kinderopvang / creche?

[Anne 80]

Sorry hoor. Het klink allemaal wel erg sociaal dat je kind ook ziet hoe het er in de 'niet-refo-wereld' uitziet, maar dit is niet wat je aan God beloofd. Alles doen wat in je vermogen ligt om het Christelijk op te voeden. het dicht bij God te brengen. Bidden voor je eten niet belangrijk? Dus dat doe je alleen als het jou uitkomt of zo? Waarom doe je het op andere momenten wel als het niet noodzakelijk is? God moet je maar nemen zoals je bent? En je laat je kinderen dingen leren en gewoonten overnemen die je later weer af moet leren en vertellen dat de Heere dit zondig vindt.

[MissF]

Ik heb niet beloofd bij mijn zoons doop dat ik mijn kind ver van de wereld hou hoor. Ik heb beloofd dat ik hem IN deze wereld als Christen opvoed. En dat lukt ons prima als hij op het neutrale kdv zit gelukkig. En ik zal dus niet zo snel met een kind van onder de 4 in gesprek gaan waarom daar niet gebeden wordt en thuis wel. Volgens mij is dat overbodig. Een kind denkt nog totaal niet als wij. Ik denk dat een kind dat gewoon neemt zoals het is, en er zeker tot het 3e jaar echt nog over nadenkt. Dan is het gewoon een feit dat er thuis wel gelezen en gebeden wordt, en daar niet. Ik denk dat niet zo moeilijk erover doen veel makkelijker is. Maar dat is een persoonlijke mening.

Ik ben het dus helemaal niet met je eens meisje20 dat je belooft dat je je kind niet laat zien hoe de ongelovige wereld eruit ziet. Anders moeten we allemaal worden zoals dat gezin pas in een krant, waarvan de vader de kinderen les gaf omdat geen enkele enorm zware school zwaar genoeg was. Dat vind ik ontzettend triest en absoluut niet de bedoeling van God hoe wij omgaan met onze medemensen die nog niet bekeerd zijn

[marjo]

Ik kan me voorstellen dat sommigen de opvoedopvattingen van Miss F nogal risicovol vinden, moet je je kind al zo snel laten kennismaken met dingen waar je zelf niet achter staat? Maar aan de andere kant straalt het ook veel vertrouwen uit in de eigen opvoeding, het geloof en je handhaven als Christen in de wereld.
En ik moet zeggen dat ik er wel bewondering voor heb.

[trijntjejohanna]

En ik zal dus niet zo snel met een kind van onder de 4 in gesprek gaan waarom daar niet gebeden wordt en thuis wel. Volgens mij is dat overbodig. Een kind denkt nog totaal niet als wij.

Dat verschilt wel heel erg per kind! Bij Milan vind ik het bijv niet overbodig. Die kan heel erg met zulk soort dingen bezig zijn en dan zoeken naar een antwoord. En door op een kinderlijke manier met hem er over te praten, daar heeft hij heel veel aan. Milan wil graag dingen gaan begrijpen enzo.

Bij Matteo is dat denk ik juist weer totaal anders. Die is veel kinderlijker is zn doen en laten en neemt alles gewoon aan. (hij is wel veel jonger nog als Milan, maar je merkt heel erg het verschil hierin tussen die 2)

[MissF]

Daar heb je gelijk in, het zal zeker wel per kind verschillen. Mijn kindje is ook sowieso nog te klein om enig zinnig gesprek mee aan te gaan, want hij antwoord alleen maar 'gggg, brrrr, haha'

[rosaatje]

Toch begint een chr. opvoeding al vanaf de geboorte.
Let maar eens op hoe snel een kind dingen overneemt. Het bidden voor het eten, het avondgebedje. Wij lezen momenteel uit een dagboekje De Goede Herder. Onze jongste spruit van 3 begint spontaan te zingen Jezus is de goede Herder.
Ben altijd verbaasd hoe snel ze dingen overnemen.
Ga maar eens eten met kinderen. Wij kunnen "vergeten" om te bidden, maar een kind niet zo snel.
Zo nemen ze goede dingen over, maar helaas ook de "slechte".
Taalgebruik, gewoontes, enz.

[elvira (gast)]

Dus we willen dat kinderen zo snel mogelijk onze gewoontes overnemen? Ik dacht dat het om de inhoud ging...
Kinderen hebben nog geen flauw benul van wat het allemaal betekent... dat merk je ook aan de verhalen hier. Ze merken wel verschillen op, maar snappen de inhoud nog helemaal niet.
Ik schijn bijv. als klein kind gezegd te hebben dat we bij ons thuis en bij de ene opa en oma altijd even gingen bidden voor het eten (lang gebed met Bijbellezing etc) en de andere (daar werd alleen een heel kort gebedje opgezegd) gingen blazen om ervoor te zorgen dat we onze tong niet verbranden... bidden of blazen had voor mij toen dezelfde functie.

Waarom hangen we toch zo aan de gewoontes? Die vormen toch niet de kern van ons geloof?

[Marnix]

Toch begint een chr. opvoeding al vanaf de geboorte.
Let maar eens op hoe snel een kind dingen overneemt. Het bidden voor het eten, het avondgebedje. Wij lezen momenteel uit een dagboekje De Goede Herder. Onze jongste spruit van 3 begint spontaan te zingen Jezus is de goede Herder.
Ben altijd verbaasd hoe snel ze dingen overnemen.
Ga maar eens eten met kinderen. Wij kunnen "vergeten" om te bidden, maar een kind niet zo snel.
Zo nemen ze goede dingen over, maar helaas ook de "slechte".
Taalgebruik, gewoontes, enz.

Klopt, maar als een kind 2 dagen per week op KDV zit wil dat niet zeggen dat daar de opvoeding van het kind grotendeels bepaald wordt. En dat zie je wel als je leest dat een kind op de peuterspeelzaal zegt: Juf, waarom bidden we hier niet? Dat doen we thuis wel altijd. Het is dan niet zo dat je maar van hen afhankelijk wordt wat ze overnemen en wat niet.

Ik kan me voorstellen dat sommigen de opvoedopvattingen van Miss F nogal risicovol vinden, moet je je kind al zo snel laten kennismaken met dingen waar je zelf niet achter staat? Maar aan de andere kant straalt het ook veel vertrouwen uit in de eigen opvoeding, het geloof en je handhaven als Christen in de wereld.
En ik moet zeggen dat ik er wel bewondering voor heb.

Ik vraag me wel eens af welke manier van opvoeden risicovoller is. Je ziet regelmatig bij mensen die totaal in het christelijke circuit worden gehouden datop het moment dat ze zelfstandig worden of iets daarvoor of daarna, ze opeens in de wereld terecht komen en er niet mee om kunnen gaan... en vaak zelfs radicaal omslaan.

[rosaatje]

Natuurlijk is het de bedoeling dat ze de inhoud overnemen. Maar inhoud en gewoontes staan niet los van elkaar. Een gelovige christen herken je toch als het goed is?
Twee dagen kinderopvang zal het kind uiteraard beïnvloeden, maar de belangrijkste opvoedingstaak ligt toch bij de ouders.

[Bumba]

Ook al zit onze dochter op een Christelijk kinderdagverblijf wordt er niet standaard gebeden voor het eten. Sommige leidsters doen het wel en andere weer niet. Wat ik wel vaak hoor is, dat onze dochter het inmiddels uit haarzelf doet, waarschijnlijk omdat ze dat thuis gewend is. Ze is nu ook bijna vier, uiteraard deed ze dat niet toen ze jonger was. Ik maakte daar ook geen probleem van, omdat ik weet dat er genoeg liedjes en verhalen gelezen worden die de Christelijke boodschap overbrengen. De rest van haar opvoeding doen we thuis........

[Lalage]

Voor degenen die hun kind naar een opvang sturen: wat doe je als het kind naar de middelbare school gaat? Ik heb namelijk het idee dat het dan juist heel belangrijk is dat er iemand thuis is, als het kind huiswerk moet gaan zitten maken. Maar op een bepaalde leeftijd zijn ze wel te oud voor een creche.

[Juultje77]

Ja bij ons kunnen ze terecht tot 12 of 13 jaar. Ik denk daar voorlopig nog maar niet over na.....
Maar ik hoop eigenlijk dat ze dan een poosje alleen thuis kan zijn.

[ajl]

Ik zou mn werktijden aanpassen aan de schooltijden. Nu werk ik 24 uur in de week en begin tussen 7.00 uur en 7.30 uur, Dan zal ik waarschijnlijk van 7.30 tot 14.00/15.00 uur gaan werken.

Wat mij opvalt aan deze discussie is dat als je je kind naar een chr. kdv wilt sturen, dat sommigen van mening zijn dat het kind dan eenzijdig opgevoed wordt. Mijn zoon gaat niet naar een chr. kdv om de simpele reden dat die niet in de buurt is. Toch had ik daar liever voor gekozen, omdat hij in onze omgeving al zoveel in aanraking komt met onkerkelijke mensen ( hele fam. van mn man zijn onkerkelijk, al onze vrienden zijn onkerkelijk, buren etc. onkerkelijk.) Natuurlijk gebeurt de opvoeding thuis, maar ik zou het liefst zo vroeg mogelijk de basis willen meegeven.

[MissF]

Ik kijk helemaal niet verder dan deze eerste 4 jaar. Niet eens verder dan 1 jaar. Dat zie ik dan wel weer. Over 4 jaar werk ik vast niet meer wat ik nu doe, en heb ik misschien wel heel ander werk, of werk ik bijna fulltime en mijn man veel minder. Of ik heb een baan die goed te combineren is met een kindje. Geen flauw idee. Ik kan me trouwens niet herinneren dat mijn ouders mij ooit geholpen met huiswerk op de middelbare school, dat was helemaal niet nodig. Bij mijn zus trouwens ook niet. Bij mijn broertje en zusje iets meer, maar dat gebeurt 's avonds en dan is er sowieso altijd 1 van ons thuis. Dus dat probleem herken ik niet.

[Evelien]

ik denk ook niet dat het alleen om huiswerk maken te maken heeft, maar puur dat er iemand thuis is als jij ook thuis komt. Ik vondt dat zelf heel prettig. Gezellig thee drinken met je broer/zussen en je moeder/vader.