Mortlach schreef:Andere Jas schreef:Een oorlel is namelijk een versterker voor de oorschelp voor frequenties die samenhangen met de menselijke spraak. Dit zou dus betekenen dat er menselijk spreken was voor een evolutionistisch inbouwen van het oorlelletje. Maar een menselijk spreken impliceert communicatie en met communicatie is het zoeken naar de beste manier van communiceren waardoor de noodzaak tot het oorlelletje vervalt, dit kan namelijk door middel van communicatieve protocollen vervangen worden.
Geluidsgolven zijn anders een prima middel om te communiceren, werkt op afstand én in het donker. Die protocollen waar je het over hebt noemen we "taal". Ik zie het probleem niet direct.Plus dat de survival of the fittest niet echt een bijdrage krijgt van iets beter kunnen horen wat iemand nou zegt.
O? Riep diegene nou net: "Pas op, een hongerige tijger achter je!" of iets anders??... Ik heb het niet helemaal goed verstaan, maar degene naast mij begint ineens heel hard te rennen.Ook de samenhang tussen voortplantingsorganen is te complex om tussenvormen te hebben en evolutie te bewerkstelligen. Sowieso omdat dit evolutie is verdeeld over twee geslachten die miraculeus en zonder enige vorm van feedback ontwikkelden tot twee puzzelstukjes die elkaar nodig hebben om te zorgen voor nageslacht.
Hoe seksuele voortplanting is ontstaan is inderdaad nog grotendeels een raadsel; maar dat wil niet zeggen dat er geen ontwikkelingspad ís. We kennen dat alleen nog niet. Er is zo veel wat we nog niet kennen; en er is ook een hoop dat we vroeger niet kenden, maar nu wel.Ook het toepassen van de evolutie in alle wetenschappelijke disciplines behalve pedagogiek is voor mij een aanleiding. Evolutie gaat uit van een volwaardig mens en laat het traject menswording van zuigeling tot volwassene compleet buiten beschouwing. Als er evolutie is is het de evolutie van een zuigeling, wat eigenlijk meer dier is dan mens als je het kwalificeert naar de eigenschappen, tot een mens die zich verheft boven de tijdelijke omstandigheden en de werkelijkheid op metafysische wijze kan indelen. De evolutie verklaard alleen de mens als volwassenen zonder de ontwikkeling naar volwassenheid toe.
Evolutie verklaard alleen volwassenen en vergeet de menswording, dit is de grootste blinde vlek van evolutie.
Even wat hersenspinsels tussendoor...
Hiermee begrijp ik even niet helemaal wat je bedoelt. De mens als biologische machine wordt volgens mij vanaf het moment van bevruchting tot de dood gevolgd en verklaard. wat dat betreft ben ik het dus totaal niet met je eens dat de evolutie zich beperkt tot volwassenheid. Verder zie ik een alarm-woordje in bovenstaand stukje: metafysisch. Daar komt de evolutie niet aan, aangezien die zich beperkt tot het fysische.
Wat ik zie in jou punt is dat je elementen uit mijn verhaal pakt en benoemt, maar niet het functioneren van deze elementen in mijn betoog oppikt, ik raad je aan om alles nog eens goed te lezen en hoofd van bijzaken te scheiden

Wat jij typt als respons op de geslachtsorganen is precies datgene waar de evolutietheorie op leunt, de voorwetenschappelijke aanname, een seculier dogma, dat er altijd ontwikkeling plaatsvindt. Voorlopig zijn er alleen tussenstations aangeduid en voorzien van een evolutionair kader zonder dat de ontwikkelingsvormen, de tussenstadia zijn gevonden of zijn aangetoond. Er is geen verandering in genotype aangetoond.
Voor de rest gebruik ik metafysisch als een mens van de dieren onderscheidende kwaliteit als gevolg van cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling die correleert met het rijpen, het groeien van de hersenen. En hersens binnen een fysisch lichaam is juist datgene wat de evolutie bezighoudt. De evolutietheorie verklaart niet waarom de mens opeens metafysische kwaliteiten heeft ontwikkeld.
Verder kan ik alleen maar zeggen dat je je eens moet verdiepen in pedagogiek en ontwikkelingspsychologie en dan snap je wat ik bedoel: er is geen evolutietheorie-kader in te vinden.
Ook de mens als biologische machine is een bovenwetenschappelijk deterministisch wereldbeeld als gevolg van de humanistische wetenschapsidealen. Strikt wetenschappelijk genomen mag je alleen zeggen dat een oorzaak correleert met een gevolg, vanuit pragmatisme is het handiger om oorzaak en gevolg in een causale relatie te plaatsen, maar dit is een onbewijsbare aanname.
Man, ik moet eens een boek schrijven...