ja dit forum het kan zo gewoon zijn maar,,,,,,,,,
het is en blijft heel bijzonder met elkaar
al realisen we dat niet vaak
welke Zegen heb jij hier ontvangen
dat dit topic tot ZIJN eer mag zijn
en tot bemoediging voor de mod en voor ons allemaal
Moderator: Moderafo's
en heb meer en meer eigen stokpaardjes leren relativeren (iets wat ik ook en vooral geleerd heb door veel bij andere kerken te kijken). 
).en Hem leren zien zoals Hij is, buiten Christus een verterend vuur, maar in Hem een genadige God en Vader.
Vuurtje schreef:Hoi race406. Ik heb wat vragen bij je formulering:en Hem leren zien zoals Hij is, buiten Christus een verterend vuur, maar in Hem een genadige God en Vader.
Kun je hier verduidelijken wat je daarmee bedoeld? Want het eerste wat ik denk is: als we het hebben over "God buiten Christus" hebben we het over een God die niet bestaat. En waarom zouden we een God proberen te omschrijven die niet bestaat? God is rechtvaardig, maar God is ook barmhartig. Door Jezus kunnen we God de Vader leren kennen. God de Vader en Jezus zijn één.
In zijn rechtvaardigheid is Hij barmhartig.
Vuurtje schreef:Hallo race406,
Ik begrijp nu dat je bedoeld wat God voor een mens is. Afhankelijk van of je hem kent is hij: een verterend vuur of een liefdevolle vader. Bedankt voor de aanvulling, dat maakt het duidelijker.
Maar je formulering blijft wel moeilijk voor mij. Ik vermoed dat je het hier hebt over het oordeel dat God uitspreekt, en dat nadat iemands leven op aarde hier voorbij is. Want als iemand God nog niet kent maar op dit moment nog leeft, is het God die hem de kracht daarvoor geeft. God geeft hem tijd. God is een liefdevolle vader voor hem die op diverse manieren tot hem roept: Ik wil je God zijn! Iemand die God niet kent, heeft dus nog steeds een liefdevolle vader. En het is dan uiteraard niet zo dat God afhankelijk van degene die voor hem staat op de oordeelsdag, iemand anders wordt. Ik vermoed dus dat je het meer hebt over het oordeel dat God uitspreekt, dan over wie God ís.
Wat me niet helemaal duidelijk is:In zijn rechtvaardigheid is Hij barmhartig.
Bedoel je daar iets anders mee dan dat Hij rechtvaardig is én barmhartig?
Groet,
Vuurtje
God is barmhartig, omdat Hij doet wat Hij zegt.
Vuurtje schreef:Mooi stukje haal je daar aan van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Wat ik daar vooral mooi aan vind is dat zijn goedheid en barmhartigheid niet alleen blijkt uit het feit dat hij Jezus heeft gestraft in onze plaats (wat mijn voorstellingsvermogen al te boven gaat omdat Jezus God is), maar dat hij ons ook nog eens lief heeft en eeuwig met ons wil verder gaan.
Wat betreft David, hij vraagt in de psalm 143 ook of God zijn vijanden wil vernietigen. Ik vraag me dan altijd af of hij niet beter kan vragen of God zijn vijanden tot inkeer wil brengen. Nu vraagt hij tenslotte eigenlijk of de tijd erop mag komen te zitten dat deze zondaars zich nog kunnen bekeren. Wat ik dan weer mooi vind van David is dat hij ook vraagt of God hem Zijn wil wil laten volbrengen en hem wil leiden. En hem de weg bekend wil maken die hij moet gaan. Want Gods wil kan best anders zijn dan wat David vraagt.God is barmhartig, omdat Hij doet wat Hij zegt.
Dit vind ik een mooi voorbeeld waarin God laat zien hoe barmhartig Hij is, niet door te doen wat hij zegt, maar door te zeggen wat Hij voelt (Hosea 10-11):
11 Efraïm was een afgerichte jonge koe, die gewillig dorste.
Toen ik haar fraaie hals zag, dacht ik:
Ik ga Efraïm inspannen, ik laat Juda ploegen, Jakob eggen.
12 Zaai rechtvaardig! Oogst met liefde! Ontgin nieuw land!
Het is tijd om de HEER te smeken,
dat hij nadert met de regen van zijn goedheid.
13 Maar jullie ploegden wetteloosheid
en oogstten onrechtvaardigheid;
jullie moesten de vrucht van leugens eten
omdat jullie op je eigen inspanning vertrouwden,
op de kracht van je vele soldaten.
14 Daarom zal het krijgsgeweld tegen jullie losbreken,
al je vestingen zullen worden verwoest
zoals destijds Bet-Arbel werd verwoest door Salman:
moeders werden doodgeslagen, samen met hun kinderen.
15 Dat heeft Betel jullie aangedaan
om jullie eigen diepe verdorvenheid.
Bij het aanbreken van de morgen
komt Israëls koning voorgoed ten val.
1 Toen Israël nog een kind was, had ik het lief;
uit Egypte heb ik mijn zoon weggeroepen.
2 Hoe harder ze geroepen werden,
hoe meer ze hun eigen weg gingen.
Ze brachten offers aan de Baäls
en brandden wierook voor godenbeelden –
3 terwijl ik het toch was die Efraïm leerde lopen
en hem op mijn arm nam.
Maar zij beseften niet dat ík hen verzorgde.
4 Zacht leidde ik hen bij de teugels,
aan koorden van liefde trok ik hen mee;
ik verloste hen van het juk om hen te laten eten,
ik hield hun het voer zelfs nog voor.
5 Zouden zij niet naar Egypte terugkeren,
zou Assyrië niet over hen heersen,
nu zij weigeren naar mij terug te keren?
6 Het zwaard zal huishouden in hun steden
en hun orakelpriesters neerhouwen
om alles wat ze hebben uitgebroed.
7 Mijn volk bijt zich vast in zijn ontrouw jegens mij.
Al roepen ze tot mij, de Allerhoogste,
ik zal hun lot niet verlichten.
8 Ach Efraïm, hoe zou ik je ooit kunnen prijsgeven?
Hoe zou ik je kunnen uitleveren, Israël?
Zou ik je prijsgeven als Adma,
je laten ondergaan als Seboïm?
Mijn hart wordt verscheurd,
door barmhartigheid word ik bewogen.
9 Ik zal mijn toorn laten varen
en Efraïm niet opnieuw te gronde richten.
Want God ben ik, en geen mens,
ik ben in jullie midden, ik ben heilig,
ik zal niet meer in woede ontsteken.
Mag ik proberen je kracht te versterken? Rom. 9
25 Gelijk Hij ook in Hosea zegt: Ik zal hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, en die niet bemind was, [Mijn] beminde.
26 En het zal zijn, in de plaats, waar tot hen gezegd was: Gijlieden zijt Mijn volk niet, aldaar zullen zij kinderen des levenden Gods genaamd worden.
Een dikke omhelzing.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten
