Kinderwens

[kwebbel]

Ik ben nu bijna 27 en heb al 4 jaar verkering. Het duurt nog een poosje voor we kunnen trouwen. Ik hoor zo vaak: ga maar gauw trouwen anders ben je te oud voor kinderen. Wil je een oude moeder worden?
Ik vind dat zo ontzettend vervelend! Daardoor voel ik me erg onder druk gezet.

ben je 19 dan heb je snel gehandeld (8 maanden kindje.... ) en kon je je niet inhouden (soort van net ongelukje maar het niet over de lippen kunnen krijgen omdat het niet Christelijk is omdat te benoemen) maar als je 27 ben ben je onderhand weer te oud om moeder te worden....... het is niet Christelijk om daar over te oordelen! Daarom heb ik er een #&@*@(&!-hekel aan als mensen het vragen. Het gaat ze geen ene r**t aan wat we samen uitspoken (of niet ) en waarom we nog even willen wachten. Ik snap uberhaupt niet waarom mensen zich daar mee bemoeien!! (afgezien van familie maar zelfs die hebben een zekere zin van terughouding nodig omdat het een zaak is die absoluut privé is). Ik zou t mijn eigen (schoon)ouders niet eens vertellen! Hoe goed de band ook is. t Is nooit goed:
1. "kind zou je het nu wel doen? economische crisis...."
2. "O meid, je bent zo onstabiel nu, kan je het allemaal wel aan?"
3. "Ik zou even wachten want...."
4. "Ik zou nu maar beginnen als ik jou was, je bent tenslotte ook al halverwege twintig!!"
5. "Hebben jullie wel genoeg gespaard? Kinderen zijn duur!"

[Galateia]

Mensen hebben altijd een mening. Maakt niet uit, wat je wel of niet doet. Het gaat mensen niets aan. En wat maakt het allemaal uit: uiteindelijk gaat de deur dicht en zit iedereen in zijn eigen leven. Je leidt zelf je leven, je neemt zelf je beslissingen. Of je nou instabiel bent, er een crisis is, je in het rood staat, whatever.

Echt waar, die meningen... die kun je maar het beste naast je neer leggen. Dat wordt namelijk nog veel erger wanneer er eenmaal een kind is

[kwebbel]

aldus mama......

[Galateia]

Precies

[kwebbel]

als ik jou zo nu een beetje ken vind je dat echt tegek om dat te zien lezen

[Galateia]

Mijn nieuw verworven titel

[saartje]

Bij mij op de afdeling ben ik nummer 1 om zwanger te worden hoorde ik pas. Dergelijke opmerkingen hoor ik vaker, en al moet ik zeggen dat het niet altijd leuk is maak ik me er meestal vanaf met een opmerking als: ik ben blij dat jullie dit in de gaten houden dat scheelt mij weer werk oid. Ik weet van de collega's dat ze dit totaal niet kwaad bedoelen, ik ben altijd vrij open en als er een serieuze vraag naar was heb ik ook altijd geantwoord dat we het erg leuk zouden vinden om een kindje te krijgen.
Wél sta ik er versteld van wat mensen zeggen (durven) en dan totaal niet in de gaten hebben wat dit met een ander zou kunnen doen. Ik wist van een medecollega dat zij aan het dokteren was rondom zwanger worden en zij kreeg ook regelmatig dergelijke opmerkingen waar ze het erg moeilijk mee had. Maar zij wilde niet dat anderen wisten dat zij 'bezig' was met zwanger raken etc. (inmiddels is ze hoogzwanger;-))
Ik heb me voorgenomen om, als er nog vaak opmerkingen gemaakt worden, eens te vragen aan collega's of ze beseffen wat ze zeggen? Dat het niet altijd zo vanzelfsprekend is en het voor mensen kwetsend kan zijn. Maar goed, dan moet het wel weer ter sprake komen.

Mijn vriendin is zwanger en vertelde dit pas aan mij. Het deed me meer dan ik eigenlijk verwacht had. Toen bedacht ik bij mezelf dat zij dit ook heus wel zou begrijpen, dus heb ik gezegd dat ik erg blij voor hen ben maar dat ik het zelf ook moeilijk vind. Ik heb een hele poos met haar gekletst en haar op het hart gedrukt dat ik gewoon alles wil horen van echo's etcetc. Ik zou het veel erger vinden als ik daarin gemeden zou worden. (ik ben nl de enige van een groep vriendinnen die niet zwanger is (geweest)) en dan is het risico groot dat zij met elkaar alles bepraten en mij sparen. Dat wil ik niet, mits ik de gelegenheid krijg om ook mijn aandeel te uiten, en dat krijg ik!
En ik merk dat als ik zelf open ben (naar de mensen die ik wil: (schoon)moeder, zus, vriendinnen) dat die mensen ook veel makkelijker naar mij toekomen. Ook vind ik het dan zelf minder moeilijk omdat het uitgesproken is en het ook màg!

[Tuinfluiter]

Wij zijn wel van mening dat als iemand iets in de richting vraagt/zegt over zwanger worden bij ons, dat we dan gewoon zeggen dat een kindje meer dan welkom is maar dat het helaas wat langer duurd, dat het niet bij iedereen vlot gaat.
Dan krijg je alle begrip en een evt volgende keer vragen ze er op een goede manier bewust naar.
Dat is voor alle partijen beter.

[Marnix]

Persoonlijk zou ik het alleen maar tegen mijn moeder en zusjes vertellen als ik gestopt zou zijn met de pil.
Ik ben nu bijna 27 en heb al 4 jaar verkering. Het duurt nog een poosje voor we kunnen trouwen. Ik hoor zo vaak: ga maar gauw trouwen anders ben je te oud voor kinderen. Wil je een oude moeder worden?
Ik vind dat zo ontzettend vervelend! Daardoor voel ik me erg onder druk gezet.
Mijn schoonzusje is nu na 5 ICSI pogingen 7 weken zwanger, en heeft gister voor het eerst een hartje gezien. Als ik daar naar kijk, naar al dat leed en dat verdriet en alle botte opmerkingen hun kant uit, kan ik me echt woest maken over al die onbescheiden nieuwsgierigheid over een kinderwens.
Ik heb ook een vriendin waarvan ik zeker weet dat ze een kinderwens heeft, maar zij praat er niet over tegen mij. Ik ga haar er absoluut niet naar vragen, daar moet ze zelf mee komen vind ik. Ook ga ik niet hinten. Iedereen is weer anders! Als ik er dan wat van weet, vraag ik er wel geregeld naar (zoals bij mijn schoonzusje) want als je iets belangrijks deelt moet je wel daarna interesse blijven tonen...

Hoezo kan je nog een poosje niet trouwen? Valt er niet wat te regelen?

Het is een beetje de cultuur om laat te trouwen en pas als je een hoop geld hebt, een aardig huis kan betalen, vast contract hebt.... dat soort dingen... maar ik vind dat ook wel eens ongezond.

Vroeger was dat een stuk makkelijker. De ouders betaalden de bruiloft.... huisvesting was geregeld.... toen was het ondenkbaar om zo lang bij elkaar te zijn en niet te trouwen. Nu wil / doet iedereen dat allemaal zelf regelen, willen we eerst klaar zijn met studeren, een baan hebben... of een vast contract... waardoor mensen, voor mijn gevoel, ongezond lang ongehuwd blijven. Ik denk dat daar ook wel een oorzaak zit van "moeten trouwen", seks voor het huwelijk enzovoorts.

[Lidia]

Meeleven met iemand kan ook op een andere manier dan er iedere maand naar te vragen.
Bij ons vroeg niemand naar onze kinderwens en ik heb ook een aantal jaren volgehouden dat ik er geen moeite mee had dat we geen kinderen hadden. Tot ik een keer m'n emoties toonde (kon me niet inhouden) toen een neefje geboren was en toen 'begrepen' ze opeens dat het voor sommige mensen wel eens moeilijk is. Daarna vroegen ze echt niet iedere maand ernaar, maar af en toe hadden we wel eens een geprekje of we kregen een kaartje (dat was overigens niet bij alle familieleden of vrienden zo).
Het probleem is ook dat de een dit fijn vind en de ander weer wat anders. Ik heb zelf altijd willen horen hoe de ontwikkeling van het (ongeboren) kind was en vroeg er ook naar, maar ik ken ook iemand, die er nooit naar zal vragen en waarbij je dan zelf ook terughoudend bent om er over te vertellen.

Sterkte iedereen die het hier moeilijk mee heeft.

[*Annet*]

@ Marnix, volgens mij heb jij ook al heel lang verkering of ben je inmiddels 'stiekem' getrouwd?

[Jo'tje]

Heel lang? We zijn net 3 jaar samen en gaan bijna trouwen, dus dat valt reuze mee
Wij hebben in ieder geval niet gewacht tot we alles met gemak helemaal naar onze wensen rond konden krijgen.
Het enige waar we wel een beetje op hebben gewacht is het moment dat ik even werkte, zodat we in ieder geval wel de hele rompslomp konden betalen Maar dit is nogal offtopic, want heeft weinig meer met kinderwens te maken. Wij trouwen niet omdat we graag snel kinderen willen (of omdat er wat aan zit te komen, als je daar soms op doelde )

[Marnix]

@ Marnix, volgens mij heb jij ook al heel lang verkering of ben je inmiddels 'stiekem' getrouwd?

Als we trouwen laten we het hier echt wel weten. De datum is overigens d.v. 16 april komend jaar 3 jaar is niet superlang, Joanne is nog jong En inderdaad, een beetje off-topic verder, ons trouwen heeft niets met kinderwens te maken. Ik denk ook niet dat we binnen twee jaar kinderen ontvangen ofzo

[*Annet*]

Gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk!

Idd, is het off topic, maar het schoot zomaar door me heen toen ik je bericht las. Zal nu verder zwijgen.

[Marnix]

Haha, 't maakt niet uit hoor. We trouwen omdat we van elkaar houden, niet omdat we kinderen willen. Het ene is de oorzaak, het andere misschien op wat langere termijn een gevolg daarvan