Het geven van een pedagogische tik...

[tante-tortel]

Mijn kleindochter van 14 maanden weet al wat, nee mag niet is. Ze gaat met haar handje naar wat niet mag en kijkt je dan uitdagend aan. Dan zeg je: h..... nee mag niet. En dan schud ze met haar hoofd. Ik denk dat je daar gewoon gelijk mee moet beginnen.
Met bij wat je doet nee, te zeggen en wat wel mag, goed zo.
Als je een kind weg haalt bij iets gevaarlijks kun je gewoon volstaan met: nee. En dat zet je het kind ergens anders.

Ik ben ook niet voor het leeghalen van je huis voor je kind.
Heb ik nog nooit gedaan. Iets waar van ik echt niet wil dat het kapot zou gaan zet ik gewoon niet neer of achter slot in de vitrinekast.
En verder is het gewoon een kwestie van opletten.
Ik moet nog denken aan onze zoon die wij kregen na drie dochters. Nooit iets weg hoeven zetten, ze wisten al heel snel wat wel en niet mocht en deden dat ook niet. Nu onze zoon, probeerde het echt tot in den treure uit. Dan had ik een serie beeldjes op een tafeltje staan, (dochters nooit aangezeten) en hij pakte ze op. En keek me dan aan. Dan zei ik: c..... nee mag niet! Zette hij ze met een klapt terug! Beeldje stuk.
Ja, dat is dan jammer, maar kan gebeuren. Uiteindelijk bleef hij er wel af. Waren er ook niet veel meer over

[maboc]

Hoe oud is het kind?
Een kind van 2 snapt vrijwel niks van "de pan is heet". Dus die kun je niet echt kwalijk nemen dat ze het toch probeert. Ik zou dan de pan ver buiten het bereik van het kind zetten.
Een kind van 4 weet heel aardig wat je bedoelt met "niet doen, de pan is heet"
Hoe vaak heb je al gewaarschuwd?
Na een keer of wat waarschuwen is de situatie al heel anders dan toen de situatie voor het eerst optrad.
Hoe hardleers is je kind?
Die van mij zijn nogal hardleers . Die hebben echt af en toe een real-live ervaring nodig.

Een kind van 2 weet echt wel wat je bedoeld als je aangeeft dat het heet is. Eerste wat je dan tegen een kind zegt om dat te leren is al gauw: 'au, heet'
gevolgen van een hete pan aanraken zullen ze waarschijnlijk niet begrijpen, maar dat het niet mag en waarschijnlijk pijn op gaat leveren wel.

Ik ken genoeg kinderen die nog geen eens 2 zijn en dat al deksels goed door hebben, maar toch willen uitproberen. Onderschat een klein kind niet!

uhmmmmm mijn kinders hebben hun intelligentie van hun vader geerfd (van mij dus). Dus je kan ze het niet kwalijk nemen dat ze het nog niet weten

Anyway het ene kind van 2 is het ander niet. (nuja....bij 2 weten ze het misschien ook al wel. Mijn oudste is 4 dus die is het punt al lang voorbij. De jongste is 1 1/2 en die weet het zeker nog niet). Maar mijn punt blijft dat de leeftijd van het kind een grote rol speelt in wat je ze kan bijbrengen en welke vermaning/straf er op rariteiten staat.

Neemt niet weg dat ik meer van het positief belonen ben hoor. Ik vind goed gedrag belonen beter dan het bestraffen van slecht gedrag. Maar goed....soms moet je wel

[tante-tortel]

Ik zal jullie een situatie voorleggen die hier vanmorgen plaats vond.
Ik was thuis met twee oppaskinderen. Een meisje van drie en een jongen van 4. Broer en zus.
Normaal gaat de broer naar school maar is vandaag ziek.
Om 9 u komt mijn dochter met haar vier jongens. Oudste is 6 en heeft ADHD, de tweede is 3 en heeft ADHD. Dan een jongen van 2 en een baby van 6 weken.
Die laatste was erg lief en zoet.
Het gaat om het meisje en de jongen van 3.
Normaal komt die kleinzoon elke dinsdag om met het meisje van 3 te spelen. Ze zijn even oud en kunnen heerlijk samen spelen zolang er geen andere kinderen bij zijn. Mijn oudste kleinzoon en zijn broer met ADHD versterken elkaars gedrag als ze bij elkaar zijn.
Nu was dus kleinzoon 2 enorm recalcitrant vanmorgen en moest elke keer zijn vriendinnetje pesten en schoppen, bijten, slaan, duwen, aan haar benen trekken. Gewoon ontzettend vervelend was hij.
Wat zouden jullie doen in zo een geval?

[Gerdien B.]

Dat vind ik heel moeilijk om zo te zeggen.
Mijn neefje heeft ook ADHD dus uit ervaring herken ik dat gedrag wel.
Zijn ouders hebben een vast aanpak zodat hij ook weet waar hij aan toe is. Consequentie hebben zij nog meer nodig dan andere kinderen. Als je weet hoe er normaal op dit gedrag wordt gereageerd, zo zou ik dan in die situatie ook reageren.
Daarbij zou ik denk ik ze stimuleren om deze keer niet samen te spelen. Wij leiden mijn neefje vaak af door met iemand even boodschappen te doen, te helpen in een andere ruimte met een leuke bezigheid.

[maboc]

Ik zal jullie een situatie voorleggen die hier vanmorgen plaats vond.
Ik was thuis met twee oppaskinderen. Een meisje van drie en een jongen van 4. Broer en zus.
Normaal gaat de broer naar school maar is vandaag ziek.
Om 9 u komt mijn dochter met haar vier jongens. Oudste is 6 en heeft ADHD, de tweede is 3 en heeft ADHD. Dan een jongen van 2 en een baby van 6 weken.
Die laatste was erg lief en zoet.
Het gaat om het meisje en de jongen van 3.
Normaal komt die kleinzoon elke dinsdag om met het meisje van 3 te spelen. Ze zijn even oud en kunnen heerlijk samen spelen zolang er geen andere kinderen bij zijn. Mijn oudste kleinzoon en zijn broer met ADHD versterken elkaars gedrag als ze bij elkaar zijn.
Nu was dus kleinzoon 2 enorm recalcitrant vanmorgen en moest elke keer zijn vriendinnetje pesten en schoppen, bijten, slaan, duwen, aan haar benen trekken. Gewoon ontzettend vervelend was hij.
Wat zouden jullie doen in zo een geval?

Zodan...daar met je lekker mee.
Ik vind dit wel een moeilijke hoor. Ik heb niet zo'n ervaring met kinders met ADHD, dus kan er niet zo goed over oordelen. Voorop zou denk ik moeten staan dat iedereen zich veilig/prettig voelt in je huis, dat was voor het meiske denk ik niet het geval. Ik zou ze dus (proberen) uit elkaar halen. Dan spelen ze maar niet samen. Maar daar moet je natuurlijk wel de ruimte voor hebben.
Ik weet natuurlijk niet of je dochter erbij is gebleven, maar wellicht had die even met die kleine een eindje kunnen gaan wandelen oid. (Afleiden zoals Gerdien B. hierboven ook aangeeft).

Wellicht wel een leermoment voor de volgende keer: als je merkt dat hij weer zo recalcitrant is gaat hij maar weer naar huis. (Als je dochter thuis is dan he). Wellicht leert hij er wat van, en de andere kinderen hebben er niet zo'n last van.

Maar goed....de beste stuurlui he.

Wat heb je eigenlijk zelf gedaan?

[tante-tortel]

Mijn dochter was er gewoon bij.
We hebben voldoende ruimte om ze apart te laten spelen.
Na de eerste aanvaring heeft hij 5 minuten op een stoel in de hal (groot) gezeten. Na even met hem gesproken te hebben en hij beloofde lief te gaan spelen) mocht hij weer bij de anderen. Binnen 5 minuten zette hij zijn tanden in de arm van het meisje! Weer naar de gang en zelfde procedure gevolgd.
Weer naar binnen en een ander spel verzonnen. Een tent gemaakt voor en met ze. En welaan: hij bedacht dat je aan meisjes hun haren moet trekken!
In de gang en weer hetzelfde. Weer naar binnen en het meisje ergens anders gezet met een leuk spel. En de jongens in de eetkamer met de tent.
Niets aan de hand..... Tot ik even later drinken ging maken dus wij even niet in het zicht waren en: jawel, de kleine dondersteen, moest zo nodig het meisje een duw komen geven die tegen de tafel aanviel en een dikke bult op haar hoofd.

Toen hem apart gezet om te spelen. Maar ook dat hielp niet want hij zorgde gewoon dat hij wel in de buurt kwam en gaf dan even snel een trap.
Kijk, je kunt nog zo mooi verzinnen dat je niet wilt slaan, of dat een corrigerende tik niet nodig is.
Maar ik vraag me af bij wie de handen in deze situatie niet zouden gaan wapperen.
En dit zijn situaties die mijn dochter dus regelmatig heeft en meemaakt. Aangezien de beide jongens meestal bij elkaar in de buurt zijn.
Na 2 uur is mijn dochter naar huis gegaan. De oudste is gebleven en het lijkt dan of er niets aan de hand is met hem.
Maar datzelfde hebben we als de tweede hier alleen is zonder zijn broers.
Dan is hij een lieverd. En vertoond hij absoluut niet het gedrag wat ik hierboven beschreef.
En ja, in bovenstaande situatie krijgt hij echt op een gegeven moment een tik. Er moet een duidelijke grens zijn.
En die is er hier ook.
We slaan, schoppen, bijten en duwen en krabben geen ander, ook doen we niet brutaal.
Dan krijg je straf. Alleen is deze kleine dondersteen niet te straffen, met niets.

En toch is het een geweldig kind! Met twee prachtige ogen en ontzettend lief als je hem alleen hebt.

[maboc]

...
...
En toch is het een geweldig kind! Met twee prachtige ogen en ontzettend lief als je hem alleen hebt.

Hehe daar ben je oma voor....dit is geen objectief oordeel

pfff dan is oppassen wel een verzoeking zeg. Mijn handen hadden denk ik wel gejeukt. Maar kinderen van anderen (ook kleinkinderen) slaan/corrigerende tik geven vind ik erg lastig. Dat zou ik aan je dochter overlaten. Maar goed...ik knijp mijn handjes nog maar een samen met mijn 2 kinders op mijn papadag Ze hebben vaak genoeg ruzie, maar nog veel vaker plezier. (zoook vandaag). En zoals al eerder geschreven: nog nooit hoeven slaan. Wel vaak genoeg achter het behang willen plakken

Sterkte en wijsheid gewenst.

[tante-tortel]

Wat ik met mijn verhaal wil aangeven is dat de beste stuurlui aan wal staan. En dat er gewoon situaties kunnen zijn dat de enige straf die werkt een tik op de billen is.
En ja, zelfs als mijn dochter erbij is, en er is een situatie waarbij mijn kleinzoon zoals vanmorgen, mijn oppaskindje expres pootje ligt en tegen de punt van de tafel gooit, dan krijgt hij toch echt een tik.
Wie niet horen wil moet maar voelen is dan de enige optie.
En van mijn dochter is hij helemaal niet onder de indruk. Ik kan hem nog wel eens met mijn ogen dwingen tot luisteren. Maar hij heeft volgens mij gewoon een korte termijn geheugen want binnen twee tellen is hij het vergeten

[hettys]

Wat ik met mijn verhaal wil aangeven is dat de beste stuurlui aan wal staan. En dat er gewoon situaties kunnen zijn dat de enige straf die werkt een tik op de billen is.
En ja, zelfs als mijn dochter erbij is, en er is een situatie waarbij mijn kleinzoon zoals vanmorgen, mijn oppaskindje expres pootje ligt en tegen de punt van de tafel gooit, dan krijgt hij toch echt een tik.
Wie niet horen wil moet maar voelen is dan de enige optie.
En van mijn dochter is hij helemaal niet onder de indruk. Ik kan hem nog wel eens met mijn ogen dwingen tot luisteren. Maar hij heeft volgens mij gewoon een korte termijn geheugen want binnen twee tellen is hij het vergeten

Alleen helpt het niet. Misschien op dat ene moment. Maar op den duur heeft die tik geen enkele zin.

Apart zetten is volgens mij de enige oplossing. Een paar minuten in een hoek. en vooral excuses laten aanbieden. (Op hun manier) (sorry. kusje... aaaai)
In een thuissituatie kun je een kind ook op bed leggen/ op z'n kamer laten zitten, etc.

Wat moet je als een kind na een tik toch blijft klieren? harder slaan? Langer slaan?

Je kunt nooit duidelijk maken aan een kind dat het geen pijn mag doen door hem pijn te doen. Je geeft alleen maar het slechte voorbeeld en het helpt gewoon niet.

Ik zeg niet dat ik het niet begrijp. maar pedagogisch gezien heeft het geen enkele zin. (integendeel)

[tante-tortel]

Nu dat alleen zetten, op bed leggen, excuus aanbieden, waarschuwen, belonen goed gedrag, uit elkaar zetten, afleiden. Allemaal leuke dingen voor veel kinderen waarbij het werkt. Maar bij sommige werkt dat dus niet. Dat wilde ik juist laten zien aan wat er hier vanmorgen gebeurde.
In de twee uur dat hij hier was is het hele skala afgewerkt maar niets hielp.
Dus allemaal leuk maar het werkt dus ook gewoon soms niet.
En ik denk dat het goed is als je je dat realiseert.
En inderdaad moet je voor jezelf het gevoel hebben dat je alles uit de kast hebt gehaald wat er is om het zonder een tik te hoeven doen.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat er ouders zijn die wanhopig worden en dus in het geval van wat ik hier opnoemde wel er op los gaan timmeren.
Want je wordt er werkelijk helemaal gestoord van als een kind je gewoon uit staat te lachen en tegen het geplaagde kind zegt: sorry, zal het niet meer doen, om vervolgens zich om te draaien en met zijn been achteruit een harde schop te geven.
Dan heeft dat sorry zeggen, ook geen zin. Ook niet voor het kind waar het tegen gezegd wordt.

En geloof me er zijn veel ouders die met kinderen als ik hier beschreef te maken hebben.
Die moeite hebben om daardoor van hun eigen kind te houden.
Die verdriet hebben om ze soms denken: was hij er maar gewoon niet.
En ik zal de laatste zijn die zegt dat ik dat niet begrijp...........

[hettys]

Nu dat alleen zetten, op bed leggen, excuus aanbieden, waarschuwen, belonen goed gedrag, uit elkaar zetten, afleiden. Allemaal leuke dingen voor veel kinderen waarbij het werkt. Maar bij sommige werkt dat dus niet. Dat wilde ik juist laten zien aan wat er hier vanmorgen gebeurde.
In de twee uur dat hij hier was is het hele skala afgewerkt maar niets hielp.
Dus allemaal leuk maar het werkt dus ook gewoon soms niet.
En ik denk dat het goed is als je je dat realiseert.
En inderdaad moet je voor jezelf het gevoel hebben dat je alles uit de kast hebt gehaald wat er is om het zonder een tik te hoeven doen.

Consequent het kind op die dag weghouden bij de andere kinderen (na een paar aanvaringen/waarschuwingen)): één van de volwassenen houdt het kind bij zich. Probeer niet al teveel uit de kast te halen. Luister je niet? Dan blijf je weg bij de andere kinderen. Jammer dan.

Maar ik kan me heel goed voorstellen dat er ouders zijn die wanhopig worden en dus in het geval van wat ik hier opnoemde wel er op los gaan timmeren.
Want je wordt er werkelijk helemaal gestoord van als een kind je gewoon uit staat te lachen en tegen het geplaagde kind zegt: sorry, zal het niet meer doen, om vervolgens zich om te draaien en met zijn been achteruit een harde schop te geven.
Dan heeft dat sorry zeggen, ook geen zin. Ook niet voor het kind waar het tegen gezegd wordt.

En geloof me er zijn veel ouders die met kinderen als ik hier beschreef te maken hebben.
Die moeite hebben om daardoor van hun eigen kind te houden.
Die verdriet hebben om ze soms denken: was hij er maar gewoon niet.
En ik zal de laatste zijn die zegt dat ik dat niet begrijp...........

Ik begrijp dat ook. Ik zeg alleen dat slaan echt niet helpt. Je geeft het meest foute signaal af die je kunt bedenken.

Elkaar pijn doen is per definitie fout. Dat moet duidelijk zijn.


Ik denk dat je in een echt extreem geval het best zo vroeg mogelijk hulp zou moeten zoeken. Binnen de kortste keren terroriseren kinderen het gezin en is de weg terug erg moeilijk.

[tante-tortel]

Nou ik moet er toch niet aan denken dat ze consequent dat kind bij de anderen de hele dag zou moeten weg houden.
Lijkt me een onmogelijke opgave. Hoe denk je dat in de praktijk te doen?
Opsluiten op zijn kamer? Ik vind dat trouwens neigen naar geestelijke mishandeling.
Kan me nog de donkere kelderkast herinneren waar ik in gezet werd..... Geef mij dan maar een tik, kort maar krachtig en zo weer over.
Wij hebben hem op een aparte plek te spelen gezet, maar ja, je kunt niet al de aandacht naar dat ene kind brengen.
Want dan leert hij door negatief gedrag aandacht te krijgen.
En dat is juist niet de bedoeling.

Die tik deed wonderen en ik denk dat het ook echt geen schade toe richt.
Ik blijf het nog steeds als een opvoedkundige methode zien.
Een corrigerende tik brengt lucht in de zaak.

[TheKeimpe]

Hettys,

wat is er nu vervelender voor kind:

Een hele dag geen andere kinderen om mee te spelen
òf
Een goed en gezond pak slaag en daarna is de boel voorbij.

Want wat jij zegt over de tik op de billen, de strafdevaluatie, gaat ook op voor iedere andere straf.

[hettys]

Nou ik moet er toch niet aan denken dat ze consequent dat kind bij de anderen de hele dag zou moeten weg houden.
Lijkt me een onmogelijke opgave. Hoe denk je dat in de praktijk te doen?
Opsluiten op zijn kamer? Ik vind dat trouwens neigen naar geestelijke mishandeling.

De hele dag? Welnee.
Ik bedoelde gewoon de situatie bij jou vanmiddag. Je kunt een kind natuurlijk geen sociaal gedrag aanleren zonder andere kinderen in de buurt.

Wij hebben hem op een aparte plek te spelen gezet, maar ja, je kunt niet al de aandacht naar dat ene kind brengen.
Want dan leert hij door negatief gedrag aandacht te krijgen.
En dat is juist niet de bedoeling.

je hoeft het kind geen aandacht te geven als je hem apart zet. Juist niet, zou ik zeggen.

Die tik deed wonderen en ik denk dat het ook echt geen schade toe richt.
Ik blijf het nog steeds als een opvoedkundige methode zien.
Een corrigerende tik brengt lucht in de zaak.

Ik niet. Maar dat heb ik al uitgelegd.

Hettys,

wat is er nu vervelender voor kind:

Een hele dag geen andere kinderen om mee te spelen
òf
Een goed en gezond pak slaag en daarna is de boel voorbij.

.

Een goed en gezond pak slaag bestaat niet.

Want wat jij zegt over de tik op de billen, de strafdevaluatie, gaat ook op voor iedere andere straf

Nee hoor. elk kind is een sociaal wezen en wil graag met andere kinderen spelen. alleen op jonge leeftijd weten ze vaak niet dat bepaald gedrag niet sociaal is.
Apart zetten is de enige manier om dit gedrag te doorbreken.

[qwast]

Is dit waar?

Stukje uit eerder aangehaalde link:

Kinderen die geslagen worden beschouwen hun lichaam niet als hun eigen bezit. Slaan leert hen te accepteren dat volwassenen de absolute autoriteit hebben over hun lichaam, inclusief het recht hen pijn te doen. Op je billen geslagen worden leert hen dat zelfs hun intieme zones ondergeschikt zijn aan de wil van de volwassene.

Het slaan op de billen kan seksuele gevoelens in sommige kinderen oproepen. Ze hebben er geen controle over, en begrijpen ook niet wat er met hen gebeurt. De tragische consequentie voor sommige kinderen is dat ze een verband gaan leggen tussen pijn, vernedering en seksuele opwinding, dat hun hele leven zal duren. Ook al zullen ze misschien trouwen, een gezin stichten, verantwoordelijke posities innemen in de gemeenschap en geen tekenen vertonen van verstoorde emoties, in het geniep zullen ze misschien verscheurd worden door een behoefte die, in sommige gevallen, hen dwingt om een prostituee in te huren die ze mogen slaan of die hen slaat. De porno-industrie vaart wel bij het voorzien in de behoeften van deze ongelukkige individuen.

De medische wetenschap heeft al lang erkend en uitvoerig gedocumenteerd dat er een link is tussen de tik op de billen tijdens de jeugd en de latere ontwikkeling van onnatuurlijk gedrag op seksueel gebied. Dat zou reden genoeg moeten zijn om een kind nooit te slaan.