angst om te sterven

[jwruiter]

hallo,

Ik lees op veel onderwerpen dat er angst is om te sterven.
Mensen maken zich druk om of ze wel uitverkoren zijn en of hun zonden wel worden vergeven.

Ik ben zelf (ook) een zondig mens!
Ik heb gezondigd en ik weet dat ik dat zal blijven doen, doordat ik in zonden geboren ben.

Maar wat ik ervaar is juist als ik mijn zonden aan de Here Jezus voorleg ze vergeven worden!
Dan ervaar ik een diepe innerlijke rust.
maar als ik later weer zondig, kan ik mezelf wel iets aandoen, denk ik: ik heb God ervaren in mijn leven Hij heeft mijn zonden vergeven hoe kan ik dit nu doen!

En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Ik wordt niet banger dat ik niet uitgekozen wordt of doordat ik die zonde begaan ben niet meer tot God kan komen!

Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!

ervaren meer mensen dat hier?

[Mortlach]

En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)

Om eerlijk te zijn lijken me beide houdingen niet echt gezond. Angst om te sterven niet, maar dood willen omdat je dan niks fouts meer kunt doen... tja.

Het christendom legt een ethiek over de mens heen waaraan niemand kan voldoen. Je faalt gegarandeerd. Dat mag je jezelf tot een bepaalde maat kwalijk nemen, maar op een gegeven moment moet je ook kunnen erkennen dat je maar een mens bent. Gelukkig volgt op het gegarandeerde falen gegarandeerde vergeving, dus dan komt het wel weer goed uit.

Het lijkt me dat je je beter kunt richten op het je naasten liefhebben als jezelf, dan je zo te focussen op je onvermijdelijke zonden. Je hoeft niet eens iets te DOEN. Je BENT gewoon zondig, ook al ga je de hele dag in een leeg kamertje zuivere gedachten zitten denken. Laat God je maar bijstaan in het contact met je naasten, en die zonden komen dan wel goed.

[Nanoe]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik zeker wel naar God verlang!
Maar om voor God te moeten verschijnen.
Voor God als rechter!
Wat mogen we dan blij zijn als Jezus onze advocaat is!
Maar dan moeten we al die zonden opbiechten, lijkt je dat niet vreselijk?
We doen zoveel zonden, bewust of ONbewust!
Wat er al gezegt werd, heb je naaste lief als je zelf en probeer volgens de richtlijnen van de Bijbel te leven.
Niemand is volmaakt, niemand kan zich volkomen aan Gods richtlijnen/regels houden.
Maar we moeten het wel proberen en ik denk dat als we dat proberen en God oprecht om vergeving van onze zonden vragen, dat we dan als de dood nadert, ook niet meer bang hoeven te zijn....

Maar ik kan niet zeggen dat ik eerder wil sterven....
Ik hoop dat ik met mijn gave die ik van God heb gekregen, nog wat kan beteken voor deze wereld.
Maar ook dat ik een gezin mag krijgen, kinderen die christelijk opgevoed worden en ook dat zij het evangelie weer doorgeven!

Dat doet me denken aan de volgende tekst, "Ik zal zolang ik leef mijn psalmen, vrolijk wijden aan Zijn lof."

[jwruiter]

En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)

Om eerlijk te zijn lijken me beide houdingen niet echt gezond. Angst om te sterven niet, maar dood willen omdat je dan niks fouts meer kunt doen... tja.

Het christendom legt een ethiek over de mens heen waaraan niemand kan voldoen. Je faalt gegarandeerd. Dat mag je jezelf tot een bepaalde maat kwalijk nemen, maar op een gegeven moment moet je ook kunnen erkennen dat je maar een mens bent. Gelukkig volgt op het gegarandeerde falen gegarandeerde vergeving, dus dan komt het wel weer goed uit.

Het lijkt me dat je je beter kunt richten op het je naasten liefhebben als jezelf, dan je zo te focussen op je onvermijdelijke zonden. Je hoeft niet eens iets te DOEN. Je BENT gewoon zondig, ook al ga je de hele dag in een leeg kamertje zuivere gedachten zitten denken. Laat God je maar bijstaan in het contact met je naasten, en die zonden komen dan wel goed.

daar heb je gelijk in, beide houdingen zijn niet echt gezond.

Jezus zegt : wie in Mij gelooft heeft het eeuwige leven.
dus als je Jezus verlossingswerk aanneemt als het ware ben je verzekerd van eeuwig leven!
dat betekend niet dat je er op los kunt gaan leven, maar in mijn geval verlang ik er naar om zondeloos te kunnen leven!

niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..

[Mortlach]

We doen zoveel zonden, bewust of ONbewust!

Het zondig zijn ligt hem dus niet in "O, ik heb een afgunstige gedachte gehad" of "O, ik heb een keer gemasturbeerd". Daar ligt het probleem niet.

Ik hang hier al lang genoeg rond om te weten dat zonde niet iets is wat je DOET, maar wat je BENT. (met dank aan Meboy die dat zo ontzettend helder en constructief onder woorden wist te brengen). Je hele wezen wijkt af van wat God voor je bedoelt heeft. Gelukkig is daar dan Jezus die de prijs daarvoor al heeft betaalt (ik kan nauwelijks geloven dat ik dit typ trouwens).

Wat er al gezegt werd, heb je naaste lief als je zelf en probeer volgens de richtlijnen van de Bijbel te leven.
Niemand is volmaakt, niemand kan zich volkomen aan Gods richtlijnen/regels houden.

Zelfs dat is niet genoeg. Het maakt het vooral voor jezelf en je naasten prettiger, maar je zondigheid bestrijd je er niet mee.

Maar we moeten het wel proberen en ik denk dat als we dat proberen en God oprecht om vergeving van onze zonden vragen, dat we dan als de dood nadert, ook niet meer bang hoeven te zijn....

Nee, daar geef ik je inderdaad gelijk in. Ik hoop voor iedereen dat hij/zij op dat keerpunt in je leven steun en rust mag ervaren.

Maar ik kan niet zeggen dat ik eerder wil sterven....

Je naasten vinden het over het algemeen erg prettig om je in de buurt te hebben. Daarbij, als je dood bent, kun je zo weinig meer doen op Aarde.

Ik hoop dat ik met mijn gave die ik van God heb gekregen, nog wat kan beteken voor deze wereld.
Maar ook dat ik een gezin mag krijgen, kinderen die christelijk opgevoed worden en ook dat zij het evangelie weer doorgeven!

Dat bedoel ik dus.

[Mortlach]

Jezus zegt : wie in Mij gelooft heeft het eeuwige leven.
dus als je Jezus verlossingswerk aanneemt als het ware ben je verzekerd van eeuwig leven!
dat betekend niet dat je er op los kunt gaan leven, maar in mijn geval verlang ik er naar om zondeloos te kunnen leven!

Dat gaat om alleen al theologische redenen niet lukken

niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..

Tja, als je eenmaal dood bent, wat dan? Dan ben je bij God, prima en geweldig. Maar hoe kun je dan je naasten nog helpen; hoe kun je hen dan nog bijstaan in hun nood, hoe kun je hun honger stillen en hun dorst laven? Dat zie ik toch als belangrijker dan wat me na de dood te wachten staat.

[jwruiter]

[quote="Nanoe"]Ik moet eerlijk zeggen dat ik zeker wel naar God verlang!
Maar om voor God te moeten verschijnen.
Voor God als rechter!
Wat mogen we dan blij zijn als Jezus onze advocaat is!
Maar dan moeten we al die zonden opbiechten, lijkt je dat niet vreselijk?
We doen zoveel zonden, bewust of ONbewust!
Wat er al gezegt werd, heb je naaste lief als je zelf en probeer volgens de richtlijnen van de Bijbel te leven.
Niemand is volmaakt, niemand kan zich volkomen aan Gods richtlijnen/regels houden.
Maar we moeten het wel proberen en ik denk dat als we dat proberen en God oprecht om vergeving van onze zonden vragen, dat we dan als de dood nadert, ook niet meer bang hoeven te zijn....

nee het lijkt me niet vreselijk, omdat God mij dan ziet zonder zonden!
Jezus heeft al mijn zonden opzich genomen aan het kruis, dus als ik voor God sta heb ik niks..
Wij zijn schoongewassen door zijn bloed, als wij zijn verlossingswerk aan nemen.

Het alleen maar geloven is zoiets simpels dat veel mensen het niet kunnen aanvaarden.
veel mensen gaan zichzelf regels stellen enzo om goed te leven voor God, maar dat heeft totaal geen nut als je Jezus niet ervaart als je redder!

Hoe kom je erbij dat je je zonden moet opbiechten voor God? Er staat toch in het nt, dat we schoongewassen zijn door zijn bloed!
hoe kan je dan tegen God opbiechten dat je vies en bevlekt bent, terwijl jezus je gereinigd hebt?

[jwruiter]

niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..

Tja, als je eenmaal dood bent, wat dan? Dan ben je bij God, prima en geweldig. Maar hoe kun je dan je naasten nog helpen; hoe kun je hen dan nog bijstaan in hun nood, hoe kun je hun honger stillen en hun dorst laven? Dat zie ik toch als belangrijker dan wat me na de dood te wachten staat.[/quote]


Tijdens mijn leven probeer ik dat zo goed mogelijk te doen, maar als ik kom te sterven vertrouw ik erop dat God de mensen niet achterlaat in hun nood en honger, dorst!
Als je gelooft na dit leven bij God te komen, dat Hij de schepper is van hemel en aarde, dat Hij ons zo lief heeft dat Hij zijn zoon Jezus Christus naar deze aarde heefd gezonden om voor onze zonden te sterven, zodat wij weer tot Hem kunnen naderen!

waarom kan je dan er niet op vertrouwen dat Hij ook de mensen die in nood zijn of gebrek lijden helpt? ook als jij of ik gestorven bent?!

[Marnix]

niet dat ik perse wil sterven, omdat ik er hier niks meer aan vind, maar meer omdat er hier geen zondeloos bestaan is.
opzich een gezond verlangen toch zolang ik geen gekke dingen gaat doen om eerder te sterven ofzo..

Tja, als je eenmaal dood bent, wat dan? Dan ben je bij God, prima en geweldig. Maar hoe kun je dan je naasten nog helpen; hoe kun je hen dan nog bijstaan in hun nood, hoe kun je hun honger stillen en hun dorst laven? Dat zie ik toch als belangrijker dan wat me na de dood te wachten staat.

Tijdens mijn leven probeer ik dat zo goed mogelijk te doen, maar als ik kom te sterven vertrouw ik erop dat God de mensen niet achterlaat in hun nood en honger, dorst!
Als je gelooft na dit leven bij God te komen, dat Hij de schepper is van hemel en aarde, dat Hij ons zo lief heeft dat Hij zijn zoon Jezus Christus naar deze aarde heefd gezonden om voor onze zonden te sterven, zodat wij weer tot Hem kunnen naderen!

waarom kan je dan er niet op vertrouwen dat Hij ook de mensen die in nood zijn of gebrek lijden helpt? ook als jij of ik gestorven bent?![/quote]

Dat kan wel. Maar het punt is: Hij wil jou daar ook voor gebruiken. De houding mag nooit zijn: "Ach, God redt het wel zonder me". Natuurlijk redt Hij het zonder je. Het gaat er alleen niet om wat Hij kan maar om wat Hij wil. Ik moet even denken aan de gelijkenis van de talenten. De mensen die, als hun heer weg is met hun talenten aan de gang gaan en ze verdubbelen... en de man die bang dat er iets misgaat, zijn talent in de grond begraaft.

Je moet niet bang zijn om hier te leven, ook niet omdat je hier nog zondigt. We zijn geen slaven meer van de zonde, we mogen de zonde niet over ons laten heersen, want we zijn vrijgekocht, niet onder de wet maar onder de genade. Het verlangen om bij Hem te zijn is goed, zolang het ook maar gepaard gaat met het verlangen om zijn wil te doen hier op aarde. Dat is een andere houding dan: Hier zondig ik nog, dus ik wil daar zijn en niet hier.

[Mortlach]

Dank je Marnix, dat is precies wat ik bedoelde.

[Antoinette]

Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!

ervaren meer mensen dat hier?

Hallo jwruiter!

Ik vind het ook heel fijn om dicht bij God te zijn, dat is voor mij "de" sleutel om steeds minder in zonde te vallen
Als je continu dicht in de aanwezigeheid van God blijft, zover als mogelijk merk ik altijd een soort hemelse sfeer.
Ik wordt er heel blij van!
Ik moet dan denken aan de text uit Fillipenzen 4:6,7
6 Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; 7 En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen bewaren in Christus Jezus.

Het is heel gezond dat je uitziet naar de hemelse vreugde maar zoals je ziet kun je dier ook al ervaren.
En ik denk dat het belangrijk is dat je gaat wortelen in het verlossingswerk van de Heere Jezus.
Omdat jij schoongewassen bent van zonde, wordt je ook niet meer veroordeeld.
Hij betaalde de zonde die je deed en nog gaat doen.. Je mag zoals geschreven staat altijd vrijmoedig treden tot de troon der genade!
Hebreeën 4:16 Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.
Ook als je in zonde bent gevallen de Heere Jezus weet dat al, en staat je met open armen op te wachten dat is nou juist
waar Hij voor stierf!
De tegenstander satan zal je altijd veoordelen, hij misbruikt daarvoor de wet!
Dus als je aangevallen wordt en je krijgt gedachten dat je maar beter dood kan zijn, zijn die niet van God!
God wil jou juist nog gebruiken om anderen tot Jezus te brengen.

Zegen en groet
Antoinette

[jwruiter]

Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!

ervaren meer mensen dat hier?

Hallo jwruiter!

Ik vind het ook heel fijn om dicht bij God te zijn, dat is voor mij "de" sleutel om steeds minder in zonde te vallen
Als je continu dicht in de aanwezigeheid van God blijft, zover als mogelijk merk ik altijd een soort hemelse sfeer.
Ik wordt er heel blij van!
Ik moet dan denken aan de text uit Fillipenzen 4:6,7
6 Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; 7 En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen bewaren in Christus Jezus.

Het is heel gezond dat je uitziet naar de hemelse vreugde maar zoals je ziet kun je dier ook al ervaren.
En ik denk dat het belangrijk is dat je gaat wortelen in het verlossingswerk van de Heere Jezus.
Omdat jij schoongewassen bent van zonde, wordt je ook niet meer veroordeeld.
Hij betaalde de zonde die je deed en nog gaat doen.. Je mag zoals geschreven staat altijd vrijmoedig treden tot de troon der genade!
Hebreeën 4:16 Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.
Ook als je in zonde bent gevallen de Heere Jezus weet dat al, en staat je met open armen op te wachten dat is nou juist
waar Hij voor stierf!
De tegenstander satan zal je altijd veoordelen, hij misbruikt daarvoor de wet!
Dus als je aangevallen wordt en je krijgt gedachten dat je maar beter dood kan zijn, zijn die niet van God!
God wil jou juist nog gebruiken om anderen tot Jezus te brengen.

Zegen en groet
Antoinette

Bedankt voor je reactie Antoinette.
Je bent de eerste die echt reageerd op wat mijn vraag is !

Dit is pas m'n tweede topic, maar ik heb al gemerkt dat na 1 of 2 reacties de mensen het al over iets heel anders hebben..
Of helelmaal niet op je vraag in gaan, maar op je voorbeelden om je vraag te verduidelijken ofzo.

grtz Jan Willem

[Faramir]

hallo,

Ik lees op veel onderwerpen dat er angst is om te sterven.
Mensen maken zich druk om of ze wel uitverkoren zijn en of hun zonden wel worden vergeven.

Ik ben zelf (ook) een zondig mens!
Ik heb gezondigd en ik weet dat ik dat zal blijven doen, doordat ik in zonden geboren ben.

Maar wat ik ervaar is juist als ik mijn zonden aan de Here Jezus voorleg ze vergeven worden!
Dan ervaar ik een diepe innerlijke rust.
maar als ik later weer zondig, kan ik mezelf wel iets aandoen, denk ik: ik heb God ervaren in mijn leven Hij heeft mijn zonden vergeven hoe kan ik dit nu doen!

En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Ik wordt niet banger dat ik niet uitgekozen wordt of doordat ik die zonde begaan ben niet meer tot God kan komen!

Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!

ervaren meer mensen dat hier?

Met het eerste deel van je verhaal kan ik goed meegaan. Ik ervaar hetzelfde, alleen dan net wat anders. Ik biecht zo nu en dan en het gevoel van verlossing van zonde is dan onbeschrijfelijk. Aangezien ik verre van perfect ben komt het voor dat je in dezelfde zonde vervalt als dat je eerder opgebiecht hebt, ondanks dat je nog zo je best deed om je leven te beteren. Ik voel me dan erg schuldig voor mijn zonde. Overigens niet zozeer dat mijn levenslust er door afneemt. Ik doe oprecht mijn best om een beter mens te worden en heb daarbij Gods hulp nodig.

Ik heb me er bij neergelegd dat ik niet gelijk in de hemel zal belanden na mijn aardse dood. Ik verlang niet naar de dood maar ben er niet bang voor. Misschien kijk ik er zelfs naar uit, maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik vermaak me nog prima hier in de wereld.

[jwruiter]

hallo,

Ik lees op veel onderwerpen dat er angst is om te sterven.
Mensen maken zich druk om of ze wel uitverkoren zijn en of hun zonden wel worden vergeven.

Ik ben zelf (ook) een zondig mens!
Ik heb gezondigd en ik weet dat ik dat zal blijven doen, doordat ik in zonden geboren ben.

Maar wat ik ervaar is juist als ik mijn zonden aan de Here Jezus voorleg ze vergeven worden!
Dan ervaar ik een diepe innerlijke rust.
maar als ik later weer zondig, kan ik mezelf wel iets aandoen, denk ik: ik heb God ervaren in mijn leven Hij heeft mijn zonden vergeven hoe kan ik dit nu doen!

En daardoor zou ik juist eerder willen sterven om bij mijn Heer en Heiland te mogen verblijven, juist omdat ik weet dat ik op een keer weer een zonde bega.(groot of klein)
Ik wordt niet banger dat ik niet uitgekozen wordt of doordat ik die zonde begaan ben niet meer tot God kan komen!

Ik zie er dus eigenlijk continu naar uit om dicht bij God te zijn, mijn verlosser alle eer te geven en niet meer in zonden te hoeven leven!

ervaren meer mensen dat hier?

Met het eerste deel van je verhaal kan ik goed meegaan. Ik ervaar hetzelfde, alleen dan net wat anders. Ik biecht zo nu en dan en het gevoel van verlossing van zonde is dan onbeschrijfelijk. Aangezien ik verre van perfect ben komt het voor dat je in dezelfde zonde vervalt als dat je eerder opgebiecht hebt, ondanks dat je nog zo je best deed om je leven te beteren. Ik voel me dan erg schuldig voor mijn zonde. Overigens niet zozeer dat mijn levenslust er door afneemt. Ik doe oprecht mijn best om een beter mens te worden en heb daarbij Gods hulp nodig.

Ik heb me er bij neergelegd dat ik niet gelijk in de hemel zal belanden na mijn aardse dood. Ik verlang niet naar de dood maar ben er niet bang voor. Misschien kijk ik er zelfs naar uit, maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik vermaak me nog prima hier in de wereld.

heej Faramir,

Ja zo denk ik er ook over!
Het is niet zo dat ik totaal geen levenslust heb hoor, maar meer op het moment dat ik weer gezondigt het dat ik denk,
pff wat zou het toch heerlijk zijn om bij God te zijn.

Ik heb het mischien iets te veel uitgelegd van dat ik het leven niet meer zie zitten, maar zo erg is het ook weer niet
Ik ben heel dankbaar dat ik hier leef met vrienden en familie en de vele dingen die ik van God ontvang!

grtz jw

[Antoinette]

heej Faramir,

Ja zo denk ik er ook over!
Het is niet zo dat ik totaal geen levenslust heb hoor, maar meer op het moment dat ik weer gezondigt het dat ik denk,
pff wat zou het toch heerlijk zijn om bij God te zijn.

Ik heb het mischien iets te veel uitgelegd van dat ik het leven niet meer zie zitten, maar zo erg is het ook weer niet
Ik ben heel dankbaar dat ik hier leef met vrienden en familie en de vele dingen die ik van God ontvang!

grtz jw

Nou ik begrijp heel goed wat je bedoeld!
Je baalt er gewoon van als je in zonde valt!
En je denkt dan soms was ik maar bij Jezus, die ellende allemaal hier
Weet je sommigen bidden weleens Jezus kom a.u.b spoedig omdat ze teneergeslagen zijn.
Maar Jezus komt wél Zijn bruid halen..
Nou ik heb nog nooit een bruid gezien die teneergeslagen was.. althans dat is geen gezonde situatie.
Ik heb van dat voorbeeld geleerd, Jezus wil dat we blijmoedige christenen zijn, Hij heeft alles gedragen wat nodig was en daarom kunnen wij nu zijn "blijmoedige" bruid zijn als Hij terug komt!
Denk je ook niet JW?