GKV

[tante-tortel]

Dat zeg je toch verkeerd, want de GKv is juist een pluriforme kerk geworden! Alles kan en alles mag binnen je eigen kerkje, dus zoveel kerken zoveel verschillen. Er is geen éénheid meer binnen de GKV. En dan kan het inderdaad zijn dat je als je verhuisd wel naar de GKv kan gaan maar een totaal andere kerk binnen stapt waarvan je denkt: is dit wel de GKv?
Maar eerlijk gezegd hadden wij dat 10 jaar terug al.

[Vuurtje]

Er is wel degelijk éénheid in de GKV, en men probeert die eenheid ook uit te breiden naar andere kerkverbanden. Het is niet zo dat alles kan en alles mag binnen je eigen kerkje, waar haal je het vandaan? De GKV is een gemeente van Christus. Bij alles wordt het woord van God als uitgangspunt genomen. Hoewel niemand gelijk is, herkent men elkaar als gelijke in de genade door Jezus. Je zou je niet af moeten vragen "is dit wel de GKV?" want wat maakt een GKV een GKV? Je zou je af moeten vragen "is dit een gemeente van Christus?".

1 kor 3
1 Maar, broeders en zusters, ik kon tot u niet spreken als tot geestelijke mensen. Ik sprak tot mensen van deze wereld, tot niet meer dan kinderen in het geloof in Christus. 2 Ik heb u melk gegeven, geen vast voedsel; daar was u niet aan toe. En ook nu nog niet, 3 want u bent nog gebonden aan de wereld. Wanneer u afgunstig en verdeeld bent, dan bent u toch gebonden aan de wereld, dan leeft u toch als ieder ander? 4 Wanneer de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ en een ander: ‘Ik van Apollos,’ bent u dan niet als alle andere mensen?
5 Wat is Apollos eigenlijk? En wat is Paulus? Zij zijn niet meer dan dienaren die u tot geloof hebben gebracht, beiden op de wijze die de Heer hun heeft geschonken. 6 Ik heb geplant, Apollos heeft water gegeven, maar God heeft doen groeien. 7 Het is niet belangrijk wie plant of wie begiet; alleen God is belangrijk, want hij doet groeien. 8 Wie plant en wie begiet hebben hetzelfde doel, al worden ze ieder apart beloond overeenkomstig de moeite die ze zich hebben gegeven. 9 Dus wij zijn medewerkers van God en u bent zijn akker.

[Marnix]

Dat zeg je toch verkeerd, want de GKv is juist een pluriforme kerk geworden! Alles kan en alles mag binnen je eigen kerkje, dus zoveel kerken zoveel verschillen. Er is geen éénheid meer binnen de GKV. En dan kan het inderdaad zijn dat je als je verhuisd wel naar de GKv kan gaan maar een totaal andere kerk binnen stapt waarvan je denkt: is dit wel de GKv?
Maar eerlijk gezegd hadden wij dat 10 jaar terug al.

Sorry, je hebt gelijk, zei het verkeerd, had precies het tegenovergestelde woord moeten gebruiken: Uniform.

[tante-tortel]

Er is wel degelijk éénheid in de GKV, en men probeert die eenheid ook uit te breiden naar andere kerkverbanden. Het is niet zo dat alles kan en alles mag binnen je eigen kerkje, waar haal je het vandaan? De GKV is een gemeente van Christus. Bij alles wordt het woord van God als uitgangspunt genomen. Hoewel niemand gelijk is, herkent men elkaar als gelijke in de genade door Jezus. Je zou je niet af moeten vragen "is dit wel de GKV?" want wat maakt een GKV een GKV? Je zou je af moeten vragen "is dit een gemeente van Christus?".

1 kor 3
1 Maar, broeders en zusters, ik kon tot u niet spreken als tot geestelijke mensen. Ik sprak tot mensen van deze wereld, tot niet meer dan kinderen in het geloof in Christus. 2 Ik heb u melk gegeven, geen vast voedsel; daar was u niet aan toe. En ook nu nog niet, 3 want u bent nog gebonden aan de wereld. Wanneer u afgunstig en verdeeld bent, dan bent u toch gebonden aan de wereld, dan leeft u toch als ieder ander? 4 Wanneer de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ en een ander: ‘Ik van Apollos,’ bent u dan niet als alle andere mensen?
5 Wat is Apollos eigenlijk? En wat is Paulus? Zij zijn niet meer dan dienaren die u tot geloof hebben gebracht, beiden op de wijze die de Heer hun heeft geschonken. 6 Ik heb geplant, Apollos heeft water gegeven, maar God heeft doen groeien. 7 Het is niet belangrijk wie plant of wie begiet; alleen God is belangrijk, want hij doet groeien. 8 Wie plant en wie begiet hebben hetzelfde doel, al worden ze ieder apart beloond overeenkomstig de moeite die ze zich hebben gegeven. 9 Dus wij zijn medewerkers van God en u bent zijn akker.

Nou ik zie die eenheid nergens anders meer in dan dat ieder voor zich uitmaakt wat wel of niet mag en kan. Zo kun je in de ene GKv kindernevendiensten meemaken, of kinderen die een kerkdienst "maken" en dan vraag ik me echt af, zit ik wel in de GKv?
Zo kun je van de ene predikant een preek krijgen waarin er gezegd wordt dat er geen gebod tot zondagsrust is en een andere predikant kan maar zo zeggen van wel.
En of het nog de kerk van Christus is betwijfel ik ten zeerste.

[Vuurtje]

Nogmaals, men bepaald dit in de GKV niet zelf, maar laat Gods Woord spreken. Dat neemt niet weg dat niet op elke vraag letterlijk een antwoord in de bijbel staat. En er is niets op tegen om elkaar daar wat ruimte te geven. Natuurlijk moet je dan wel opletten dat je daardoor geen zwakken in het geloof aan het twijfelen brengt. Een beetje zoals Paulus spreekt over het deelnemen aan een maaltijd van offervlees in een afgodentempel. Met jouw kennis kan het geen kwaad om het te doen, maar let wel op de zwakken in het geloof, dat die er niet door op het verkeerde been worden gezet. (1 kor 8 )

Als je het hebt over kindernevendiensten of kinderen die op een andere manier actief betrokken worden bij een kerkdienst, of over verschillende manieren waarop tegen het heiligen van de zondag kan worden aangekeken (ik laat de betreffende dominees het liefst zelf hun standpunten helder maken, en bevestigen dat hun standpunten niet te verenigen zijn, misschien is dat jouw interpretatie) dan kan de bijbel daar misschien vanuit meerdere invalshoeken op schijnen. Maar gelukkig staat nergens in de bijbel dat deze punten bepalen of je hoort bij het lichaam van Christus. Wat fundamenteel is is geloof en vertrouwen in God, en liefde voor God en je naasten. Dat is wat het lichaam van Christus uit moet stralen.

[Boekenlezer]

Tja, in hoeverre men zich laat leiden door Gods Woord, daar verschillen de meningen ook alweer over.
Voorstanders van de koers die de GKV vaart - zoals bijvoorbeeld mijn oudste broer - weten je nogal eens haarfijn uit te leggen dat men zich in de GKV juist heel erg laat leiden door Gods Woord, en hoe gereformeerd men wel te werk gaat. Bezwaarden zeggen echter dat Gods Woord te veel veronachtzaamd wordt. En die weten ook weer haarfijn uit te leggen waarin dat zit. Zie bijvoorbeeld deze 22 stellingen.
Erg verwarrend is het allemaal i.i.g. wel.
Duidelijk zal zijn dat ze allemaal christelijk willen zijn. Alleen is er nogal verschil van mening over hoe je dat doet.

En kinderdiensten... daar begonnen ze in mijn plaats in 2004 mee. Vréselijk vond ik dat! Het was de eerste keer dat ik met een 'synodale-kerk-trauma' de kerk uit ging.
Tja, dat is natuurlijk een term die ik moet uitleggen. Ik bedoel ermee: met een uitermate leeg gevoel de kerk uitgaan, omdat je je geestelijk totaal niet gevoed voelt, want het was slapper dan slap. En dat ik er zo'n naam aan gaf, was omdat ik dat eind 1995 voor het eerst meemaakte met een dienst van de GKN, toen een nicht van mij trouwde.
Ik heb zo'n kinderdienst een paar keer meegemaakt, maar besloot daar niet meer heen te gaan. En, niet verwonderlijk, er waren er meer die het helemaal niks vonden.
Ik weet nog dat ik er ooit eens een woordenwisseling over had met de predikant, en dat ik toen best wel wat boosheid voelde. Maar ja, híj was natuurlijk groot voorstander, en toonde geen begrip.
Ik heb mijn ergernissen in 2006 besproken met mijn ouderling. Die gaf ook nul op rekest. Daar werd ik niet vrolijk van. Dan voel je je bepaald niet gesteund of geholpen.

Maar wat kinder(neven)diensten betreft, men was daar in het verleden altijd erg op tegen in de GKV, want het ging immers om het héle verbondsvolk van de HEERE. Dat volk vormt één geheel, dus moet je ze ook allemaal in de dienst hebben.
Wat je wel moet zeggen: vroeger keek men wel graag naar wat de Schrift zegt. Daar lag een sterke nadruk op. En dat is vandaag de dag nogal eens anders. Als je soms leest met wat voor oppervlakkige verhaaltjes men vandaag nogal eens denkt te kunnen volstaan! Dan lijkt mij wel duidelijk dat er zeker wat aan de hand is. Vroegere standpunten worden vervangen door nieuwe, zonder te zeggen wat er nou bijbels gezien mis was met die eerdere standpunten. Dat roept dan wel de vraag op: in hoeverre laat je je als kerk dan echt leiden door het Woord van God? Die nalatigheid wekt natuurlijk wantrouwen op.

[Jo'tje]

Maar je kunt ook niet zeggen dat alle veranderingen niet worden geleid door het Woord van God.
Ik heb soms wel het idee dat mensen een verandering bij voorbaat al een verslechtering vinden.
Waarom zou je het anders doen als het zo al jaren goed gaat?
Nou, misschien is het wel een vooruitgang..

Nou ga ik even niet specifiek in op zaken die spelen, maar het is een beetje de ondertoon die ik af en toe voel.
Het verandert, dus staat men direct op scherp om te kijken wat er mis is met die verandering. Terwijl er ook best iets mis kan zijn met zaken die al jaren 'gewoon zo gaan'.

[Marnix]

Tja, en om die houding maak ik me meer zorgen. Het moet allemaal om ons, volwassenen, draaien.

Ik moet er wat aan hebben... kinderdiensten? Vreselijk. De kinderen moeten maar wachten tot ze volwassen worden.

Wij hebben zelf kindernevendiensten en ik merk dat kinderen met veel meer plezier naar de kerk gaan en een hoop meer leren.

Als het volk een geheel vormt hou je ook rekening met elkaar. Ik weet nog wel hoe saai ik het als kind in de kerk vond, ik snapte er geen klap van.

Maar goed, ik hoor alleen maar als argument: Vroeger deden we dat ook niet. Ik hoor geen Bijbelse argumenten. Alleen een kreet: We zijn 1 verbondsvolk. Dacht je dat mensen die voor een kindernevendienst zijn dat tegenspreken? Natuurlijk niet. Juist omdat je een verbondsvolk bent is het doel om iedereen in Gods woorden te onderwijzen. En kleine kinderen dan apart onderwijzen kan dat prima en doet daar niets aan af, integendeel.

[Boekenlezer]

Maar het kan toch ook niet de bedoeling zijn dat niet-kinderen tenenkrommend in de kerk zitten, omdat het allemaal zo ontzettend infantiel gaat.
Ik spreek hier wel over een redelijk specifieke situatie, moet ik zeggen. Ik heb wel eens andere van dat soort diensten meegemaakt, die niet zo traumatisch van aard waren. Dat was wel een enorm verschil. Maar die predikant die we in onze plaats hadden wist er blijkbaar zo'n potje van te maken dat het zo uitpakte.
Anderen zeiden ervan: hij zit gewoon een zondagschoolverhaaltje voor de kinderen te houden.
En verder dus geen behoorlijke preek.

[Vuurtje]

Bezwaarden zeggen echter dat Gods Woord te veel veronachtzaamd wordt. En die weten ook weer haarfijn uit te leggen waarin dat zit. Zie bijvoorbeeld deze 22 stellingen.

Zo haarfijn vind ik die stellingen niet. Integendeel het zijn een aantal kreten zonder bijbelse onderbouwing. Het lijken vooral omschrijvingen van gevoelens van deze persoon.

Ik heb inmiddels twee video's van de schrijver van de stellingen gezien op dezelfde site, en daar klinkt hij veel genuanceerder. De vraagstelling is overigens aan het einde van deel 2 zeer suggestief te noemen, zijn duidelijk geen objectieve journalisten.

Ik ga verder niet in op gevoelens die jij krijgt van een preek, of "de oppervlakkige verhaaltjes waarmee men denkt te kunnen volstaan" zoals je ze noemt. Simpelweg omdat ik niet scherp heb wat er allemaal verteld is, en omdat ik betwijfel of het doel van een kerkdienst is om jou een goed "geestelijk gevoed" gevoel te geven.

Over de kindernevendienst, ik zie niet in waarom je de kinderen niet in hun eigen taal zou aanspreken als je samen één volk bent. Ik kan me voorstellen dat de één grote voordelen ziet in het aandacht besteden aan de kinderen, terwijl de ander dat geen voordeel vindt omdat hijzelf dan minder aandacht krijgt. Er zitten 52 zondagen in een jaar, en ook op andere dagen worden er in mijn gemeente genoeg diepgaande bijbelstudies en cursussen gehouden. Mijn ervaring is dat je veel kan leren van de antwoorden van kinderen, en ook Jezus gaf aan dat we veel van ze kunnen leren:

1 Op dat moment kwamen de leerlingen Jezus vragen: ‘Wie is eigenlijk de grootste in het koninkrijk van de hemel?’ 2 Hij riep een kind bij zich, zette het in hun midden neer 3 en zei: ‘Ik verzeker jullie: als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan. 4 Wie zichzelf vernedert en wordt als dit kind, die is de grootste in het koninkrijk van de hemel.

Overigens, het woord vernederen dat hier gebruikt wordt doet me denken aan het beeld dat de schrijver van de 22 stellingen heeft over een christen. Namelijk dat God alleen een gebroken en verslagen hart niet wil verachten. Maar denk niet dat het kind er verloren, gebroken en verslagen bijstond. Hoe stond het kind er dan bij? Een kind hoeft niet de belangrijkste te zijn, een kind vertrouwd zijn vader en zijn moeder.

Vroegere standpunten worden vervangen door nieuwe, zonder te zeggen wat er nou bijbels gezien mis was met die eerdere standpunten.

Mijn ervaring is dat je altijd terecht kan als je een vraag hebt. Maar je praat hier weer heel globaal, ik heb geen idee over welke standpunten je het nu hebt. Ik weet dus ook niet of ze vervangen zijn of aangevuld. En ik weet ook niet of men gezegd heeft dat oudere standpunten bijbels mis waren, dat hoeft namelijk helemaal niet. Misschien zijn zowel het oude als het nieuwe standpunt bijbels niet mis.

[Marnix]

Maar het kan toch ook niet de bedoeling zijn dat niet-kinderen tenenkrommend in de kerk zitten, omdat het allemaal zo ontzettend infantiel gaat.
Ik spreek hier wel over een redelijk specifieke situatie, moet ik zeggen. Ik heb wel eens andere van dat soort diensten meegemaakt, die niet zo traumatisch van aard waren. Dat was wel een enorm verschil. Maar die predikant die we in onze plaats hadden wist er blijkbaar zo'n potje van te maken dat het zo uitpakte.
Anderen zeiden ervan: hij zit gewoon een zondagschoolverhaaltje voor de kinderen te houden.
En verder dus geen behoorlijke preek.

Alsof iedere dienst een kinderdienst is en de volwassenen nauwelijks aan bod komen. Dat is het niet... Vroeger kwamen ze iedere dienst aan bod en nu is er wel eens een dienst waarin andere doelgroepen wat meer worden aangesproken. Als er een zo'n dienst is begint met al de klagen. Aan deze preek heb IK niks... kinderen wel maar het kan niet zo zijn dat ik er niets aan heb. Men wil zo traditioneel blijven en ondertussen is men zo beinvloed door het postmodernisme waarbij je eigen belangen centraal staan en niet die van het collectief, waar kinderen ook gewoon bij horen... en die mogen dus ook aangesproken worden in de kerkdienst en niet alleen buiten de kerkdiensten om. Voer je vernieuwingen door, dan roept men dingen als: MacChurch enzo... en ondertussen willen ze gewoon dat het gaat zoals zij graag willen.

En als je dan voorstelt om kindernevendiensten te houden zodat je de preek wat meer op volwassenen kan afstemmen en de kinderen voor wie de preek te hoog gegrepen is op eigen niveau in de Schrift kan onderwijzen, is het ook weer niet goed. Het niveau moet hoog zijn, kinderen moeten gewoon in de kerk zitten en er niets van begrijpen en verder niet zeuren.

Als het structureel gebeurt dat de preek van zo'n laag niveau is moet je daar wat aan doen... bijvoorbeeld door kindernevendiensten voor ze te houden. Laat ze er in de dienst gewoon bij zijn en tijdens de preek op eigen niveau onderwezen worden. Doe je dat niet, dan is een logisch gevolg dat het niveau van de preek omlaag gaat, je kan de kinderen moeilijk negeren. En als er af en toe eens een speciale kinderdienst is met een laag niveau verhaaltje (voor jou, voor kinderen kan het heel fijn en leerzaam zijn) mogen we ons wel bedenken dat we niet de enigen zijn in de kerk.

[tante-tortel]

En waar is nu God in je verhaal? Wij moeten er iets aan hebben, kinderen moeten er iets aan hebben, bejaarden, gehandicapten, jongeren, middenklassers, doven, enz enz.
Maar waar is God nu in al die ik gerichte groepen?
Is het niet God die tot ons wil spreken en wij gewoon maar te luisteren hebben?

En die onzin dat kinderen er niets van begrijpen! Daar heb je dan als ouders thuis een taak! Maar meestal moeten we achter de pc duiken of de krant in of op de koffie en hebben we geen tijd om de kerkdienst nog eens met onze kinderen te bespreken.
Ik weet dat toen onze kinderen klein waren en ik ook dacht: zouden ze hier nu iets van oppikken? Ging mijn dochter van 5! even de wet uit haar hoofd op zitten zeggen! En de ander weer een psalm. En elke keer kwamen er vragen en opmerkingen in de week na de zondag die sloegen op wat er in de kerkdienst was gebeurd. Mijn zorgen waren al snel over.
Wij hoeven onze kinderen het geloof niet te geven, maar we moeten de Geest Gods Zijn werk laten doen.
En natuurlijk kan dat ook zijn dat daar nevendiensten voor gebruikt worden, maar dan maak je de kerkdienst niet een dienst voor de hele gemeente. Je gaat eruit plukken waarvan je zegt: nu spreekt God te moeilijk jullie moeten weg.
God spreekt: Ik ben de Here Uw God. En dat is voor iedereen.
En de één pikt meer op dan de ander maar door het werk van de Geest krijgt ieder genoeg te eten.

[Marnix]

En waar is nu God in je verhaal? Wij moeten er iets aan hebben, kinderen moeten er iets aan hebben, bejaarden, gehandicapten, jongeren, middenklassers, doven, enz enz.
Maar waar is God nu in al die ik gerichte groepen?
Is het niet God die tot ons wil spreken en wij gewoon maar te luisteren hebben?

En die onzin dat kinderen er niets van begrijpen! Daar heb je dan als ouders thuis een taak! Maar meestal moeten we achter de pc duiken of de krant in of op de koffie en hebben we geen tijd om de kerkdienst nog eens met onze kinderen te bespreken.
Ik weet dat toen onze kinderen klein waren en ik ook dacht: zouden ze hier nu iets van oppikken? Ging mijn dochter van 5! even de wet uit haar hoofd op zitten zeggen! En de ander weer een psalm. En elke keer kwamen er vragen en opmerkingen in de week na de zondag die sloegen op wat er in de kerkdienst was gebeurd. Mijn zorgen waren al snel over.
Wij hoeven onze kinderen het geloof niet te geven, maar we moeten de Geest Gods Zijn werk laten doen.
En natuurlijk kan dat ook zijn dat daar nevendiensten voor gebruikt worden, maar dan maak je de kerkdienst niet een dienst voor de hele gemeente. Je gaat eruit plukken waarvan je zegt: nu spreekt God te moeilijk jullie moeten weg.
God spreekt: Ik ben de Here Uw God. En dat is voor iedereen.
En de één pikt meer op dan de ander maar door het werk van de Geest krijgt ieder genoeg te eten.

jaja... de kerk is voor volwassenen. En de kinderen horen daar nog niet bij, die moeten thuis maar onderwezen worden. Waar God is? Hij wil ons allen onderwijzen. Hij zegt niet: het maakt niet uit of je er wat van snapt, als je er maar bent... en je kijkt maar wat je er van opsteekt.

Kortom: Als je vindt dat de kinderen in de dienst moeten blijven moet je het ook prima vinden dat de dominee 10 minuten lang in Jip en Janneke-taal op hun niveau gaat onderwijzen.

Overigens worden bij kindernevendiensten de kinderen niet uit de dienst gehouden. Ze zijn dan gewoon in de kerkdienst aanwezig, bij vorum en zegegroet, het zingen, het lezen van de wet, het gebed... en voor de preek gaan ze dan naar de kindernevendienst en na de preek komen ze weer terug in de kerk... en mogen ze vaak nog even vertellen wat ze geleerd hebben enzo. Zo hoort iedereen erbij, heeft ieder zijn plek in de dienst en wordt iedereen goed onderwezen.

Dat de Geest het geloof geeft is helemaal juist, maar dat wil niet zeggen dat we niet mogen nadenken over hoe we zorgen dat de boodschap goed overkomt. En waar gaat het God om? Waarom zijn er kerkdiensten? Allereerst zodat God geeerd wordt, en de kinderen inde eredienst kunnen Hem ook eren. Daarnaast om ons te onderwijzen, en de kinderen worden op deze manier goed onderwezen. Zo blijft de eenheid en krijg je geen groepsvorming en worden toch verschillende groepen goed onderwezen.

[BigSmile]

Ik heb met belangstelling deze discussie gelezen. Een tijdje terug heb ik hier ook gepost met vragen over de GKV. Destijds was ik geen lid, maar mijn huidige man wel. Inmiddels ben ik ook lid geworden, mede omdat ik inmiddels kinderen heb die gedoopt moesten worden.

Ik als Ger.Gem-er voel me in de GKV toch vaak onbegrepen. En ik bekijk ook met zorg bepaalde ontwikkelingen. Het lijkt wel alsof er alleen maar veranderd moet worden. Wat is dat toch die drang naar vernieuwing? En behoud van het oude is niet meer van deze tijd. Ik ben niet tegen verandering, maar wel tegen veranderen om te veranderen. Laat het wel wezen: het gaat om God en Zijn eer. En het lijkt er verdacht vaak op dat het alleen maar gaat om wat de mensen in de kerk willen.

Een voorbeeld: de dominee had aangegeven dat hij het zou waarderen als er tijdens de collecte niet meer gepraat zou worden. Het is nog steeds onderdeel van de eredienst en het is aan te bevelen dat je dan die tijd gebruikt voor bezinning. In plaats daarvan wordt het gelijk een kippenhok waarin iedereen even gauw nog wat zegt: en vaak gaat dat helaas niet over de preek maar meer de laatste nieuwtjes, afspraken etc. Maar helaas, het schijnt erg moeilijk te zijn iets terug te draaien want men blijft gezellig doorkletsen tijdens de collecte. Om wie gaat het dus in de eredienst?

Als het gaat om kindernevendiensten. Ik vind het idee niet verkeerd. Ik vind het alleen erg rommelige kerkdiensten. En daarbij haal je een stuk rust en eerbied uit de dienst weg wat mij betreft.

[Marnix]

Als het gaat om kindernevendiensten. Ik vind het idee niet verkeerd. Ik vind het alleen erg rommelige kerkdiensten. En daarbij haal je een stuk rust en eerbied uit de dienst weg wat mij betreft.

Hm, ik kan het me voorstellen.... het heeft denk ik ook erg te maken met wat je gewend bent. Zelf ervaar ik het weer helemaal niet als storend als die kinderen weggaan. Ik vind het altijd prachtig om te zien, al die kleine koters die enthousiast naar de nevendienst rennen tijdens het naspel van het kinderlied. Dat wat drukke, onstuimige, hoort wel bij de leeftijd.

Ik als Ger.Gem-er voel me in de GKV toch vaak onbegrepen. En ik bekijk ook met zorg bepaalde ontwikkelingen. Het lijkt wel alsof er alleen maar veranderd moet worden. Wat is dat toch die drang naar vernieuwing? En behoud van het oude is niet meer van deze tijd. Ik ben niet tegen verandering, maar wel tegen veranderen om te veranderen. Laat het wel wezen: het gaat om God en Zijn eer. En het lijkt er verdacht vaak op dat het alleen maar gaat om wat de mensen in de kerk willen.

Ik denk dat je met dat laatste wel uit moet kijken. Mensen roepen vaak bij veranderingen: Het lijkt vooral te gaan om wat mensen willen. Of dat zo is vraag ik me af, het heeft ook andere redenen.... maar oke, soms kan het zo zijn. Maar ondertussen is hun motivatie precies hetzelfde. Die mensen willen het oude vertrouwde houden omdat ze dat zelf fijn vinden, het gaat om wat ze zelf in de kerk willen en daarom willen ze dat het blijft zoals het is, net zoals sommigen daarom willen dat er dingen veranderen. Beide motivaties zijn niet juist.

Een voorbeeld: de dominee had aangegeven dat hij het zou waarderen als er tijdens de collecte niet meer gepraat zou worden. Het is nog steeds onderdeel van de eredienst en het is aan te bevelen dat je dan die tijd gebruikt voor bezinning. In plaats daarvan wordt het gelijk een kippenhok waarin iedereen even gauw nog wat zegt: en vaak gaat dat helaas niet over de preek maar meer de laatste nieuwtjes, afspraken etc. Maar helaas, het schijnt erg moeilijk te zijn iets terug te draaien want men blijft gezellig doorkletsen tijdens de collecte. Om wie gaat het dus in de eredienst?

Hm, ik vind dat op zich zelf niet zo'n punt. Je komt als gemeente samen en dan mag er ook wel oog voor elkaar zijn, en wat communicatie. Anders kunnen we net zo goed allemaal via internet gaan meeluisteren. Ik vind het niet oneerbiedig als je dan even met elkaar praat. De kerk mag ook een plek van ontmoeting zijn. Zou God het oneerbiedig vinden als tijdens het geven van geld, gemeenteleden even met elkaar communiceren? Ik vraag het me sterk af. Maar ja, ook dat heeft denk ik weer te maken met wat je gewend bent, waar je vandaan komt. Dat is bij ons wel wat verschillend he. Ik hoop dat je daar wel een beetje oog voor hebt... niet iedereen heeft die achtergrond dus ook niet iedereen denkt het zelfde. Als jij iets onerbiedig vindt wil dat nog niet zeggen dat het dus oneerbiedig is. Iemand kan dat doen en helemaal niet oneerbiedig bezig zijn terwijl jij het wel zo ervaart. En die ander moet er ook weer rekening mee houden dat het zo wel kan overkomen. Rekening houden met elkaar, met de diversiteit etc.

Ik heb met belangstelling deze discussie gelezen. Een tijdje terug heb ik hier ook gepost met vragen over de GKV. Destijds was ik geen lid, maar mijn huidige man wel. Inmiddels ben ik ook lid geworden, mede omdat ik inmiddels kinderen heb die gedoopt moesten worden.

Je was al welkom maar bij deze nogmaals, hartelijk welkom Ik ben wel benieuwd wie je nou eigenlijk bent