wanneer een volgend kindje...

[*Annet*]

MissF: ik herken me helemaal in jouw verhaal. Nu bijna 12 jaar later denk ik nog met zoveel plezier terug dat we 3 jaar lang 1 kind hadden. We konden gewoon nog heel veel doen, hij vond het prima om mee te gaan in de buggy. Als ik naar de eendjes wilde of what ever hoefde ik verder geen rekening te houden met een broertje/zusje waar het niet voor uit kwam enz. Nu ben ik toch veel meer gebonden en moet veel meer plannen.

[ajl]

Ligt er volgens mij ook aan hoe oud je bent bij het eerste kind. Ik was 30 en mijn man 35. Aangezien wij er meerdere willen en ik ze ivm met mogelijke risico's niet meer na mn 35 wil, dan maar snel achter elkaar. Als ik jonger was geweest, had ik ws wel langer anticonceptie gebruikt tussen de 2 zwangerschappen in.

[MissF]

Dat klopt ook idd. Ik was 22 toen ik Jurian kreeg. Tijd genoeg nog, theoretisch gezien En ik moet er nu gewoon ook nog niet aan denken, aan weer een echte baby. Mijn vriendin heeft sinds gister een baby, maar ik moet niet meer denken aan die nachtelijke flesjes, aan een baby die echt nog niks kan. Het is gewoon prima zo. Al zou hte wel gebeuren dat er een tweede 'komt' dan is dat natuurlijk helemaal fantastisch, maar als ik kan kiezen dan vind ik het best zo. Het gevoel komt vanzelf wel weer, en dan is het vroeg zat. (mits het dan allemaal nog kan natuurlijk en misschien komt het gevoel nooit meer, nouja, dan is hij gewoon enig kind, ook best )

[AikonGirl]

Ik ben nog jong (23), maar zou het wel erg leuk vinden als ik nog meer kinderen mag krijgen, die in leeftijd niet al te veel schelen.
Maar goed, je hebt het niet helemaal zelf voor het zeggen.
Een tweede was al snel welkom, maar in januari is 't mis gegaan, en ben nu ook niet zwanger.

Denk wel dat Ilona het helemaal geweldig zou vinden.. Maar goed, we zien het wel (of niet..).

[Merisja]

Dat van die leeftijd speelt ook wel een rol, ja. Toen bij ons de oudste geboren werd was ik 25, ze is ruim 3 jaar alleen geweest en toen kwam nummer 2. Ik ben nu net 30 en voor mijn gevoel heb ik, àls we toch nog een kindje zouden durven gaan krijgen, tijd zat. Toch wel een voordeel, dat jong moeder worden!

[ajl]

Het lijkt mij fijner om ze een beetje snel achter elkaar te krijgen. dan heb je al het luiergedoe etc in 1 keer. En je hoeft je kinderen alleen maar te halen en te brengen bij een kdv ipv bso en kdv. Bij sommige collega's zie ik soms wat voor ellende al dat halen en brengen van/naar school/bso en kdv oplevert. Heel veel gestress.

Daarom hopen wij ze snel achter elkaar te krijgen. Beide keren was ik binnen een maand na het stoppen met de pil gelijk zwanger, dus hopen dat dat een volgende keer ookn zo gaat. Ben ik daarna van al die ellendige zwangerschappen af .

[MissF]

haha, dat zei ik pas op mijn werk al: ik zou best 4 kids willen, maar niet 4 keer zwanger.
Het lijkt mij juist heerlijk om als je uit de luiers bent, het weer opnieuw te hebben. Ik bedoel niet perse letterlijk die luiers, maar wel die tijd. Dat echte baby-achtige. Dat Jurian dan al (bijna) op school zit, en deels voor zichzelf kan zorgen, en weer dat mini baby achtige. Dat lijkt mij toch echt vele malen fijner dan een kind van zo klein, dat eigenlijk nog niks zelf kan, en dan eerst 9 maanden zwanger zijn (wat ik al niet leuk vond, lijkt me met een baby of peuter nog minder leuk), en dan nog eens een 2 baby's in huis of 1 baby en 1 peuter. Pff...
Ik ben blij dat mijn vriendin net een kindje heeft, zoooo klein! Zo lief om bij een ander te zien. Als ik het mis bij Jurian ga ik gewoon even daar kijken. En dan maar hopen dat een andere vriendin ook een keer zwanger wordt, zo heb ik heerlijk dat baby gedoe op afstand toch bij me

[ajl]

klopt, dat is aan de ene kant ook heel leuk, maar als wij daarmee wachten ben ik 34. En aangezien wij hopen dat wij er meer mogen krijgen dan 2 vind ik dat een beetje laat. Moet zeggen dat ik nu al wel weer uitkijk naar dat ieniemienie kleine. Alleen jammer dat je op zo'n moment zoveel last hebt van je hormonen om er ten volle van te genieten. Althans ik dan.