Gretchen schreef:@ Filosoof: hoe perfecter iemand bij je past, zie je denk ik pas later in je relatie. Maar na 1 dag verkering kan de bindingsangst blijkbaar ook al opspelen...
Ja, maar de beste relaties vloeien voort uit vriendschap. Raymond E. Feist zei ooit dat liefde soms als storm over zee komt, en dat het soms voort bloeit uit de zaden van de vriendschap. Dat laatste kent een veel sterkere grondslag en is dus aan te raden. Het lijkt me namelijk erg onverstandig een relatie te beginnen met iemand die je niet goed kent. Dat maakt alles onzeker, en bovendien maakt dat alles tot een onnodig risico.
Liefde is complex. Heel complex.
Geef haar vleugels en ze raakt zoek, keten haar en ze zal sterven.
Het vinden van de gulden middenweg kan lastig zijn, zeker als je last hebt van emotionele en psychische remmingen.
Door eerst een vriendschappelijke band op te bouwen, vul je de valkuilen op of kom je tot de conclusie dat er teveel valkuilen zijn om daadwerkelijk een liefdesrelatie op te bouwen. Dat laatste kan ofwel voortkomen uit rationele overwegingen, ofwel uit angst voor wat nog komt. Dat laatste valt dan weer onder bindingsangst. Helaas.
Er is ook geen pasklare oplossing denk ik, maar de oplossing ligt in elk geval niet in het vinden van de 'perfecte' partner. Bindingsangst zit in jezelf, en je zult het er ook zelf weer uit moeten krijgen. Een ander kan dat niet voor je doen. Je bent alleen afhankelijk van je eigen inzet. Soms is daar een psycholoog voor nodig en m.b.t. bindingsangst lijkt me dat zeker aan te raden.
