wanneer een volgend kindje...

[pol]

Dat is toch heel logisch dat een zwangerschap 'zwaarder' is als je ook nog een dreumes rond hebt lopen?
Dat is van te voren al simpel te bedenken en als ik het niet zou zien zitten om een dreumes te hebben en dan ook nog zwanger te zijn dan gewoon wachten met een tweede kindje.

daar ben ik het niet mee eens, Toen ik de eerste verwachtte werkte ik zon 40 uur per week. en daarnaast mijn huishouden. Ik was kapotmoe elke dag. Ging 's avonds om 8 uur naar bed en de vlg ochtend sleepte ik me weer door het huis.
Met de 2e had ik geen fulltime baan en kon elke middag met nr 1 naar bed om ook effe bij te komen.

[bloempie]

Dat is toch heel logisch dat een zwangerschap 'zwaarder' is als je ook nog een dreumes rond hebt lopen?
Dat is van te voren al simpel te bedenken en als ik het niet zou zien zitten om een dreumes te hebben en dan ook nog zwanger te zijn dan gewoon wachten met een tweede kindje.

Ja, dat hadden wij natuurlijk ook wel bedacht, maar ik had niet verwacht dat het vooral psychisch zoveel zwaarder zou zijn. Met al die hormonen ben je toch niet jezelf en reageer je soms anders op je kind dan je van jezelf gewend bent. En een tweede zwangerschap ervaar je gewoon heel anders dan de eerste. Wat op zich ook logisch is, maar hoe je het ervaart, weet je pas als je het meemaakt.

[gempa]

de overgaan van 2 kinderen , vond ik heel zwaar veel moelijker als van o naar niks of van 2naar 3 en van 3 naar 4, daar moet je wel overnadenken, het is lastig om je tijd te verdelen over 2 kinderen, maar ik ben het absoluut niet met miss f eens tussen mij en mijn zusje zit ook 4 jaar, en nu maakt dat niks uit maar tot je mins je 20e is dat een te groot verschil om echt te spelen, mijn oudste 2 en mijn jongste 2, zit 1 jaar en 9 maanden, en ze spelen veel met elkaar, nou scheelt het ook wel dat de oudste 2 meisjes en de jongste jongens, ik vondt het erg heftig 4 kids in 7 jaar en als het aan de planning had gelegen had er meer tijd tussen de oudste 2 en de jongste 2 gezten, maar voorbehoedsmiddelen zijn voor niet 100 % betrouwbaar, zo zie je maar weer, kinderen krijg je,
warrig verhaal, maar ik denk dat je naar je persoonlijke omstandigheden moet kijken, en hoe je over geboortebeperking denkt(al ben ik daar ook nog niet over uit)
maak eerst eens een rationeel voor en tegen lijstje

[pol]

En als je nu over het 2 kind denkt, heb je nog altijd 9 maanden he voordat het er is.
Heb nu een makkie, de kinderen spelen op zolder en ik zit lekker te computeren en ga bedden verschonen. Ze houden mekaar bezig!

[MissF]

de overgaan van 2 kinderen , vond ik heel zwaar veel moelijker als van o naar niks of van 2naar 3 en van 3 naar 4, daar moet je wel overnadenken, het is lastig om je tijd te verdelen over 2 kinderen, maar ik ben het absoluut niet met miss f eens tussen mij en mijn zusje zit ook 4 jaar, en nu maakt dat niks uit maar tot je mins je 20e is dat een te groot verschil om echt te spelen, mijn oudste 2 en mijn jongste 2, zit 1 jaar en 9 maanden, en ze spelen veel met elkaar, nou scheelt het ook wel dat de oudste 2 meisjes en de jongste jongens, ik vondt het erg heftig 4 kids in 7 jaar en als het aan de planning had gelegen had er meer tijd tussen de oudste 2 en de jongste 2 gezten, maar voorbehoedsmiddelen zijn voor niet 100 % betrouwbaar, zo zie je maar weer, kinderen krijg je,
warrig verhaal, maar ik denk dat je naar je persoonlijke omstandigheden moet kijken, en hoe je over geboortebeperking denkt(al ben ik daar ook nog niet over uit)
maak eerst eens een rationeel voor en tegen lijstje

waarom zou je niet samen kunnen spelen als je 4 jaar verschilt? Mijn broertje en zusje spelen al hun hele leven samen. Dan kwam mijn broertje uit school en meteen gingen ze samen (1,5 en 5 jaar) samen met de duplo aan de gang ofzo. Mijn zus en ik speelden nooit samen.
Ik zei ook niet dat het perse zo is dat kinderen met dat leeftijdsverschil samen spelen, maar ik vind het ook niet waar om te zeggen dat kinderen met minder verschil altijd samen spelen, want dat is niet zo.

[pol]

Mijn man scheelt 8 jaar met zijn zus, 7 jaar met zijn oudere broer en 7 jaar met zijn jongere broer, nou dat is dus echt niks, ze hebben totaal niks met elkaar ook niet nu ze allemaal tussen de 20 en de 40 hangen. Je zegt hallo en dag en ziet mekaar op een verjaardag maar voor de rest van het jaar heb je glad niks met elkaar.

[Sterretje]

Ik ben het met meerderen eens: combinatie tussen verstand en gevoel.

Anna Sofie was een complete verrassing. Doordat ik door ongesteldheid bij gynaecoloog had gelopen en hij bij laatste behandeling aangaf dat ik maar terug moest komen als het kinderen krijgen niet lukte... (was nog niet getrouwd) had ik altijd het idee dat het dus nooit natuurlijk zou lukken. (hebben er meer in mijn familie, duurde altijd jaar of 5 incl. alle hormonen. Eerste half jaar naar ons huwelijk gebruikten we anti-conceptie -voor de zekerheid- toen stopten we er mee en spraken af zomer 2009 naar een arts te gaan en ons voor die tijd er niet druk om te maken. Maar... 9 maanden na het stoppen was Anna Sofie er .

Ik zelf weet dat ik nu best een tweede zou aankunnen. Ben gewoon weer mijn oude ik. (okay, kan nog geen 2 uur hardlopen.. maar toch ) Maar wij hebben besloten dat ik het eerste jaar niet zwanger raak. (heb al tegen mijn man gezegd dat als het gaat kriebelen bij mij hij me er even duidelijk opmoet wijzen ) Heeft denk ik ook te maken met verschrikkelijke bevalling. Nog schrik ik soms wakker en zie ik die hartslag weer stoppen en denk ik dat ze niet meer leeft.
Dat is het enige dat me bij de volgende zwangerschap een ramp lijkt: de bevalling terwijl ik bij Anna Sofie zoiets had van: kom maar op, ik ben sterk, heb hoge pijngrens, dus dat doe ik wel even.

Wij willen wel graag meer kinderen. Ik weet niet hoeveel, dat wachten we ook maar af. Maar al zouden het er 3, 4 of 7 zijn.
Zoals het nu met Anna Sofie gaat zou ik dat wel zien zitten. Ze is gewoon een voorbeeld kindje, maar jah, hoor al van veel mensen dat ik me er niet op in moet stellen bij een tweede omdat ze echt een uitzondering is.

Ik denk dat als je het biddend doet, je samen veel praat, je bepaalde keuzes mag maken. Ik vind materiële gronden niet goed, daar ben ik echt op tegen. (Met welke excuses mensen ook komen).

En ik ben het ook eens met mensen die zeggen dat anticonceptie hetzelfde is als NFP. Zeker omdat NFP niet voor iedereen werkt.

[happy mom]

Vind het fijn om te lezen hoe andere mensen en stellen hierin staan.
Soms heb ik zelf wel de gedachte; het ideale gezinnetje is voor mij 2-3 kinderen, en als ik ze vlot op elkaar krijg hebben ze misschien! wat aan elkaar, (mijn zus en ik hadden echt niets samen,en scheelt 15 mnd) en zit je er nog lekker vlot in, en heb je straks ook weer wat meer vrijheid als ze allemaal weer groter zijn.
Als je overal wat een aantal jaar tussen zou plannen, duurt het lang voor je weer een beetje vrijheid hebt.
Alles afwegen maakt het er niet makkelijker op...

Na de zomervakantie lijkt mij persoonlijk wel weer wat, zit er 2 jaar tussen, ben ik in de winter zwanger, word het geboren in het voorjaar.... wat een praatjes,
Moet wel afwachten natuurlijk of je het kan krijgen,

gr happy mom

[AikonGirl]

waarom zou je niet samen kunnen spelen als je 4 jaar verschilt? Mijn broertje en zusje spelen al hun hele leven samen.

Nouja, de oudste kan de eerste 4 jaar van zn leven niet met die ander spelen.
En ook als ze nog zo jong zijn, kan samen spelen leuk zijn. Houden ze elkaar lekker bezig.
M'n ouders kregen 4 kinderen in 5 jaar. Dus we schelen allemaal erg weinig. Erg leuk vonden/vinden we!

Mij lijkt ook het mooist als er weinig leeftijdsverschil is tussen Ilona en broertje/zusje (mogen we die nog krijgen..).
Kunnen ze leuk samen spelen, en het kriebelt hier ook al een tijdje.

[pol]

Vind het fijn om te lezen hoe andere mensen en stellen hierin staan.
Soms heb ik zelf wel de gedachte; het ideale gezinnetje is voor mij 2-3 kinderen, en als ik ze vlot op elkaar krijg hebben ze misschien! wat aan elkaar, (mijn zus en ik hadden echt niets samen,en scheelt 15 mnd) en zit je er nog lekker vlot in, en heb je straks ook weer wat meer vrijheid als ze allemaal weer groter zijn.
Als je overal wat een aantal jaar tussen zou plannen, duurt het lang voor je weer een beetje vrijheid hebt.
Alles afwegen maakt het er niet makkelijker op...

Na de zomervakantie lijkt mij persoonlijk wel weer wat, zit er 2 jaar tussen, ben ik in de winter zwanger, word het geboren in het voorjaar.... wat een praatjes,
Moet wel afwachten natuurlijk of je het kan krijgen,

gr happy mom

Nou we horen het vast wel als het zo ver is

[happy mom]

hahaha,

Moet eerst nog maar zien of ik met de zomervakantie wel kan afbouwen met de antidepressiva en de hormonen = de pil.
Nu heb ik de ad en de pil nog nodig om zowel in depr en hormoonhuishouding stabiel te blijven.
Ik hoop het zelf wel

gr happy mom

[*Annet*]

Ik heb kinderen van 11, 8, 4 en 3 jaar. Heel verschillend dus, qua leeftijd. (de oudste kwam 2 jaar na ons trouwen)

Na de eerste moest ik er niet meer aan denken ooooooooit weer een kind op de wereld te zetten. Niet om de zwangerschap, die was reuze leuk en prima verlopen, de bevalling was een eitje. Maar ik zat gewoon niet lekker in mijn vel het eerste jaar. Op een gegeven moment dachten we: het is niet leuk als hij geen broertje of zusje heeft en wilden we wel weer graag een kind. Voor mijn gevoel was het gezin toen compleet. Toch niet, want na een aantal jaar wilde (vooral ik) er nog wel eentje bij, die was geboren en nog in diezelfde week besloten we om de natuur haar gang te laten gaan en we zouden wel zien wanneer de volgende zou komen, liefst zo snel mogelijk. Nou dat is dus gebeurd, ze schelen net geen 14 maanden.

Het is wel gebleken dat ik elke keer in no time zwanger was, dus we rekenen bewust of gebruiken een condoom. Voor mijn gevoel is het gezin nu echt compleet. We hebben er gewoon genoeg van: gehannes met luiers, flessen en al het gedoe wat rondom kinderen komt kijken. Als we nu bij iemand komen, komen we wel met zijn 6-en aan, dat vind ik wel es bezwaarlijk. Zo kan ik nog wel meer verzinnen.

Als jij niet aan een volgende toe bent, begin er dan niet aan! Jij bent de moeder, jij bent zwanger, jij moet bevallen en voor de kinderen zorgen.

[MissF]

waarom zou je niet samen kunnen spelen als je 4 jaar verschilt? Mijn broertje en zusje spelen al hun hele leven samen.

Nouja, de oudste kan de eerste 4 jaar van zn leven niet met die ander spelen.
En ook als ze nog zo jong zijn, kan samen spelen leuk zijn. Houden ze elkaar lekker bezig.

Tja, daarom gaat hij lekker naar de kinderdagverblijf En samen spelen KAN leuk zijn, tuurlijk, maar ik scheen vroeger altijd alleen gespeeld te hebben, ging prima. Ik hou Jurian nu ook echt niet bezig. Die ligt gewoon 2 uur lang in zijn box met zijn eigen handje te spelen
Het kan dus wel zo zijn, maar hoeft echt niet. Dat zou iig voor mij geen reden zijn om snel weer een kindje te willen. Al heb ik nu het idee dat ik er zo nog wel 'even' 10 op de wereld zet maarja, ik denk dat het anders is als ze er alle 10 echt zijn

[bloempie]

Ja idd, manlief en ik hebben het ook altijd over een groot gezin gehad. Maar nu hebben we zoiets van: Eerst maar eens kijken hoe het gaat met twee kinderen. Misschien laten we het hier wel bij. Het is natuurlijk ook een kwestie van karakters. Twee nichtjes van mij zijn zó makkelijk, als die op bezoek zijn, dan lezen of kleuren ze alleen maar. Ze zijn heel rustig en hebben heel veel geduld. Nou, daar kun je er idd wel tien van hebben. Maar superactieve, grensopzoekende kids zijn weer een heel ander verhaal natuurlijk...

[Marie Popelin]

Ha happy mom,

Zolang je nog antidepressiva gebruikt, zou ik wachten met een (eventuele) zwangerschap. Je vertelt dat je 'redelijk stabiel' bent nu, dit vind ik nog een beetje 'eng' klinken. Probeer eerst je gezondheid op de rit te hebben, omdat je, als het kindje geboren is twee kinderen hebt om voor te zorgen.

Succes met alles.