Het is niet afgelopen zondag, maar de zondag ervoor. Toen waren er twee diensten die ik als heel waardevol heb ervaren.
's Morgens ging het over Genesis 3. Een gedachte die bij mij boven kwam, en die mij trof, was:
- Wij mensen schuiven de schuld die wij hebben van ons af. Zie het gedrag van Adam direct na de zondeval.
- Maar Jezus Christus doet precies het tegenovergestelde: de schuld die hij niet heeft, eigent Hij zich toe!
's Middags ging het over
Mattheüs 20:
1-16. Vers 15b viel mij daarin sterk op:
Of is uw oog boos, omdat ik goed ben? Ja, dat is wel heel treffend, en doordringend tot de kern! Waar komt het uit voort, dat we ontevreden zijn wanneer een ander naar ons gevoel meer krijgt dan wij? Als een pasbekeerde dezelfde genade krijgt als iemand die zijn leven lang al de HEERE dient? Is dat niet een misgunnen, wat uit ons zondige hart opkomt?
En uiteindelijk was het een goede dienst...
