Theater/drama binnen de dienst

[Jo'tje]

Het zit 'm niet alleen maar in de moeilijke woorden.
Wij hadden een ontzettend fijne predikant, maar hij was ook vreselijk slim. Dat kan echt een valkuil zijn voor een predikant. Er is een periode geweest dat hij van A naar D ging, zonder b en c uit te leggen, bij wijze van spreken.
Dat is het gevaar wat dreigt als het steeds 'dieper' gaat. En dan vallen de mensen die geen havo of hoger hebben gedaan, of gewoon een andere denklogica hebben, er snel buiten, vergis je daar niet in!
Een dienst moet wel voor iedereen toegankelijk zijn. Dat houdt niet per direct een slap praatje in, absoluut niet. Maar de echte diepgravers, die zouden ook een bepaalde studiegroep op kunnen richten.
Als hoogopgeleide is het nogal makkelijk om te zeuren over het niveau in een dienst.

[Marnix]

Ik houd absoluut niet van theater in een kerkdienst. Mijns inziens wordt door dat soort toevoegingen in een dienst het niveau van de verkondiging steeds lager. Het mag van mij wel wat ingewikkelder tijdens een reguliere kerkdienst.

Je moet er wel rekening mee houden dat je met een hele brede groep mensen in de kerk zit. Met hele slimme mensen, doorgewinterde gereformeerden, met lager opgeleide mensen, mensen met concentratieproblemen, met ouderen en jongeren, kinderen etc. Jij als slim iemand wil misschien wel een ingewikkelder dienst, meer diepgang. Maar kunnen anderen dat ook begrijpen en volgen? Of worden die juist buitengesloten? Is het goed om ook die mensen aan te spreken?

Je hebt je persoonlijke mening gegeven maar de volgende vraag is: Moet het in de kerk allemaal zoals JIJ dat wil? De Bijbel leert dat het evangelie niet een ingewikkelde aangelegenheid is, voor slimme mensen te snappen, voor niet slimme mensen niet of moeilijk te begrijpen. Integendeel. het is een aanstoot voor "wereld-wijzen"

We moeten niet zozeer kijken naar wat wij graag willen...

[Andere Jas]

Hoe denken jullie over het onderwerp 'theater binnen de kerkdienst'? Het fenomeen komt steeds vaker voor, bijvoorbeeld in jeugddiensten. Ook zijn er christelijke theatergroepen die een hele kerkdienst kunnen verzorgen. Vinden jullie dat het kan? Of moet een dienst aan een strakke liturgie voldoen?

Zelf vind ik dat het wel kan. Het lijkt me een goed middel om mensen te laten nadenken of een spiegel voor te houden. Met drama en toneel kun je ook iets op een andere/visuele manier vertellen.

Ben benieuwd naar jullie meningen.

Persoonlijk ben ik hier ook al een tijdje over na aan het denken. Specifiek dan hoe dramastukjes en kinderbijbels zich verhouden tot het in Zondag 35 genoemde 'boek der leken'.

Persoonlijk vind ik de behoefte aan drama en toneel een teken van geestelijke armoede, net zoals jeugddiensten, een ongezonde tweedeling van de gemeente. Als er een behoefte aan is dan kan ik niet anders zeggen dat de preken niet in orde zijn. Misschien passen ze prima binnen de dogmatische kaders, maar zezijn niet meer aansprekend en bezield. Dan lijkt het mij logischer om daaraan te werken in plaats van toch wel een aantal treden naar beneden te gaan qua niveau.

Het nadeel van drama en toneel is dat het nogal ruim interpretabel en algemeen is en een preek juist zijn kracht heeft in heel erg gedetailleerd dingen kunnen uitleggen.

[Evelien]

Bij ons wordt Theater/drama en dansen gedaan in bijzondere diensten (wat eigenlijk elke zondag is ). Maar dat is nooit ipv de preek. Het is er altijd naast of erbij.

Zoals onze dansgroep vaak tijdens het meditatief moment een dans laat zien. Erg mooi.

[maboc]

Onze vorige dominee had een afspraak met jongeren. Als ze een woord hoorden dat ze niet snapten, mochten ze de hand opsteken en het aangeven.
Dan zou degene die dat deed een taart krijgen.
Die taart kwam er dus de volgende keer, maar de dominee lette nog meer op dat er geen moeilijke woorden werden gezegd en de jongeren de preek zouden begrijpen. Anders werd, in de ogen van die dominee, het doel van een preek voorbijgeschoten.

Applaus voor de dominee.

Super initiatief. Lijkt mij een hele goede mogelijkheid om de jeugd bij de kerk te houden. Daarnaast is het een middel om de dominee een beetje bij de tijd te houden.

[Jo'tje]

Ja, je houdt de jeugd echt bij de kerk door applaus...

[maboc]

Ja, je houdt de jeugd echt bij de kerk door applaus...

Mijn gevoel voor humor/cynisme/sarcasme of leesvaardigheid laat mij vandaag wat in de steek.....Ik ga er derhalve maar van uit dat de smiley ( ) in je reactie is weggevallen.

[Jo'tje]

Of in de jouwe

[maboc]

Of in de jouwe

hmmmm dat zou kunnen ja.

Ik bedoelde in ieder geval te zeggen dat ik het erg goed vind van een dominee dat hij bereid is om zijn preken zo op te stellen dat ook ze ook toegangelijk zijn voor jongeren. Zeker als hij het op deze wijze vorm geeft
En dus verdiend deze dominee in mijn optiek een applaus.

[ajl]

Ik houd absoluut niet van theater in een kerkdienst. Mijns inziens wordt door dat soort toevoegingen in een dienst het niveau van de verkondiging steeds lager. Het mag van mij wel wat ingewikkelder tijdens een reguliere kerkdienst.

Je moet er wel rekening mee houden dat je met een hele brede groep mensen in de kerk zit. Met hele slimme mensen, doorgewinterde gereformeerden, met lager opgeleide mensen, mensen met concentratieproblemen, met ouderen en jongeren, kinderen etc. Jij als slim iemand wil misschien wel een ingewikkelder dienst, meer diepgang. Maar kunnen anderen dat ook begrijpen en volgen? Of worden die juist buitengesloten? Is het goed om ook die mensen aan te spreken?

Je hebt je persoonlijke mening gegeven maar de volgende vraag is: Moet het in de kerk allemaal zoals JIJ dat wil? De Bijbel leert dat het evangelie niet een ingewikkelde aangelegenheid is, voor slimme mensen te snappen, voor niet slimme mensen niet of moeilijk te begrijpen. Integendeel. het is een aanstoot voor "wereld-wijzen"

We moeten niet zozeer kijken naar wat wij graag willen...

Daar heb je ook wel gelijk in en dat houd ik mijzelf dan ook voor. Ik begrijp ook wel dat het niveau aangepast moet worden aan een ieder. Toch heb ik er regelmatig de balen van als ik bij de opening de conclusie al wel kan raden en dat vervolgens stap b,c en d ook nog uitgekauwd wordt. Die preken gaan vaak het ene oor in en het andere uit ( bij mij tenminste).

Er zijn een aantal ds die dat niet doen en waar ik soms alle zeilen bij moet zetten om ze te volgen....echt heerlijk vind ik dat. Ik weet dat er dan mensen zijn die niet gaan, omdat zij de dienst te moeilijk vinden, maar als ik zo'n preek gehoord heb, kan ik er vaak weer even tegen. Dan heb ik veel stof om over na te denken en bijbelstudie te doen.

Daarom geef ik ook aan dat een stukje theaterof drama tijdens een diens voor mij niet hoeft. Het zou voor mij te makkelijk zijn en ik heb er meestal niets aan.

[Chris1]

Ik houd absoluut niet van theater in een kerkdienst. Mijns inziens wordt door dat soort toevoegingen in een dienst het niveau van de verkondiging steeds lager. Het mag van mij wel wat ingewikkelder tijdens een reguliere kerkdienst.

Je moet er wel rekening mee houden dat je met een hele brede groep mensen in de kerk zit. Met hele slimme mensen, doorgewinterde gereformeerden, met lager opgeleide mensen, mensen met concentratieproblemen, met ouderen en jongeren, kinderen etc. Jij als slim iemand wil misschien wel een ingewikkelder dienst, meer diepgang. Maar kunnen anderen dat ook begrijpen en volgen? Of worden die juist buitengesloten? Is het goed om ook die mensen aan te spreken?

Je hebt je persoonlijke mening gegeven maar de volgende vraag is: Moet het in de kerk allemaal zoals JIJ dat wil? De Bijbel leert dat het evangelie niet een ingewikkelde aangelegenheid is, voor slimme mensen te snappen, voor niet slimme mensen niet of moeilijk te begrijpen. Integendeel. het is een aanstoot voor "wereld-wijzen"

We moeten niet zozeer kijken naar wat wij graag willen...

Daar heb je ook wel gelijk in en dat houd ik mijzelf dan ook voor. Ik begrijp ook wel dat het niveau aangepast moet worden aan een ieder. Toch heb ik er regelmatig de balen van als ik bij de opening de conclusie al wel kan raden en dat vervolgens stap b,c en d ook nog uitgekauwd wordt. Die preken gaan vaak het ene oor in en het andere uit ( bij mij tenminste).

Er zijn een aantal ds die dat niet doen en waar ik soms alle zeilen bij moet zetten om ze te volgen....echt heerlijk vind ik dat. Ik weet dat er dan mensen zijn die niet gaan, omdat zij de dienst te moeilijk vinden, maar als ik zo'n preek gehoord heb, kan ik er vaak weer even tegen. Dan heb ik veel stof om over na te denken en bijbelstudie te doen.

Daarom geef ik ook aan dat een stukje theaterof drama tijdens een diens voor mij niet hoeft. Het zou voor mij te makkelijk zijn en ik heb er meestal niets aan.

Ik ben het met ajl eens. Bij mij in de gemeente worden ook jeugddiensten gehouden. Hier ben ik in het verleden een aantal keer geweest. In deze diensten werden/worden ook weleens toneelstukjes gespeeld. Zelf vond ik het totaal niets toevoegen aan de dienst en de boodschap die erachter zat was vaak ook vaag. Het vervelendste vond ik dat het leek te gaan om de humor. Terwijl het toch om de boodschap gaat. Nu is op zich met lachen niets mis , maar het stroort me wel in de dienst en ik vind het ook onnodig.

Zoals iemand anders al zei, vind ik het prima om op jeugdavonden weleens een toneelstuk te doen. Maar voor een Eredienst vind ik het niet geschikt. Het leid, naar mijns inziens, mensen af van de preek. Daarnaast houd ik net als ajl van diepgaande preken en tevens ben ik blij met de rust die er in de gereformeerde eredienst is.

Maar dit is mijn mening...

[Denkertje21]

Een groot risico van theather, drama en zelfs van koortjes en koren in de kerkdienst is, dat ze zo met de uitvoering bezig zijn, dat het de kern van de zaak overspoelt. Zelfs al, als kinderen gaan participeren, bijvoorbeeld uit de Bijbel gaan lezen of een gedicht voordragen bij speciale diensten... dan is het al gauw: 'ooooh wat heeft-ie het schattig gedaan"

Prima om dit soort zaken neer te zetten, maar waarom doe je het? Juist! Om de zaak te verduidelijken. Is dat nodig in een reguliere dienst? Als dat zo is, doet de dominee z'n werk niet goed. Preken is namelijk ook een ambacht.

Voor mij, in de gemiddelde Nederlandse kerkdienst: geen fratsen, maar aanbidding, lofprijzing en Woordverkondiging. En die preek is er dan ter vermaning, vertroosting en bemoediging.

[esli]

Ik denk dat het niet alleen om verduidelijking hoeft te gaan.
Het lijkt me vooral belangrijk dat op die manier de kinderen en jeugd bij de dienst betrokken worden. Als kinderen bij ons in de dienst een liedje zingen zijn er vast veel mensen vertederd. Maar die kinderen hebben wel een taak gehad in de dienst en hebben op die manier ervaren er helemaal bij te horen. En met tieners is dat wellicht nog belangrijker. Als zij een toneelstukje of sketch doen wordt er vanuit de kerk naar hun gecommuniceerd, dat ze er helemaal bij horen. En dat ze zich daarvoor niet helemaal hoeven aan te passen, maar dat ze er dat op hun eigen manier mogen doen. Voor mij is dat de belangrijkste waarde van sketches ed. in de dienst. En het is mooi meegenomen als het iets verduidelijkt en er meer mensen in de dienst wat aan hebben. Na het sketchje komt de preek ook nog, dus mocht je niks aan de sketch/liedje van de kids hebben, dan is er nog een hele preek, waar je veel uit kan halen.

[Riska]

Helemaal mee eens - de kerk laat zien dat ze er mogen zijn!

[Andere Jas]

Ik denk dat het niet alleen om verduidelijking hoeft te gaan.
Het lijkt me vooral belangrijk dat op die manier de kinderen en jeugd bij de dienst betrokken worden. Als kinderen bij ons in de dienst een liedje zingen zijn er vast veel mensen vertederd. Maar die kinderen hebben wel een taak gehad in de dienst en hebben op die manier ervaren er helemaal bij te horen. En met tieners is dat wellicht nog belangrijker. Als zij een toneelstukje of sketch doen wordt er vanuit de kerk naar hun gecommuniceerd, dat ze er helemaal bij horen. En dat ze zich daarvoor niet helemaal hoeven aan te passen, maar dat ze er dat op hun eigen manier mogen doen. Voor mij is dat de belangrijkste waarde van sketches ed. in de dienst. En het is mooi meegenomen als het iets verduidelijkt en er meer mensen in de dienst wat aan hebben. Na het sketchje komt de preek ook nog, dus mocht je niks aan de sketch/liedje van de kids hebben, dan is er nog een hele preek, waar je veel uit kan halen.

Als je een dramastukje nodig hebt om aan jongeren te communiceren dat ze erbij horen dan doe je toch echt iets fout als kerk. Bovendien denk ik dat je met een dramastukje meer vertrouwt op je eigen menselijke inspanningen dan dat je een beroep doet op de genade.