eerste dagen als getrouwd stel

[Marnix]

Ik weet nog wel van een collega die zei: de eerste keer doet gewoon verr%&*kes zeer! of je nu braaf wacht tot na je huwelijksdag of je doet het van te voren het is gewoon niet leuk!

Volgens mij is dat ook een beetje onnodig paniekzaaien. Volgens mij is dat namelijk helemaal niet "heel gewoon".

Ik heb ook wel van meerdere gehoord dat de eerste keer erg pijn KAN doen, ook wel logisch eigenlijk

Mee eens. Het kan. Maar dat is wat anders dan wanneer iemand zegt: Het doet gewoon verrekte zeer, dat is gewoon niet leuk. Ligt er nog wel aan of je aangeeft dat het een mogelijkheid is, of dat je zegt dat dat normaal is en bij iedereen zo is. Dan zaai je onnodig angst.

Ik vind die opmerking: na het trouwen OVERHAAST ongepast en niet kloppen. Het is juist niet overhaast. Je hebt alle tijd van de wereld! Dat leg ik juist uit. Juist als je als stel nog niet getrouwd bent moet het overhaast, je hebt maar een beperkte tijd met elkaar. Je moet van je ouders na een half uur b.v. naar je eigen bed. Om maar een voorbeeld te noemen.
Terwijl je als je getrouwd bent je alle tijd van de wereld hebt om met elkaar de vrijen. Er is niemand die in je nek hijgt.

ik denk eerder dat ze bedoelt dat men denkt van jaaa ik ben getrouwd en nu gaan we eens even flink tekeer want nu mag het , !

lijkr mij niet de juiste manier om elkaar zo te leren kennen !

Nou ja, aan de ene kant klopt die instelling, nu mag het.... maar als iemand er wat bang voor is of onzeker over zijn/haar lichaam of wat dan ook en meer tijd nodig heeft terwijl de ander juist snel wil gaan omdat het mag nu en er wordt niet goed gecommuniceerd, kan het dus mis gaan. Degene die zich er niet gemakkelijk bij voelt, tijd nodig heeft etc. moet dat aangeven bij zijn/haar partner die daar anders tegenaan kijkt. En dat kan wel weer eens lastig zijn, omdat je iemand moet temperen in zijn/haar enthousiasme, verwachtingen moet bijstellen.... en er vaak ook wel iets is van schaamte, denkbeelden als: Het is toch niet gezond dat ik er zo tegenop zie, tijd nodig heb om te wennen, me ongemakkelijk voel terwijl we getrouwd zijn etc.

[tante-tortel]

Maar dat heeft dan meer te maken met of je elkaar dus goed kent. Heb je er al met elkaar over sproken dat je die angst hebt, dat je er tegen op ziet.
En dan maakt het niet uit of je voor je huwelijk elkaar al bloot gezien hebt.
Het gaat er om of je met elkaar spreekt over je diepste gevoel en angst.
Dus als je trouwt weet je partner als het goed al dat je er tegen op ziet.
Dat je het moeilijk vind om je naakt aan je man/vrouw te tonen.
Dat weet je van elkaar. (ga ik vanuit)

[pol]

Het kan of doet zeer, maar in de media wordt de eerste keer zowat verheerlijkt en dat kan ook verwarring zaaien want stel dat jij veel pijn hebt en je leest allerlei suc6-stories, daar knap je dan ook niet van op en krijg je toch ook een opdoffer.

[LeChat]

Het kan of doet zeer, maar in de media wordt de eerste keer zowat verheerlijkt en dat kan ook verwarring zaaien want stel dat jij veel pijn hebt en je leest allerlei suc6-stories, daar knap je dan ook niet van op en krijg je toch ook een opdoffer.

Op welke media doel je dan, Pol? Ik heb in de media verschillende mensen (zgn. BN-ers bijv.) horen zeggen dat die eerste keer echt niet zo fijn was, nogal stuntelig ging en ook wel dat het pijn deed...

[pol]

Het kan of doet zeer, maar in de media wordt de eerste keer zowat verheerlijkt en dat kan ook verwarring zaaien want stel dat jij veel pijn hebt en je leest allerlei suc6-stories, daar knap je dan ook niet van op en krijg je toch ook een opdoffer.

Op welke media doel je dan, Pol? Ik heb in de media verschillende mensen (zgn. BN-ers bijv.) horen zeggen dat die eerste keer echt niet zo fijn was, nogal stuntelig ging en ook wel dat het pijn deed...

Welke media noem maar wat tienerbladen zoals Yes etc en allerlei bouquetboekjes.

[jans1]

Het kan of doet zeer, maar in de media wordt de eerste keer zowat verheerlijkt en dat kan ook verwarring zaaien want stel dat jij veel pijn hebt en je leest allerlei suc6-stories, daar knap je dan ook niet van op en krijg je toch ook een opdoffer.

Op welke media doel je dan, Pol? Ik heb in de media verschillende mensen (zgn. BN-ers bijv.) horen zeggen dat die eerste keer echt niet zo fijn was, nogal stuntelig ging en ook wel dat het pijn deed...

Welke media noem maar wat tienerbladen zoals Yes etc en allerlei bouquetboekjes.

Hmm bouquetboekjes zijn voor mij alleen maar zoete verhaaltjes.... Zie ik niet echt als realiteit...

[Dippie]

Tina is toch ook een tienerblad? Ik herinner me uit mijn "vroegere jaren" dat ik van die verhalen ook al angstig werd hoor Bij de één deed het nog pijner dan bij de ander, en die vroeg of ze naar de dokter moest, enz...
Oke,oke, dat zijn dan ook wel weer verhalen van meisjes rond de 14 jaar, maar toch..
En ik herinner me dat er in de Yes ook genoeg "pijnlijke" verhalen in staan hoor....

[Spons]

wie leest er nu zulke onverantwoordelijke Lectuur ?

[Dippie]

Juist als je puber bent kom je met deze onverantwoordelijke lectuur in aanraking

[pol]

Hoe onverantwoordelijker, hoe spannender toch

[Marnix]

Tina is toch ook een tienerblad? Ik herinner me uit mijn "vroegere jaren" dat ik van die verhalen ook al angstig werd hoor Bij de één deed het nog pijner dan bij de ander, en die vroeg of ze naar de dokter moest, enz...
Oke,oke, dat zijn dan ook wel weer verhalen van meisjes rond de 14 jaar, maar toch..
En ik herinner me dat er in de Yes ook genoeg "pijnlijke" verhalen in staan hoor....

Natuurlijk. Maar alle verhalen waarbij het wel goed gaat staan niet in de Tina. In die rubriek worden problemen behandeld.... Dat die problemen er zijn klopt, maar daarmee is het nog niet standaard. Daarnaast maakt het inderdaad ook wel uit hoe oud je bent, wat voor postuur je hebt, wat je doorgaans doet in het dagelijks leven. Op je 14e is de kans dat je maagdenvlies nog intact wel aanwezig, als je 20 bent is dat veel vaker al op allerlei manieren gedeeltelijk of geheel verdwenen.

[Marnix]

Maar dat heeft dan meer te maken met of je elkaar dus goed kent. Heb je er al met elkaar over sproken dat je die angst hebt, dat je er tegen op ziet.
En dan maakt het niet uit of je voor je huwelijk elkaar al bloot gezien hebt.
Het gaat er om of je met elkaar spreekt over je diepste gevoel en angst.
Dus als je trouwt weet je partner als het goed al dat je er tegen op ziet.
Dat je het moeilijk vind om je naakt aan je man/vrouw te tonen.
Dat weet je van elkaar. (ga ik vanuit)

Zoals ik al zei, je hebt theorie en praktijk. Theoretisch gezien klopt je verhaal. In de praktijk blijkt vaak dat men pas over dingen gaan praten als je ermee geconfronteerd wordt, zolang dat niet het geval is, is er ook niet de drijfveer om er over te praten. En dan is de kans groot dat als je getrouwd bent, die weg minder geleidelijk loopt.

[tante-tortel]

Dat is ook mijn punt, wat maakt het uit dat je er dan pas over gaat praten? Ik zie niet dat je dus voor je trouwen al zover gegaan moet zijn dat er alleen nog maar de daadwerkelijke gemeenschap niet is geweest. Waarom zou dat moeten? Je hebt na je trouwen als het goed is alle tijd van de wereld om het te doen en er over te spreken.
Ik zou eerst maar al mijn aandacht geven aan wat je bind zonder het moeten bespreken van allerlei seksuele zaken.
Wat is nu werkelijk je binding met die ander?
Want de seksualiteit is maar een klein onderdeel van je huwelijk. Er zijn naar mijn idee belangrijker zaken waarin je het eens met elkaar zult moeten zijn.
Bid je samen b.v. Lees je samen uit de Bijbel? Spreek je over je geloofs leven met de ander?
Hoe zie je de ander in het licht van de Bijbel.
En ik ben bang dat dit soort zaken de sluitpost is van vele verkeringen. Dat ze hard willen lopen en niet weten hoe snel ze bij de grens moeten zijn w.b. de seksualiteit en dat zaken die werkelijk belangrijk zijn in een relatie vergeten worden. Of dat met daar een soort van gene voor heeft om over te spreken met elkaar.

[Jo'tje]

Dan klopt het verhaal van die pijlers toch ook helemaal? Het moet in balans zijn. Niet het één veel meer dan het ander. Je kunt samen een geweldig bloeiend geloofsleven hebben, maar als je elkaar amper hebt aangeraakt of daar geen neiging toe hebt, dan mist er ook gewoon iets.

[Marnix]

Dat is ook mijn punt, wat maakt het uit dat je er dan pas over gaat praten? Ik zie niet dat je dus voor je trouwen al zover gegaan moet zijn dat er alleen nog maar de daadwerkelijke gemeenschap niet is geweest. Waarom zou dat moeten? Je hebt na je trouwen als het goed is alle tijd van de wereld om het te doen en er over te spreken.
Ik zou eerst maar al mijn aandacht geven aan wat je bind zonder het moeten bespreken van allerlei seksuele zaken.
Wat is nu werkelijk je binding met die ander?
Want de seksualiteit is maar een klein onderdeel van je huwelijk. Er zijn naar mijn idee belangrijker zaken waarin je het eens met elkaar zult moeten zijn.
Bid je samen b.v. Lees je samen uit de Bijbel? Spreek je over je geloofs leven met de ander?
Hoe zie je de ander in het licht van de Bijbel.
En ik ben bang dat dit soort zaken de sluitpost is van vele verkeringen. Dat ze hard willen lopen en niet weten hoe snel ze bij de grens moeten zijn w.b. de seksualiteit en dat zaken die werkelijk belangrijk zijn in een relatie vergeten worden. Of dat met daar een soort van gene voor heeft om over te spreken met elkaar.

Zoals ik al zei, omdat verwachtingen nogal kunnen uiteenlopen, is het wel eens lastig om er dan over te praten. De een wil de een de ander niet teleurstellen. De een is er helemaal klaar voor, de ander niet. Maar seks hoort in het huwelijk, ze hebben lang gewacht, de een wil de ander niet teleurstellen.... of vindt het een moeilijk onderwerp om aan te snijden.... dan is tijd hebben wel handig, en dat heb je dan niet altijd. Zoals je al zegt, als mensen goed communiceren is er niets aan de hand maar dat is, zeker bij dit onderwerp, niet voor iedereen zo gemakkelijk en logisch als dat voor jou is.

En ja, seksualiteit (en ook intimiteit wat er heel dichtbij ligt en elkaar voor een groot deel overlapt) is niet superbelangrijk ofzo. Volgens mij ook zeker niet onbelangrijk, maar we moeten het inderdaad ook niet opblazen.