Huisbezoek

[pannenkoek]

dag allemaal,

Huisbezoek.
Bij sommigen geliefd en bij anderen juist weer niet.
Wij hadden vd week huisbezoek. Een vriendin van mij ziet er altijd als een berg tegenop. Wij niet. Onze ervaring is dat het altijd fijne gesprekken zijn. De kinderen vinden het wel moeilijk. Als er iets gevraagd wordt door de ouderling dan duurt het een poos voor er antwoord komt. Soms moeten wij even de kinderen opgang helpen. Tegen de tijd dat ze weer weg gaan zijn de kinderen net zo'n beetje los.

- Bij ons komen een ouderling en diaken ( soms 2 ouderlingen omdat we meer ouderlingen dan diakenen hebben. )
- Vanaf een jaar of 6 zitten ze er bij.
- Een keer per jaar.
- Duurt een uur/ 5 kwartier


Wat is jullie ervaring hier in?

[MissF]

Wij zaten er ook bij, al best jong. Heb het nooit als vervelend ervaren. Maar ik heb ouders die heel open zijn over hun geloof, en het nooit echt moeilijk vonden om hier over te praten, ook met ons. Dus zo vorm je je kinderen ook. Als je er nooit over praat met je kinderen, zullen die huisbezoeken ook lastig zijn voor hen, en voor jezelf.
We hebben het nu al lang niet gehad. Mijn vader zat een soort van in de kerkenraad, en dan krijg je geen huisbezoek. Maar ook nu we getrouwd zijn nog niet gehad. Maar wel een gesprek met de dominee toen we trouwden, en met de dominee en een ouderling toen we onze zoon lieten dopen. En natuurlijk spreken we tussendoor ook wel ouderlingen, omdat 1 daarvan mijn eigen vader is, en er ook ouderlingen/diakenen op de bijbelkring zitten.

[pannenkoek]

Wij zaten er ook bij, al best jong. Heb het nooit als vervelend ervaren. Maar ik heb ouders die heel open zijn over hun geloof, en het nooit echt moeilijk vonden om hier over te praten, ook met ons. Dus zo vorm je je kinderen ook. Als je er nooit over praat met je kinderen, zullen die huisbezoeken ook lastig zijn voor hen, en voor jezelf.
We hebben het nu al lang niet gehad. Mijn vader zat een soort van in de kerkenraad, en dan krijg je geen huisbezoek. Maar ook nu we getrouwd zijn nog niet gehad. Maar wel een gesprek met de dominee toen we trouwden, en met de dominee en een ouderling toen we onze zoon lieten dopen. En natuurlijk spreken we tussendoor ook wel ouderlingen, omdat 1 daarvan mijn eigen vader is, en er ook ouderlingen/diakenen op de bijbelkring zitten.

Voor dit huisbezoek hadden we gekscherend gezegd dat zij moesten praten en wij zouden zwijgen. Na verloop van tijd kwam het wel. We willen nu voor een volgend keer, een paar dagen er voor als gezin er over praten. Wat kunnen ze vragen, wat voor antw. kun je geven enz enz. (We hebben nu met d e2 oudsten er na ook nog een tijd er over gesproken. )

Dat de kerkenraad geen huisbezoek krijgt vind ik vreemd. Tuurlijk spreken ze elkaar veel, maar de kindern niet, mijn man zit ook in de kerkenraad, maar alle mannen krijgen gewoon huisbezoek.

[MissF]

is ook raar. Het gaat ook wel veranderen, of is misschien ondertussen al veranderd.
Dus we wachten wel af of bij nog huisbezoek krijgen, maar doordat het dopen nog geen jaar geleden is, en ons trouwen 2 jaar vind ik het eigenlijk onnodig. Het zou alleen zijn om even mijn mening te vertellen over bepaalde zaken in de gemeente, maar die zijn na een vergadering met 2 ouderlingen ook al naar voren gekomen.

Ik denk dat met kinderen over geloofszaken praten eigenlijk altijd zou moeten. En als ons kindje later niet veel wil zeggen, dan gewoon niet. Het is voor kinderen, zeker in een puberleeftijd, gewoon erg lastig om er open over te praten met die mannen. Nouja, dan gewoon niet. Als wij er als puber echt niet bij wilden zijn, hoefde dat ook echt niet.

[filia]

Bij ons kwam de laatste keer de jeugdouderling samen met een 'gewone' ouderling. De jeugdouderling gaat in principe naar alle gezinnen met kinderen. Ze pakken het heel kindvriendelijk aan: eerst even gezellig praten over school, hobby e.d. Daarna kreeg iedereen dezelfde vraag: welk Bijbelverhaal spreekt je het meest aan, en waarom? Afhankelijk van je leeftijd/spreekvaardigheid vroegen ze er soms nog even op door. Het leuke was dat de broeders zelf ook antwoord op de vraag gaven! Daarna hadden we ruim de gelegenheid om vragen te stellen over de gang van zaken in de kerk enz.

Officieel staat er anderhalf uur voor een huisbezoek, maar dat is wel uitgelopen... 't was gezellig & waardevol!

[Jo'tje]

Bij ons is het huisbezoek aan alle gemeenteleden afgeschaft. Nieuwkomers krijgen wel bezoek. Verder huisbezoek op verzoek en in heftige periodes rondom ziekte of overlijden van naasten. Verder wordt het opgevangen in de kringen. Iedere wijk heeft kringavonden een paar keer per maand. De wijkouderling of diaken is daar een paar keer per jaar bij aanwezig. Wijkcoördinatoren houden een oogje in het zeil en hebben veel contacten in de wijk. Mensen die zich erg buiten het kringgebeuren houden krijgen wel bezoek, zodat er voor iedereen in ieder geval contactpunten zijn. Ik vind het wel prima. Vaak staan mensen in de wijk die je regelmatig ziet toch dichterbij. Heb je behoefte aan meer dan kun je het zo aanvragen. Het scheelt de mannenbroeders een hoop gesprekken die in principe niet nodig zijn omdat ze in de wijken ook worden gevoerd.

[esli]

Wij krijgen jaarlijks een bezoek van de pastoraalbezoek(st)er. Als er wat heftigs is stuurt ze daar de 'sectieouderling' (die heeft 3 wijken onder zijn/haar hoede) op af. Daarnaast hebben we idd. een wijk, waarbij de wijkcoordinatrice contact houdt met iedereen. Verder hebben we 1 keer in de 2 weken kring, waar we ook oog voor elkaar hebben. Ik vind dat jaarlijkse huisbezoek dan ook niet echt nodig. Systeem van Jo'tje lijkt dus op ons systeem, maar bij ons moet het huisbezoek nog afgeschaft worden . Voor mensen die niet lid van een kring zijn is het dan wel weer nuttig dat er iig. jaarlijks iemand op bezoek komt.

[LeChat]

In de gemeente waar ik oorspronkelijk uit kom, kreeg het gezin v/d ouderlingen op de één of andere manier ook minder vaak huisbezoek. Wij hebben in totaal 2x huisbezoek gehad... Andere ouderlingengezinnen wel vaker, geloof ik. Misschien omdat ik maar enig kind ben en mijn moeder de kerkenraadsleden toch ook vaak sprak, bijv. na de avondmaalsdiensten? Hoe dan ook, ik vind het een rare gewoonte dat kerkenraadsleden (en dus ook hun gezinnen) geen huisbezoek krijgen: worden de mannen dan geacht thuis huisbezoek te houden?

We zullen nu ongetwijfeld wel huisbezoek gaan krijgen. Ik vind het wel een voordeel dat ik ouderlingen (uit een andere gemeente dus, deze broeders ken ik nog niet) van dichtbij heb meegemaakt: je hebt dan toch minder opzien dan de gemeenteleden die de kerkenraad alleen van een afstandje in de kerk zien, op catechisatie wellicht en verder op huisbezoek en bij overige bezoeken...

[Evelien]

Bij ons kennen ze geen huisbezoek. In mijn vorige kerkelijke gemeente hadden we het wel.

[*Annet*]

Ik vind huisbezoek eigenlijk maar niks. Eerst een algemeen inleidend praatje en dan een preek van de kerkenraadsleden die op bezoek komen. Zie het nut er eigenlijk niet van in.

[Haai]

Ik vind het altijd wel fijn, hoewel ik er ook vaak wel een beetje tegenop zie, het is wel heel persoonlijk allemaal. We hebben hier verschillende keren gehad dat het echt tot een fijn en goed gesprek kwam.

Trouwens erg raar idd, dat in verschillende gemeentes de kerkenraad geen huisbezoek krijgt. Mijn vader zit ook al jaren in de kerkenraad, maar wij kregen ook gewoon ieder jaar huisbezoek.

[Jantjes]

Huisbezoek? Calvijn voerde het in, als vervanging van de biecht.

De biecht- waarbij de geestelijken als rechters in de stoel van Christus gingen zitten en heersten over het erfdeel des Heren - was weggevallen in de reformatie.

Tot behoud van de goede orde in de kerk en tot rechte uitoefening van het herdersambt was een nieuwe vorm van zielszorg nodig. Zo kwam het huisbezoek weer in ere......

Wat zie en hoor je dan over het algemeen in huisbezoeken ? Precies, die ambtsdragers zitten weer op die plaats van die geestelijk van voor de reformatie.

Zeg….. wat maken we toch mee ? met de kerken?

[kwebbel]

Bij huisbezoek mochten wij er nooit bijzijn, toen vond ik het vreemd. Nu snap ik het wel: de ouderling(en) probeerden mijn ouders naar de kerk te krijgen, mijn vader wilde nooit en nu nog niet. Mijn moeder twijfelde heel erg omdat ze haar man niet in de steek wilde laten, maar ook het geloof niet. Daarom vind ik huisbezoek best eng. Ik probeer mij er altijd zo goed mogelijk voor te bereiden maar ik blijf een beetje zenuwachtig, niet wetende wat ik kan verwachten.

[Merisja]

Ik vind huisbezoek juist fijn! Natuurlijk zijn niet alle huisbezoeken hetzelfde, maar over het algemeen zijn het altijd fijne avonden waarop je met de ouderlingen over je vragen, twijfels en gewoon je hele geloofsleven kunt praten. Ik zie dat juist als iets heel moois, dat dat op zo'n manier mogelijk is. We hebben in onze gemeente onwijs veel verenigingen en bijbelstudies enzo waar je er ook over kunt spreken, maar gewoon zo'n avond bij je thuis met twee ouderlingen vind ik altijd erg fijn. (Ligt er natuurlijk ook wel aan wìe er van de ouderlingen komen, want op sommige ouderlingen zit ik niet echt te wachten...maar gelukkig zijn dat er maar heel weinig!)

[Marnix]

het ligt denk ik ook wel aan een aantal zaken:

1. Hoe gaat het huisbezoek? Is het een open gesprek waarin je ook je vragen en twijfels kwijt kan enzo, zoals je zegt, of krijg je een preek zoals Annet noemt?

2. Hoe is de relatie tussen gemeente en kerkenraad, tussen gemeentelid en wijkouderling, is er veel afstand of niet, is men vooral autoritair of niet enz.