Kinderwens

[kwebbel]

@ Kwebbel: je kunt ook een keer laten vallen dat het voor jullie nog niet mogelijk is om een kindje te hebben nu (of zoiets..) dan vragen ze er misschien minder naar? Tenminste, je vond het nu vervelend toch?

ik zit ook op school, momenteel is het ook niet handig om nu een kindje te krijgen. Menselijkerwijs gesproken zullen we eerst moeten verhuizen nou blabla, heb ik al ns meer verteld hier. Maar ik heb het al duizend x verteld en het houdt niet op. Dat vind ik vervelend.

Dan kan ik het me inderdaad voorstellen ja, zeker als zij weten dat je, om het zo maar te zeggen, niet je best doet om zwanger te worden.

niet je best doen is niet het goede woord... we willen het wel graag maar hebben de mogelijkheid nog niet. Maar ik ben er erg voorzichtig mee (voel me ook best rot om dit te schrijven) omdat mensen die geen kinderen kunnen krijgen, ze daar juist nog veel meer van harte welkom zijn!

[tante-tortel]

Dus je hebt er zelf ook een zekere gêne over. Het is dus ook voor jou niet altijd makkelijk om erover te praten.

[ajl]

Ik begrijp eigenlijk niet zo goed waarom mensen daar niet open over durven te praten. Andere zaken waar je verdriet over hebt, zoals ziekte, werkloosheid etc. deel je toch ook met familie en vrienden? Waarom wordt een onderwerp als kinderwens dan zo achtergehouden.
Natuurlijk hoef je het out of the blue op tafel te gooien, maar het kan toch vaak genoeg ter sprake komen.

[Acire]

Dat is denk ik per persoon verschillend. Als het met mij niet lekker gaat praat ik daar liever niet over. Zou ik over ziekte of werkloosheid net zo min doen als over kinderloosheid zeg maar.
En ik vind kinderloosheid ook wel heel erg prive. Kinderwens is zo'n oer-ding, ik vind dat nogal persoonlijk. En als je daar dan een probleem mee hebt wordt het helemaal moeilijk.

[ajl]

Natuurlijk is kinderloosheid een zwaar beladen probleem, je kan er immers niets aan doen en is inderdaad een oerwens van veel mensen. Juist daarom zou het voor mij bespreekbaar zijn.Je hoeft het niet aan de grote klok te hangen, maar je directe naasten zoals familie of beste vrienden kunnen je juist daarin tot steun zijn in plaats van dat je alles alleen probeert uit te vechten.

[Tuinfluiter]

Wat is nu fijner om met elkaar mee te leven, of het nu om ziekte/problemen in het gezin/kinderloosheid gaat.
Het is fijn als mensen met elkaar mee kunnen leven.
En zoals al eerder hier gezegd is, iedereen weet toch wel dat iemand graag kinderen wil en dat het niet wil vlotten.
Als daar dan met vrienden/familie nooit over gepraat word hangt het er wel tussen.
Wij hebben zelf een stel vrienden en zij hebben ook nog nooit iets gezegd over onze kinderwens, terwijl wij zeker weten dat ze het in de gaten hebben.
Heb ook pas met manlief erover gepraat en we hadden allebei zoiets dat als zij er niet over beginnen wij dat kunnen doen.
Bijvoorbeeld als ze nadrukkelijk vragen naar ons welzijn.
Dan kun je gelijk roepen dat het goed gaat, maar je kunt ook zeggen dat het wel goed gaat maar dat we ook in het zh lopen.
Geloof dat er dan vanzelf een open gesprek komt.

[Marnix]

Ik heb dit nooit echt begrepen. Als mensen geen kinderen kunnen krijgen wil dat toch nog niet zeggen dat ze van jou, die dat wel kan, verwachten dat je er meer krijgt dan in de huidige situatie mogelijk is? Dat ze geen kinderen kunnen krijgen wil niet zeggen dat ze het belachelijk vinden of pijnlijk dat jullie wel verantwoordelijkheid nemen?

[marjo]

Sommige mensen willen er niet over praten omdat het dan nog meer beladen wordt. En je wilt je naasten er ook niet mee belasten (je ouders met name).
Maar volgens mij worden mensen wel steeds opener hierin. Mijn moeder kende nauwelijks vrouwen in haar omgeving die een miskraam hebben gehad en ik ken er talloze (helaas). Zelf vond ik het wel fijn om er op dit forum over te praten in anonimiteit, dat is een mooie tussenweg.

[Marnix]

Sommige mensen willen er niet over praten omdat het dan nog meer beladen wordt. En je wilt je naasten er ook niet mee belasten (je ouders met name).
Maar volgens mij worden mensen wel steeds opener hierin. Mijn moeder kende nauwelijks vrouwen in haar omgeving die een miskraam hebben gehad en ik ken er talloze (helaas). Zelf vond ik het wel fijn om er op dit forum over te praten in anonimiteit, dat is een mooie tussenweg.

Jup... ik denk juist dat als we ons aanleren om er open over te praten, het onderwerp ook minder beladen wordt dan wanneer we dingen maar verzwijgen... juist daardoor ontstaat beladenheid.

[Tuinfluiter]

Daarom vind ik het zo belangrijk dat mensen over de onderwerp gewoon eerlijk zijn en er gewoon over praten.
Dat zal best even wennen zijn in het begin maar het is veel beter!
Het zijn geen geheimen en er zijn veel stellen die een onvervulde kinderwens hebben.
Er hoeft heus niet precies alles verteld te worden maar het is goed om er open in te zijn, voor die stellen maar ook de mensen in hun omgeving!

[Daphne]

Inderdaad, de 'anonimiteit' (voor zover dat nog anoniem is... ) van RW zorgt er bij mij wel voor dat ik er hier heel open over ben. In mijn privéleven weten veel minder mensen het. Sommigen weten het van ons, maar meer omdat ze dat bijvoorbeeld aan me zien of aan de manier hoe ik over kinderen praat. Echt openheid over onze kinderwens heb ik nog niet (durven) geven.Wat dat betreft baal ik zo vaak van mezelf. Dan ben ik bijvoorbeeld alleen met m'n moeder, zou ik er zo met haar over kunnen praten en dan durf ik het op één of andere manier weer niet. Ik wil me denk ik niet laten kennen of zo...

[Tuinfluiter]

Daphne:
Denk je dat jouw moeder niet ziet dat jullie ook graag een kindje willen? Tuurlijk wel!
Hoogstwaarschijnlijk vind zij het ook moeilijk erover te beginnen.
Misschien kun je naar aanleiding van je zus die pas moeder is geworden een gesprekje erover krijgen.
Weet zeker dat het jullie allebie zal opluchten!
Zo kan je moeder ook beter meeleven.

[ajl]

@ Daphne..Is het niet veel pijnlijker en moeilijker als je er niet over praat. Het zou zoveel kunnen schelen in het verdriet. Nu draag je in feite het verdriet 'alleen'. Natuurlijk hoef je het niet van de daken te schreeuwen, maar je meest naaste, daar moet/kan je het toch aan vertellen?

[Bumba]

Ik denk dat de geslotenheid vaak komt, doordat er bij o.s.m. een soort verwachtingspatroon is ten aanzien van kinderen krijgen. Heb hetzelf ook meegemaakt, wij waren tweeenhalf jaar getrouwd en toen was ik zwanger. We wilden bewust even wachten na ons trouwen, omdat we beiden net werkten. En toen we wereldkundig maakten dat we een kindje verwachtten, waren een aantal reacties: "Wilde het niet zo lukken?" "Ben je er voor naar het ziekenhuis geweest?"

Wanneer wij kinderen krijgen niet meteen als logische volgende stap van het huwelijk zien, durft men misschien opener te zijn wanneer iets niet loopt zoals gehoopt.

[kwebbel]

"Wilde het niet zo lukken?" "Ben je er voor naar het ziekenhuis geweest?"

wat een achterlijke reacties.... dat zou ik dus nooit zo openbaar durven zeggen! Vandaar dat er geslotenheid bestaat over het 'nemen' van kinderen.....