Daarbij moet bedacht worden, dat:
a) De tweenaturenleer is bepaald door de Griekse taal en het Griekse denken, die vandaag de dag moeilijk meer te begrijpen is. Wij denken bijv. niet meer dat een mens een 'natuur' heeft.
b) De tweenaturenleer heeft alle moeilijkheden niet opgelost, maar zelfs voor nieuwe moeilijkheden gezorgd. Chalcedon is daarom niet de eeuwige afsluiting van een proces, maar eerder de formulering van het probleem als aanzet tot verder nadenken.
c) De tweenaturenleer is geenszins identiek met de christologie van het NT.
Dáárom lijkt het mij beter om niet meer van te voren uit te gaan van de oude dogma's, maar eerder 'van onderen' een christologie op te bouwen vanuit de Jezus zoals hij zich in de geschiedenis heeft gemanifesteerd.
Dat Jezus in de oude formule "waarlijk God" is, wil zeggen: De betekenis van de geschiedenis van Jezus van Nazaret hangt ervan af, dat in Jezus, die voor de mensen als Gods representant verscheen en als de gekruisigde door God opgewekt werd en in het gelijk werd gesteld, voor de gelovigen de menslievende God zelf nabij was. In Jezus is de unieke, onovertroffen boodschap van God openbaar geworden.
Dat Jezus in de oude forumule "waarlijk mens" is, wil zeggen: Jezus was volledig mens, met alle consequenties van dien. Maar niet maar een gewoon mens, maar de ware mens. Hij is het model van menszijn, de door God bevestigde ultieme maatstaf daarvoor.