als je echtgenoot is ontslagen...

[marierose]

mijn man is afgelopen week ontslagen en is nu druk in de weer om werk te zoeken; nu heb ik vakantie i.v.m. meivakantie van de kinderen en volgende week ga ik weer aan het werk en hoe vinden jullie daar een weg in dat je elkaar niet te veel in de weg gaat lopen omdat normaal gesproken mijn man 's morgens om 7.00 uur naar zijn werk ging en 's avonds om ongeveer 18.00 uur pas weer thuis kwam? Nu is ons leven totaal anders. Mijn man is gestresst omdat de banen op dit moment niet voor het opscheppen liggen wegens de credietcrises e.d. Gelukkig hebben we vrienden hier vlakbij en waarvan zij een baan heeft en hij thuis overdag is en gaat mijn man en hij nu veel met elkaar om maar doordat ik super slordig ben en hij niet zijn er al een beetje irritatie's. We zijn al eens 2 jaar bij elkaar geweest thuis omdat we samen in de ziektewet zaten en dat ging na een "wenperiode" met veel meningsverschilletjes en goede afspraken maken wel over maar ik zie er een beetje tegenop.. Normaal gesproken gingen we opruimen om 17.30 uur omdat mijn man een hekel aan rommel heeft en ik niet.. Wie zitten er in hetzelfde schuitje en hebben tips??

[elvira (gast)]

hey marie-rose, wat een nare situatie voor jou en jouw man!
Misschien een paar tips om mee om te gaan:
Praat er samen over; je schrijft dat je al eerder in een soortgelijke situatie zat (allebei thuis)... daar kun je op terugkomen. Het lijkt me handig dat je samen afspraken maakt: als hij overdag zoveel thuis is EN het graag netjes wil hebben EN jij wel werkt, lijkt me de oplossing dat hij tijdelijk huisman is een heel voor de hand liggende.
Praat hier wel goed met over; sommige mannen kunnen zich niet goed in die rol vinden, omdat ze zich dan weinig "man" voelen. Daarnaast kunnen frustraties over het verlies van de baan en onzekerheden over het vinden van een nieuwe baan een (grote) rol spelen. Probeer werkelijk goed met hem in gesprek te gaan. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar veel mannen voelen of zijn de grootste kostwinner thuis en voelen een enorme verantwoordelijkheidslast op hun schouders vallen op het moment dat er zoiets ingrijpends gebeurt! Bied hem jouw steun & jouw hulp aan! Wanneer dit zo is, heeft het meestal geen zin erop te wijzen dat jij als vrouw ook geld verdient:
nogmaals, ik weet niet hoe het bij jullie is, maar vaak heeft de vrouw een parttime-baan en verdient zij ook nog eens minder... mannen kunnen daar heel negatief over doen! (Antwoorden van het type: "dat is nog niet eens genoeg om de boodschappen van te betalen!" zijn voor de vrouw in kwestie alleen maar heel kwetsend en laten in feite zien hoe onzeker/gefrustreerd de man is....)
Alle goeds voor jullie en vele sterkte!
liefs, elvira

[LeChat]

Goede reactie van elvira.
Wat ik nog weet van toen mijn vader een aantal jaren terug 11 maanden werkloos was, is dat mijn ouders toen bewust karweitjes zijn gaan opzoeken in huis. Zaken die misschien niet persé nodig zijn, of voor de langere termijn op het verlanglijste stonden. Daarmee zijn ze toen samen (of mijn vader alleen) aan de slag gegaan, bijvoorbeeld met het opnieuw bekleden van de eetkamerstoelen. Ook ging mijn vader klusjes doen bij opa... bezig zijn is goed, het voorkomt (deels) piekeren en je voelt je toch min of meer nuttig. Want dat is inderdaad een heet hangijzer als je werkloos wordt: je kan het gevoel krijgen overbodig te zijn en je verliest je werkende status. Dat hakt er bij mannen misschien nog wel meer in dan bij vrouwen, gelet op de traditionele rolverdeling die voor veel mensen (al dan niet bewust) toch als referentiekader geldt.

[elvira (gast)]

Die klustip van LeChat vind ik trouwens een hele goede tip!

Oja, nog een wat algemene tip: push je man niet te veel om te gaan praten... vaak is het handiger gewoon te accepteren dat hij er nu geen zin in heeft of zijn gevoelens/gedachten nog niet kan/wil uiten dan eindeloos doorhameren ("maar we moeten daarover praten!").
Zeg bijv. dat je er voor hem zult zijn als hij je nodig heeft of er over wil praten!
Evt. kun je bijv. ook benadrukken dat je ervan overtuigd zijn dat jullie SAMEN sterk staan en SAMEN wel een oplossing vinden, ook als het vinden van een nieuwe baan op zich laat wachten...

liefs, elvira

[Lalage]

Als het langer gaat duren kan hij ook vrijwilligerswerk gaan doen... maar ik hoop dat je man snel weer een leuke baan mag vinden! Is hij niet heel veel bezig met solliciteren? Bij mijn man heb ik gezien dat dat veel tijd kan kosten, die zat de hele dag te mailen en had veel gesprekken.

[*Annet*]

mijn man is nu ivm ziekte al een maand of 3 thuis, soms is het leuk en soms niet. In het begin was het veel te gezellig en deden we steeds weer een bakkie of wat drinken etc. Nu ga ik gewoon mijn eigen gang, doe mijn ding en probeer niet telkens het gevoel te hebben dat ik me naar hem toe moet verontscuhuldigen voor hetgeen ik wel of niet doe.

[saartje]

ik doe ff een snelle reactie om je sterkte te wensen samen met je man marierose, wat een nare situatie joh!

[marierose]

Bedankt voor al jullie tips en mails!! Fijn ook om te lezen dat zoals Annet ook een beetje in dezelfde situatie zit. Ik ga dat ook weer doen zoals een aantal jaar geleden toen we samen thuis waren want een bakkie koffie drinken is leuk maar niet steeds en ga ook weer mijn eigen gang: goed idee ook maar ook de andere ideeën / tips bedankt!!!

[esli]

Mijn man is ook een tijdje werkloos geweest.
Hij is ook veel netter dan mij. Ik ben altijd 3 dagen achter elkaar niet thuis omdat ik ergens anders stage loop. Dat zorgde bij hem voor veel frustatie, dat hij dan 3 dagen in mijn bende zat. Dus daar hebben we toen hele concrete afspraken over gemaakt.
Ik denk dat de reden van ontslag ook wel van belang is. Mijn man had bijv. zijn proeftijd niet gehaald, dat kan zowel bij hem als bij mij voor onzekerheid zorgen. Voor hem was het alleen erg onplezierig en nutteloos als ik daar telkens over wilde praten. Het lijkt mij dus wel belangrijk dat hij zelf aan kan geven wanneer hij behoefte heeft aan praten en ik heb geleerd om mijn mond soms dicht te houden.
Verder waren de dagen wel gevuld met solliciteren idd. Daar gaat enorm veel tijd in zitten. En verder deed ik toen echt niks meer in het huishouden (dat was dan voor mij wel makkelijk ).

Veel sterkte iig met deze situatie. Ik hoop voor jullie dat je man snel een leuke baan vind.

[mormeltje]

Mijn vriend is in december ontslagen. Hij werkte op een buitenlandredactie, bij een landelijk persbureau. Hij had er heel veel verdriet van, het was zijn droombaan en eindelijk konden we trouwplannen maken.
Hij heeft gesolliciteerd tot hij een ons woog, en nu werkt hij op de administratie van een deurwaarderskantoor.
Hij heeft het best naar zijn zin, en is ook al 'hogerop' gekomen. Hij doet nu wat uitdagender werk.
Maar wij hebben nog geen huishouden samen, als je getrouwd bent lijkt het me echt een ramp om dit mee te maken.
Ik ken wel veel stellen die over ontslagen inzitten, dat is echt heel naar!

[jaccootje85]

wij hebben ook nog geen huishouden samen, maar willen wel binnen 2 jaar gaan trouwen. Vorig jaar was ik nog niet klaar met mijn opleiding en wilden we nog niet trouwen. Nu hoop ik in januari klaar te zijn met studeren, maar nu loopt het contract van mn vriend in december af. Het wordt niet verlengt, dus hij is al bezig met solliciteren. Helaas zit daar niet heel veel vaart in, maar ik hoop datie iets heeft voordatie weken thuis komt te zitten. Stilzitten is niks voor hem en k denk ook wel dat er dan irritaties gaan ontstaan als hij weken thuis komt te zitten. Gelukkig is het nog niet zover, dus we blijven de positieve kant zien.
Voor degenen die wel met het probleem te maken hebben: heel veel sterkte! Het zal niet altijd makkelijk zijn.

[meissie88]

wij hebben ook nog geen huishouden samen, maar willen wel binnen 2 jaar gaan trouwen. Vorig jaar was ik nog niet klaar met mijn opleiding en wilden we nog niet trouwen. Nu hoop ik in januari klaar te zijn met studeren, maar nu loopt het contract van mn vriend in december af. Het wordt niet verlengt, dus hij is al bezig met solliciteren. Helaas zit daar niet heel veel vaart in, maar ik hoop datie iets heeft voordatie weken thuis komt te zitten. Stilzitten is niks voor hem en k denk ook wel dat er dan irritaties gaan ontstaan als hij weken thuis komt te zitten. Gelukkig is het nog niet zover, dus we blijven de positieve kant zien.
Voor degenen die wel met het probleem te maken hebben: heel veel sterkte! Het zal niet altijd makkelijk zijn.

Klinkt misschien heel kort door de bocht: maar je vriend mnoet niet te snel bij de pakken neer gaan zitten van: 'er is toch geen werk'...
M'n vriend en ik willen ook dolgraag trouwen, amar doordat alleen ik een vast contract heb, kunnen we geen huis kopen, en aangezien we liever niet huren...
Maar goed...Wij kregen op gegeven moment ook trouwplannen, maar de crisis gooide roet in het eten; m'n vriend kreeg ontslag...Hij heeft 2 weken thuis gezeten, meer dan 150 bedrijven gebeld, nergens vacatures, toen is hij naar een uitzendbureau gegaan, en daar hadden ze heel veel werk, niet het werk wat hij wilde, maar hij heeft wél werk!! En dat vinden we toch wel belangrijker!
Hij solliciteert ondertussen wel verder, omdat er geen kans in zit dat hij een vast contract o.i.d. krijgt

Dus kort gezegd: Mocht je vriend geen werk kunnen krijgen, stuur 'm dan 's langs een uitzendbureau...Werk zat hoor!