten worden opgelost. Daarnaast is er inderdaad een veel dieper liggend probleem. dat los je niet op door nu veel geld te geven, maar door langdurig hulp/educatie/training/begeleiding/middelen te bieden. Dat is denk ik veel meer ontwikkelings samenwerking. Nu is daar toevallig net een dik rapport van de WRR uitgekomen aangaande ontwikkelingssamenwerking : Ontwikkelingssamenwerking: Minder pretentie, meer ambitie.

Ik denk dat dit rapport eens goed onder de loep moet worden genomen.


--edit : typo

[maboc]

Voordat ik geld doneer wil ik eerst wel eens een complete (financiële) verantwoording inzien van de vorige grote inzamel actie (tsunami).

Waarschijnlijk zal het rijk wel weer de welbekende verdubbelaar inzetten. Daarnaast zal mijn gemeente ook wel weer vooraan staan om geld te doneren ondanks dat ze zelf op het randje van de financiële afrond balanceert. Kortom, tezamen met de hulp die het rijk al gestuurd heeft (marine schip met militair personeel, hulpteams) heb ik al wel meer dan genoeg gedaan als werkende Nederlander. Ik steek mijn geld liever in dingen voor hier in de omgeving.

Ik ben bang dat die hulp dan wel wat laat gaat komen
Dat gaat dan natuurlijk altijd op. Mag ik concluderen dat je naast je belastingbijdrage en je collecte geld verder niet veel aan goede doelen geeft, of is dat een verkeerde conclusie. Persoonlijk denk ik dat wereldburgers in het algemeen maar christenen in het bijzonder een stapje harder moeten gaan lopen wanneer er een catastrofe van dergelijk omvang plaats vindt. Kijk....het is niet alsof het plaatselijke dierenasiel is afgefikt en dat er nu een paar honden minder zijn op Haiti, er zijn las ik nu al 75000 lijken begraven in massagraven. Nu is denk ik de tijd om te laten zien wat we als wereldburgers maar zeker ook als christenen waard zijn. Gaan we een tandje harder, of gaan we dat niet? Ik ben wel een tandje harder gegaan. Heel lafjes via een donatie, maar ik denk dat ik nu accuut verder niet zo veel kan betekenen.
Waarom is je extra geld dan daar dan wel goed voor. Ik denk dat er gruwelijk veel projecten van overheidwege zowel als particulier heel veel subsidie krijgen. (Als ze die niet krijgen dan zouden ze toch nog eens goed naar subsidies vanwege de WMO moeten kijken.). Daar heb je dus ook al lang voor betaald.

Als ik de emotionele kant van het verhaal volledig uitschakel en het rationele alleen overblijft dan denk ik een heel eind met je mee te kunnen gaan. Maar ja....ik heb de uitknop nog niet gevonden.

[maboc]

Zelfs in de afgelopen 24 uur hebben ze nog een vrouw weten te redden onder de puinhopen vandaan!

Ik wil best geld geven, maar wel via een betrouwbare organisatie.

Wat is betrouwbaar in deze, en hoe bepaal je dat dan?
Ik ben het zeker met je eens, het geld moet goed terech tkomen/besteed worden. En dat gaat waarschijnlijk het beste via "betrouwbare" organisaties.

Maar bijvoorbeeld "Giro 555" Is dat betrouwbaar in jouw ogen?
(wel ja zeggen he...anders is mijn donatie ook nog voor niks geweest)

[Faramir]

Voordat ik geld doneer wil ik eerst wel eens een complete (financiële) verantwoording inzien van de vorige grote inzamel actie (tsunami).

Waarschijnlijk zal het rijk wel weer de welbekende verdubbelaar inzetten. Daarnaast zal mijn gemeente ook wel weer vooraan staan om geld te doneren ondanks dat ze zelf op het randje van de financiële afrond balanceert. Kortom, tezamen met de hulp die het rijk al gestuurd heeft (marine schip met militair personeel, hulpteams) heb ik al wel meer dan genoeg gedaan als werkende Nederlander. Ik steek mijn geld liever in dingen voor hier in de omgeving.

Ik ben bang dat die hulp dan wel wat laat gaat komen

Daar zul je best wel eens gelijk in hebben. Maar mijn hulp als Nederlandse burger heeft volgens de nieuwsberichten al resultaat gehad en enkele mensen het leven gered.

Dat gaat dan natuurlijk altijd op. Mag ik concluderen dat je naast je belastingbijdrage en je collecte geld verder niet veel aan goede doelen geeft, of is dat een verkeerde conclusie. Persoonlijk denk ik dat wereldburgers in het algemeen maar christenen in het bijzonder een stapje harder moeten gaan lopen wanneer er een catastrofe van dergelijk omvang plaats vindt. Kijk....het is niet alsof het plaatselijke dierenasiel is afgefikt en dat er nu een paar honden minder zijn op Haiti, er zijn las ik nu al 75000 lijken begraven in massagraven. Nu is denk ik de tijd om te laten zien wat we als wereldburgers maar zeker ook als christenen waard zijn. Gaan we een tandje harder, of gaan we dat niet? Ik ben wel een tandje harder gegaan. Heel lafjes via een donatie, maar ik denk dat ik nu accuut verder niet zo veel kan betekenen.

Je trekt een verkeerde conclusie. Ik heb een beroep uitgekozen waarin ik voor een vrij mager loontje een zeer belangrijke taak in de samenleving uitvoer. Daarnaast doneer ik wekelijks aan de plaatselijke zwerver die de daklozenkrant verkoopt, en mak ik maandelijks geld over naar de Kerk. Naast de tijd die ik besteed aan vrijwilligerswerk. En ik doneer mijn afgedankte spullen (zoals kleding, meubels en elektronica) aan de kringloop of gooi het (kleding) in van die inzamelingsbakken. En naast al dat doe ik nog wel meer zo in een jaar.

Via de Kerk komt mijn geld ook nog eens in Haïti aangezien we weer een kathedraal (en vele kerken en andere gebouwen) op te bouwen hebben.

Waarom is je extra geld dan daar dan wel goed voor. Ik denk dat er gruwelijk veel projecten van overheidwege zowel als particulier heel veel subsidie krijgen. (Als ze die niet krijgen dan zouden ze toch nog eens goed naar subsidies vanwege de WMO moeten kijken.). Daar heb je dus ook al lang voor betaald.

Mijn geld komt hier beter tot zijn recht aangezien er dan geen dure managers tussen zitten die mooie auto's rijden en bonussen van tonnen opstrijken voor een dagje in de week werk. Mijn geld wordt niet in een bodemloze put gestopt waar enkel wapens van worden aangeschaft.

Als ik de emotionele kant van het verhaal volledig uitschakel en het rationele alleen overblijft dan denk ik een heel eind met je mee te kunnen gaan. Maar ja....ik heb de uitknop nog niet gevonden.

Ik laat mij niet meer manipuleren door een zorgvuldig kunstmatig opgewekt collectief schuldgevoel.

[Antoinette]

Zelfs in de afgelopen 24 uur hebben ze nog een vrouw weten te redden onder de puinhopen vandaan!

Ik wil best geld geven, maar wel via een betrouwbare organisatie.

Wat is betrouwbaar in deze, en hoe bepaal je dat dan?
Ik ben het zeker met je eens, het geld moet goed terech tkomen/besteed worden. En dat gaat waarschijnlijk het beste via "betrouwbare" organisaties.

Maar bijvoorbeeld "Giro 555" Is dat betrouwbaar in jouw ogen?
(wel ja zeggen he...anders is mijn donatie ook nog voor niks geweest)

Vraag God of hij je deel a.u.b. terecht laat komen waarvoor het bestemd is.
Meer kun je niet doen, en het is jou verantwoording ook niet toch??
Ik heb via onze gemeente gegeven, en ik vertrouw erop dat ze het via een goede organistaie geven, er zullen zelfs mensen heen zijn uit onze gemeente inmiddels. Ik hou het niet meer precies bij wie, hoe en wat we zitten inmiddels op 1250 leden...

[maboc]

Ik laat mij niet meer manipuleren door een zorgvuldig kunstmatig opgewekt collectief schuldgevoel.

Ik wilde eigenlijk op al je punten wat terug zeggen, todat ik je laatste regel las. Ik denk dat wij daar wezenlijk van elkaar verschillen (Waarschijnlijk op wel meer punten ). Ik denk namelijk niet zozeer dat het een kunstmatig opgewekt (is dat een pleonasme?) collectief schuldgevoel is. Ik wordt dan ook niet getergd door schuldgevoelens in deze. Wel heb ik heel sterk het gevoel van saamhorigheid: We moeten samen (de wereld) deze mensen helpen, en dit land weer opbouwen. Ook is het niet zo zeer schuldgevoel als wel mededogen. Ik heb zelf het gevoel dat mijn belasting bijdrage nu niet genoeg is, dat we niet langs de zijlijn moeten blijven staan maar een stapje extra moeten zetten, om deze drek op te ruimen.


(Is het heel inpertinent om te vragen wat dat werk van je is? Zo niet...dan vraag ik het "Wat doe je eigenlijk voor een werk?....Zo wel....dan vraag ik het niet)

[maboc]

Zelfs in de afgelopen 24 uur hebben ze nog een vrouw weten te redden onder de puinhopen vandaan!

Ik wil best geld geven, maar wel via een betrouwbare organisatie.

Wat is betrouwbaar in deze, en hoe bepaal je dat dan?
Ik ben het zeker met je eens, het geld moet goed terech tkomen/besteed worden. En dat gaat waarschijnlijk het beste via "betrouwbare" organisaties.

Maar bijvoorbeeld "Giro 555" Is dat betrouwbaar in jouw ogen?
(wel ja zeggen he...anders is mijn donatie ook nog voor niks geweest)

Vraag God of hij je deel a.u.b. terecht laat komen waarvoor het bestemd is.

Ik ga 't bij Hem neerleggen

Meer kun je niet doen, en het is jou verantwoording ook niet toch??

mmm Het is min of meer wel ons aller verantwoording denk ik eigenlijk, maar omdat we niet zo gek veel kunnen doen, kopen we het af.
(Heb ik ook gedaan hoor)

Ik heb via onze gemeente gegeven, en ik vertrouw erop dat ze het via een goede organistaie geven, er zullen zelfs mensen heen zijn uit onze gemeente inmiddels. Ik hou het niet meer precies bij wie, hoe en wat we zitten inmiddels op 1250 leden...

Da's mooi, leg ik hen meteen bij God neer.

[Antoinette]

Nieuws

Dagboek uit Haïti

01-02-2010


Dr. Scott Todd leidt het medische team van Compassion in Haïti. Hij heeft ons een deel van zijn dagboek gestuurd:

“In sommige opzichten was vandaag (28 januari) de zwaarste dag tot nu toe. De hitte is bijna ondraaglijk. We zitten op het parkeerterrein van Compassion Haïti’s kantoor, in de verzengende hitte te werken. Naast ons staat een kerkgebouw, dat wij gebruiken voor de opslag van medicijnen en om in te lunchen. We hopen dat het andere mensen helpt hun angst voor instortende gebouwen te overwinnen. Veel mensen zijn zo getraumatiseerd dat ze uit gebouwen wegblijven door angst voor een nieuwe aardbeving.

Meer dan 100
Vandaag hebben we opnieuw meer dan 100 patiënten behandeld.
Het verhaal dat mij het meest heeft geraakt is dat van twee jonge kinderen van ongeveer 2 of 3 jaar oud. Hun ouders kwamen door de aardbeving om. Hun tante heeft hen gevonden en zorgt voor hen. Zij is echter nog maar 15 jaar oud en ze slapen ‘s nachts op straat onder een gespannen zeiltje.

Dochters
Onze medewerkers in Haïti dragen een heel zware emotionele last. Vandaag sprak ik met Jozue die de kerk leidt waar Compassion mee werkt. Hij vertelde me dat zijn vrouw op de dag van de aardbeving op het punt stond hun twee dochters te wassen. Hiervoor halen ze altijd water van buiten. Toen de moeder water ging halen, zagen de meisjes dat ze naar buiten liep en volgden haar.

De moeder zag de meisjes naar buiten komen en zei: ‘Ga terug naar binnen.’ Een van de meisjes zei: ‘Nee!’. ‘Ik zei, ga naar binnen!’ Maar het meisje weigerde. De moeder pakte de meisjes en tilde hen het huis in. Op dat moment begon het huis te schudden. Kort daarna stortte het samen met de 2 huizen ernaast in.

6 uur
Op dat moment was Jozue net in de auto op weg naar huis gestapt. De reis duurt normaal gesproken een half uur, maar nu deed hij er 6 uur over. Hij vertelde me hoe hij overal ingestorte gebouwen en dode mensen op straat zag. Hij hoorde mensen wanhopig huilen, terwijl hij er alles aan deed om zo snel mogelijk thuis te komen.
Toen hij daar aankwam, zag hij hun ingestorte huis. Een man vroeg hem naar wie hij zocht. Gelukkig wist hij hem te vertellen dat zijn vrouw en kinderen veilig bij de kerk waren aangekomen. Jozue moest bijna overgeven van geluk toen hij zijn vrouw en kinderen weerzag.

Plicht
Hij vertelde mij dat het hem 15 jaar had gekost om hun huis te bouwen en dat hij nu in geloof verder moest leven. Zijn vrouw en kinderen konden na de aardbeving vrij snel naar familie in Florida. Maar als voorganger voelde Jozue de plicht om zijn land te helpen. Hij en zijn gemeente zijn de hoop voor Haïti’s toekomst. Vandaag heeft hij zijn kerkgebouw en faciliteiten aan ons medische team beschikbaar gesteld, waardoor wij meer dan 100 patiënten konden helpen.

Op de rit
Zo zijn er ontelbaar veel verhalen. Elk verhaal is belangrijk. Medische hulp is de eerste stap, maar daarna moet traumaverwerking een belangrijke plaats in de hulpverlening innemen. We moeten bidden voor onze broers en zussen in Haïti en hen helpen alles een plaats te geven. Ze moeten niet alleen het werk voor de kinderen in Haïti weer oppakken, maar ook hun eigen leven weer op de rit zien te krijgen.”