Kinderwens

[LauraC]

Sterkte Daphne en Tuinfluiter. 'Gelukkig' ben ik nog geen tante dus heb ik nog niet van heel dichtbij deze gevoelens meegemaakt, maar een hoop vriendinnen van me zijn nu allemaal zwanger van de tweede en dat vind ik ook lastig hoor

[Tuinfluiter]

BEDANKT allemaal!

Ben benieuwd Daphne hoe het gegaan is met je!!?

Laura:
Jij ook veel sterkte hoor, het is altijd een moeilijk en verdrietig iets, of het nu nabije familie is die zwanger zijn of vriendinnen!

[Daphne]

@Annet: Ja, ik weet dat dat het beste zou zijn, als ik gewoon m'n gevoelens zou tonen. Op één of andere manier durf ik dat niet. Sowieso al niet om m'n eigen verdriet te laten zien als een ander zo blij is. Ben dan gauw bang dat ik de sfeer verpest. Bovendien zaten er ook mensen bij die ik het liever niet laat merken.

@alle anderen: Bedankt voor jullie meeleven, doet me goed!

@Laura: Sterkte, meid!

@Tuinfluiter: Lastig, hè, al die vragen en 'waaroms'... En ja, op Hyves moet ik ook niet teveel kijken, ik kom altijd wel een bekende tegen die zwanger is of net een kindje heeft of zo. Ook al zie ik die persoon dan nooit, toch doet het altijd wel wat met me.

Ik kon me goed houden, ook al was het moeilijk. Omdat m'n zusje zich nog niet helemaal goed voelde, zijn we ook maar een half uur gebleven. Voor mij eerlijk gezegd lang genoeg...

[Tuinfluiter]

Daphne:
Dat is meestal ook lang genoeg, een halfuur ofzo.
Dat merk ik hier ook vaak wel.
Het is dan echt even binnen wippen en weer weg, dat is voor jezelf wel fijn (en voor de pas bevallen moeder waarschijnlijk ook )
Geloof maar dat je zusje het ook moeilijk voor jullie gevonden zal hebben hoor.
Zelf heb ik altijd duidelijk het gevoel dat het voor de ander zo lastig is allemaal.
Want er komt immers wel een nog kinderloos echtpaar bij hun pasgeboren kindje kijken en naar het geluk daarvan.
Misschien helemaal verkeerd gedacht maar zo denk ik wel meestal en dan ben ik meer met de ander bezig, om die maar 'op hun gemak te stellen' tussen de regels door en door heel luchtig te doen, als met mezelf en m'n emotie's.
Dat laatste komt later wel

[NdW]

Het hangt er wel vanaf hoeveel inlevingsvermogen mensen hebben. Bij sommige mensen merk ik niets van inleving, die gaan vervolgens de hele tijd over hun zwangerschap/baby lopen praten en hoe leuk en fijn het allemaal wel is om een kindje te krijgen/hebben.
*Hug* voor alle mensen het hier moeilijk mee hebben!

[Galateia]

Toch zit er ook een andere kant aan. Mijn broertje heeft toen wij in Afrika zaten om onze zoon op te halen een kindje gekregen. 2 maanden daarvoor werden wij gebeld, dat we een zoon mochten adopteren. Kindervreugde alom. Maar mijn zus had toen net een mislukte ivf-poging achter de rug. En we waren met en voor haar verdrietig. Maar op een gegeven moment wilde ze liever niet, dat ik een update-mailtje aan onze familie en vrienden ondertekende met "Mama ..." Dat was te pijnlijk. En DAT deed mij weer pijn: mijn vreugde en geluk mocht er ook zijn.

Een simpel voorbeeld, maar denk ik wel treffend. Ik heb toen een lang en emotioneel gesprek gehad met mijn zus, waarin we elkaars gevoelens hebben uitgesproken en er achter kwamen dat het geluk van de een niet betekende dat het verdriet van de ander werd genegeerd, of opzettelijk werd verergerd. Het IS als omstaanders echt heel erg moeilijk om die vreugde en dat verdriet naast elkaar te laten bestaan. Voor mijn broertje en mij voelde het even een moment alsof wij geen recht hadden op ons geluk, of in elk geval in haar bijzijn dat geluk niet teveel mochten tonen.

We zijn er vrij simpel uit gekomen hoor, het is geen issue meer, maar het is een andere kant van de zaak, die weleens onderbelicht lijkt te worden. Voor de 'gelukkigen' speelt soms bijna een schuldgevoel, terwijl... wie gaat zich nou schuldig voelen om geluk?!

[NdW]

Daar heb je gelijk in, Galateia. Dat wat jij noemt is ook wel wat overdreven.
Maar dat bedoel ik niet. Ik gun anderen alle geluk van de wereld, en ze hoeven op dat moment echt niet verdrietig te zijn om een ander die dat geluk niet heeft.
Maar je kunt wel rekening houden met de pijn van een ander, bijv. dat je niet de hele dag over je zwangerschap gaat praten met/bij die persoon die het mist. Wees dan verstandig en houd het kort en ga met iemand anders, die ervan geniet daarover praten. Uitgezonderd de mensen die er natuurlijk zelf uitgebreid om/naar vragen.

[Tuinfluiter]

Persoonlijk vind ik hoe de zus van Galateia reageerd op dat 'mama' wel erg overdreven.
Wat dan zou je bij wijze van spreken ook niet kunnen verdragen als iemand tegen een kind zegt: kom maar even bij mama zitten, zal mama een lekker koekje pakken voor je? zal mama het even voor je doen?
Je kunt en hoeft helemaal niet van iemand te verlangen dat hij/zij het papa en mamaschap bij een kinderloos echtpaar niet laat merken.
Er is absoluut een grens!
Ik vind het ook pittig als meiden onder elkaar over hun zwangerschap e.d zitten te babbelen maar aan de andere kant moeten wij als kinderloze echtparen wel reeel blijven en bedenken dat voor veel ouders het zwanger zijn en het hebben van kinderen hoog aan de top staat in hun leven, dus ze willen erover praten.

[*Annette*]

*HUG* en heel veel sterkte allemaal!
Weet dat er voor jullie gebeden word!

Een meid waar ik best wel goed mee overweg kan, verlangt ook erg naar een kindje. Ze weet de 'wat' er aan de hand is, dat het mogelijk is maar dat het niet zo 123 zal lukken. Maar mensen kunnen soms zo hard en wreed zijn! Magoed die kregen zelf wel een kindje of meerdere. Ze vind het ook heel moeilijk om te zien dat anderen wel zwanger mogen zijn, en zij tot nu toe nog niet. Pas had ze een hoopje... maar toch werd ze ongesteld. Zo verteld haar moeder haar niet als iemand zwanger is, wantja... alsnog hoort ze het via een ander, je word dan wel even hard met je neus op de feiten gedrukt.

[Galateia]

Ik gun anderen alle geluk van de wereld, en ze hoeven op dat moment echt niet verdrietig te zijn om een ander die dat geluk niet heeft.

O, dat kan wel, als het tenminste mensen zijn die je erg dierbaar zijn. Ik kon mijn geluk voor mezelf en het verdriet voor mijn zus echt even hard voelen. Die dingen kunnen - en wat mij betreft horen - naast elkaar te bestaan als het gaat om mensen die een goede band met elkaar hebben.

[Galateia]

Persoonlijk vind ik hoe de zus van Galateia reageerd op dat 'mama' wel erg overdreven.

Dat vond ze zelf achteraf ook wel, hoor

Maar het zijn ingewikkelde emoties, niet alleen van de kant van de ongewenst kinderlozen, dat wilde ik er gewoon even mee aanduiden.

Mijn zus heeft (en nog steeds) heel erg met ons en mijn broertje en zijn vrouw meegeleefd. Alleen moesten er wel eerst wat zaken 'uitgesproken' worden. Toen dat allemaal even benoemd was... niks meer aan de hand. Nou ja... je snapt me wel.

[Tuinfluiter]

Gelukkig maar Galateia

[MissF]

Ik probeer het hele onderwerp zwangerschappen en kinderen ook een beetje te vermijden bij mijn vrijgezelle vriendinnen. Met anderen kan ik er prima over praten, maar met de vrijgezelle meiden vind ik het ook echt onnodig. Zij hebben mijn hele verhaal allang een keer gehoord, en dan is het ook best zo, ik hoef niet steeds over Jurian te praten. Niet dat zij het echt erg vinden, maar een superleuk onderwerp is het voor hen gewoon niet. Dan vind ik dat het een kleine moeite voor mij is om dat te laten. Ik denk dat je dat ook best mag vragen als je het lastig vindt hoor, ik denk dat sommige moeders niet zo door hebben dat ze verzanden in hun baby geklets.
(en tussen haakjes: ik heb sowieso een hekel aan mensen die van zichzelf zeggen: 'kom maar even bij mama zitten', wij zeggen altijd gewoon:' Kom maar even bij MIJ zitten' dat is tenminste goed Hollands )

[em_ma]

Ik probeer het hele onderwerp zwangerschappen en kinderen ook een beetje te vermijden bij mijn vrijgezelle vriendinnen. Met anderen kan ik er prima over praten, maar met de vrijgezelle meiden vind ik het ook echt onnodig. Zij hebben mijn hele verhaal allang een keer gehoord, en dan is het ook best zo, ik hoef niet steeds over Jurian te praten. Niet dat zij het echt erg vinden, maar een superleuk onderwerp is het voor hen gewoon niet. Dan vind ik dat het een kleine moeite voor mij is om dat te laten. Ik denk dat je dat ook best mag vragen als je het lastig vindt hoor, ik denk dat sommige moeders niet zo door hebben dat ze verzanden in hun baby geklets.
(en tussen haakjes: ik heb sowieso een hekel aan mensen die van zichzelf zeggen: 'kom maar even bij mama zitten', wij zeggen altijd gewoon:' Kom maar even bij MIJ zitten' dat is tenminste goed Hollands )

Dit is echt toppie om te horen!
Ik vind het, als vrijgezelle dame, ook niet fijn als je constant verhalen over babieprakjes/fruithapjes/best absorberende luiers aan moet horen. Sommigen kunnen er wat van, dat ik mij afvraag waar haal je de inspiratie vandaan? Tuurlijk is het leuk om iets over kinderen van anderen te horen, maar sla er niet in door. Dat vind ik voor mijzelf soms best confronterend.
Probeer je in te leven in het priveleven (wel/geen kinderen kunnen krijgen of wel/geen relatie) van je gesprekspartner en hou daar een beetje rekening mee.

Mensen kunnen toch wel rekening houden met hun gesprekspartner?

[ajl]

Ik denk dat dat niets met kinderen en/of zwangerschappen te maken heeft, maar dat het meer gaat over mensen die in een andere levensfase zitten. Momenteel ben ik zwanger van de 2e en met verlof. Mijn leven draait hoe ik het ook wend of keer toch momenteel om mijn kinderen. Waarschijnlijk praat ik daar ook veel over.
Dat neemt niet weg dat er geen interesse is voor vrienden die geen kinderen hebben en een ander leven leiden. Een aantal vrienden van mij zijn of vrijgezel of reizen momenteel de wereld over. Zij vertrellen daar ook veel over, terwijl het mij weinig zegt als zij ergen midden in Afrika zitten. Ook dan kan je toch interesse tonen in iemands leven?

Ik heb in mijn omgeving ook vrienden/collega's die door omstandigheden geen of niet meer kinderen kunnen krijgen en daar verdriet over hebben. Ik vind het juist prettig als mensen gewoon er ook zelf over praten en ik begrijp het verdriet daarover heel goed. Soms is het juist moeilijk als je weet dat mensen graag kinderen willen en ze niet kunnen krijgen, maar als het ook geen gepreksonderwerp kan zijn. Dan blijft het zo in de lucht hangen.