eerste dagen als getrouwd stel

[tante-tortel]

Je maakt een mooie opmerking: niet zo makkelijk als dat voor jou is.
Wie zegt dat het voor mij altijd zo makkelijk was? En is?
Misschien spreek ik wel uit ervaring dat er nog genoeg tijd is om het te leren als je getrouwd bent?

[LeChat]

@Pol: uit de reacties hier volgt maar weer dat er juist négatieve verhalen over 'de eerste keer' in dat soort (tiener)bladen te lezen zijn, in de vragenrubrieken e.d.

[Marnix]

Je maakt een mooie opmerking: niet zo makkelijk als dat voor jou is.
Wie zegt dat het voor mij altijd zo makkelijk was? En is?
Misschien spreek ik wel uit ervaring dat er nog genoeg tijd is om het te leren als je getrouwd bent?

Uiteraard is daar tijd genoeg voor. Maar dat leren kan wel met vallen en opstaan gaan, en dat voorkomen is altijd beter dan genezen. Dat ik concludeerde dat het voor jou gemakkelijk was is omdat je er wat gemakkelijk over doet. Ach, je moet er gewoon over praten. Maar omdat mensen dat voor het huwelijk niet geleerd hebben en opeens daarmee moeten komen als de een wel graag wil en de ander het rustig aan wil doen, kan dat nog wel eens problemen geven.

Volgens mij begon deze discussie overigens met een opmerking dat ik had gelezen van iemand die na getrouwd te zijn zich achter een gesloten deur omkleedde enzo. Dat soort zaken lijken me nou weer niet zo gezond

[tante-tortel]

Nee, dat is het ook niet. Maar je kunt veel leren in je huwelijk. En als je maar bereid bent dat te doen dan komt het ook met die persoon ook wel goed.
Alles went zeggen ze weleens. Het is dan voor de ander een mooie opdracht om in liefde de ander tegemoet te treden.
Goede geduld oefening
Ik denk ook dat het met de cultuur te maken heeft waarin iemand opgroeit.

[Marnix]

Mee eens

[Evelien]

Volgens mij begon deze discussie overigens met een opmerking dat ik had gelezen van iemand die na getrouwd te zijn zich achter een gesloten deur omkleedde enzo. Dat soort zaken lijken me nou weer niet zo gezond

dat hangt ook wel heel erg af waarom je zoiets doet.... (kijk ik me ik bepaalde situaties dat wel voorstellen......)

[Dippie]

Volgens mij begon deze discussie overigens met een opmerking dat ik had gelezen van iemand die na getrouwd te zijn zich achter een gesloten deur omkleedde enzo. Dat soort zaken lijken me nou weer niet zo gezond

dat hangt ook wel heel erg af waarom je zoiets doet.... (kijk ik me ik bepaalde situaties dat wel voorstellen......)

En wát zijn die bepaalde situaties dan? Ik kan me dat namelijk helemaal niét voorstellen...

[Acire]

Mensen die graag achter gesloten deuren omkleden zijn misschien mensen die er lang over doen om aan iets te wennen. Hoeft niet perse ongezond te zijn lijkt me. Het is maar wat je samen fijn en prettig vind, toch?

[Spons]

terug naar de middeleeuwen, of een boerka aan, toch mischien niet zo'n slecht idee

[Marnix]

Mensen die graag achter gesloten deuren omkleden zijn misschien mensen die er lang over doen om aan iets te wennen. Hoeft niet perse ongezond te zijn lijkt me. Het is maar wat je samen fijn en prettig vind, toch?

Hm ja, of ze hebben veel tijd nodig om te wennen, of zijn heel preuts. Mijn punt is dus dat je alvast kan beginnen met wennen voor je getrouwd bent. Dat is een natuurlijk proces, wat je niet moet tegenhouden. Het zorgt er ook voor dat je dan voortijdig gaat communiceren over deze dingen zodat je elkaar begrijpt. Doe je dat niet, dan kan bovenstaande houding voor de ander, die misschien wel denkt: Zo lang gewacht, eindelijk mogen we ook van het geschenk van seksualiteit genieten, dan weer heel vervelend zijn. Die snapt het niet, er is immers ook nooit over gepraat... en misschien gaat dat ook niet zo makkelijk binnen het huwelijk, want als je heel preuts bent, praat je ook vaak niet makkelijk over die dingen.

Dat het tijd kost om te wennen klopt. Dat is ook niet ongezond ofzo. Mijn punt is alleen dat het natuurlijk is dat je daar tijdens je relatie, dus al voor je getrouwd bent, al mee begint en aan elkaar went. Dat je naar je trouwen, als man en vrouw leven toegroeit... Het gaat om trouw, vertrouwen en liefde. Samen een eenheid zijn. En dat bedoel is niet in fysiek opzicht, maar ik kan echt niet snappen dat je je op lichamelijk vlak nog voor elkaar schaamt als je getrouwd bent. Je hebt elkaar levenslange trouw beloofd, onvoorwaardelijke liefde, gezegd dat je alles samen wil delen, de mooie dingen, de minder mooie dingen, dat je van elkaar houdt, met alle mooie trekjes, met alle gebreken. Als dit punt dan nog een issue is, is er dan in de voorbereiding niet wat misgegaan?

[Evelien]

Volgens mij begon deze discussie overigens met een opmerking dat ik had gelezen van iemand die na getrouwd te zijn zich achter een gesloten deur omkleedde enzo. Dat soort zaken lijken me nou weer niet zo gezond

dat hangt ook wel heel erg af waarom je zoiets doet.... (kijk ik me ik bepaalde situaties dat wel voorstellen......)

En wát zijn die bepaalde situaties dan? Ik kan me dat namelijk helemaal niét voorstellen...

klieren bijv.?



soms dan kleed ik me ook gewoon even achter gesloten deuren om... want dan duurt het eeuwen voor ik aangekleed ben (en andersom ook).

[tante-tortel]

Ik ook! Als ik bij de dokter ben en als er hier in huis "vreemd" volk rond loopt. Anders zijn wij echte naaktlopers

Maar alle gekheid op een stokje. Het is natuurlijk al in je verkeringstijd ter sprake gekomen dat je daar moeite mee hebt. Lijkt me logisch. En zo niet dan heb je daar BEIDE in gefaald. Niet alleen degene die het niet durft vanwege schaamte.
Hoeveel van de vrouwen hier hebben als ze getrouwd zijn en gemeenschap hebben ook daadwerkelijk een orgasme? Dat is toch ook gewoon iets wat je beide moet leren? En hoeveel mannen hebben niet een te snelle zaadlozing? Dat is toch ook iets wat je moet leren? Hoe speel je op elkaar in hoe kun je het zo doen dat het voor beide fijn is. En daar heb je dan gewoon de rest van je huwelijk voor.
Dat is dan ook zo met valse schaamte.
Want laten we even nagaan, hoeveel van jullie gaan naar de wc en doen de deur op slot? Of van de badkamer?

[elvira (gast)]

@TT: je stelt hele terechte vragen.. daarom ben ik juist voor meer openheid, ook vóór het huwelijk. Ik vraag me wel eens af: hoeveel stellen zullen wel niet geholpen kunnen worden door openheid over een aantal basisvragen? Volgens mij leven er een heleboel misverstanden die best eens uit de weg geruimd mogen worden. Daarmee wil ik niet zeggen dat je er met jan en alleman maar over moet gaan praten: intimiteit hoort (naar mijn idee) voornamelijk binnen het huwelijk. Maar er over praten en desnoods (professionele) hulp zoeken, zou niet geschuwd moeten worden!
Daarnaast kan het wel enorm schelen als er gewoon een aantal basisvragen beantwoord zijn. De verwachtingen zijn dan misschien wat minder hooggespannen en de teleurstelling/pijn/schaamte/etc. hopelijk minder groot.
Ik ben blij dat het bij ons heel natuurlijk en rustig-aan ging... maar ook bij ons duurde het een tijd voordat we daar waren waar we nu zijn. Een zekere basiskennis EN openheid naar elkaar toe waren (en zijn!) bij ons echt de sleutelbegrippen voor onze intimiteit.

Om op je vragen terug te komen: mijn man en ik doen alleen de deur op slot bij een grote boodschap.... lijkt ons voor de ander fijner.

[tante-tortel]

Ik ben blij dat het bij ons heel natuurlijk en rustig-aan ging... maar ook bij ons duurde het een tijd voordat we daar waren waar we nu zijn. Een zekere basiskennis EN openheid naar elkaar toe waren (en zijn!) bij ons echt de sleutelbegrippen voor onze intimiteit.

Dat is volgens mij bij ieder stel zo.
Ik zie hier ook een taak als ouders in. Hoe licht jij je kinderen voor, je dochters over bepaalde zaken en je zoons over andere zaken over de seksualiteit binnen het huwelijk. Maar het allerbelangrijkste is toch nog steeds: hoe sta je samen voor God. Is dat de drijfveer van je huwelijk?

[marjo]

Ik ben opgevoed dat iedereen altijd alle deuren op slot doet van wc´s en badkamers enzo.
Mijn vader opperde nog wel eens dat als je ziek bent ofzo het handig is om de deur open te laten als je gaat douchen, stel dat je flauwvalt ofzo. Voor mijn moeder was dat niet bespreekbaar.
Dus bij mijn man ging ik dat ook gewoon doen. Pas na een hele tijd vroeg hij waarom ik dat nu toch altijd deed. Nu ben ik er helemaal open in, ik had me gewoon niet gerealiseerd dat het ergens wel apart was dat ik dat deed. Maar ik stond er gewoon niet bij stil dus.