*Annette* schreef:Vanmorgen had ik het er nog ff met me ma over, kwam zomaar te praat. Toen zei ze me misschien ontmoet je tijdens de vakantie wel een leuke jongen, ze zou het gewoon heel fijn voor me vinden als ik verkering zou hebben, omdat ik gewoon een steun naast me nodig heb. Maar goed m'n ogen open houden...
Probeer je daar niet te erg op te fixeren. Mijn advies: Heb gewoon veel plezier tijdens je vakantie en probeer niet aan 'ik wil graag en het liefst zo snel mogelijk verkering' of 'wie weet is deze jongen wel wat' te denken. Dan loopt er geen één contact met een jongen meer spontaan...
) en toen ik thuis kwam reageerde heel belangstellend enz... Maar de volgende morgen begon ze weer over de kerk en mijn hele goede gevoel was gelijk verdwenen.. Ze vroegen zelfs op mn werk of het wel goed was gegaan de vorige dag.. En dan draai je er maar weer omheen en je gaat je er alleen maar rotter door voelen.
Toen ik em op het vliegveld zag staan vond ik em meteen al erg leuk.. Toen ging ie handjes geven en ik durfde niet!! Dus ik was toevallig net mijn vliegticket kwijt, die ik op moest zoeken, hij had iedereen een hand gegeven behalve mij en dat intrigeerde hem zo dat ie "achter me aan ging" en helaas.. ik trapte erin 
Niet te nieuwsgierig he 
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
. Zoals ik hier al eens vaker heb gepost heb ik soms best een verlangen naar een jongen. Magoed tot nu toe is de jongen, waar ik mee verder kan, niet op m'n pad gekomen/zijn we elkaar niet tegen gekomen. Het ene moment is het verlangen sterker aanwezig dan het andere moment... Alleen ik probeer het maar weer zo snel mogelijk weg te stoppen en te denken ach er loopt er vast ergens wel 1 rond voor mij 
. Onze hond mag graag even bij m'n komen kroelen, dan is het dat kan je beter met een kerel doen. En allemaal van zulk soort vragen, dingen zeggen... Waardoor het verlangen alleen maar weer versterkt word, en ik soms helemaal wanhopig word 
!