meboy schreef:Stel dat God in het laatste oordeel zegt: meboy je zag het fout, dan hoop ik dat er achteraankomt; hoewel je fout zat heb je altijd respect gehad voor de mensen die het goed hadden. Dat liever dan in plaats van: je zat fout in je standpunt en je was hard en respectloos. Stel dat het laatste oordeel is: je zat goed in je standpunt, dan hoop ik nog steeds dat er achteraankomt, en je was respectvol naar mensen die er van overtuigd waren dat ze goed zaten, ook al hadden ze geen gelijk.
Wijsheid! Ik geloof in een God van liefde! Als je handelt uit liefde en een ander wil respecteren onafhankelijk van hun ideen. Krijg je juist of onjuist bonus punten.
Naasten liefde moet de primaire leidraad zijn.
Tante, voor de duidelijkheid. Niets van mijn woorden of meningen zijn specifiek op jou gericht. Je liefde voor je zoon staat voor mij niet ter discussie en jij als mens bent voor mij niet te beoordelen. Ik geloof dat je je standpunt inneemt vanuit je geloof en een oprecht verlangen voor het beste voor je zoon. Bonus punten dus
Het feit dat jij en je zoon zo'n goede relatie hebben onderstreept dat alleen maar.
Ik schrik alleen van de mening dat homosexualiteit zomaar onderdrukbaar is. Dat is aantoonbaar niet waar. Wat je van binnen onderdrukt onderdruk je van buiten. Dus homofobie is een mogelijk symptoom van homosexualiteit.
link Onderdrukking van natuurlijke impulsen leidt tot neurotische klachten zoals angst, depressie en "vreemd" neurotisch gedrag. Gevoelens van schaamte en minderwaardigheid horen daarbij. En als dat lang genoeg doorgaat krijg je mensen met een dubbel gezicht die af en toe barsten en s'avonds stiekum naar homo parkeer plaatsen rijden. Met alle bedrog, leugens en jezelf kwijtraken die erbij horen. Als je dacht dat je een probleem had omdat je homosexuele gevoelens hebt dan heb je op zo'n moment echt een probleem. Huichelarij was Christus wel heel duidelijk over.
Ik ben opgeleid om deze uitspraken te doen, ze zijn onderbouwd in de psychologie. En er zijn inderdaad mensen die het kunnen zonder op den duur te breken. Maar moeten we echt dat risico nemen met onze kinderen? Of de mindere "zonde" accepteren om de grotere te vermijden? Als iemand dan toch homo is dan liefst met een vaste partner en als gelukkig en stabiel lid van de gemeenschap. Iemand accepteren zoals hij is is in ieder geval uit liefde handelen. In geval van twijfel is dat dus een goede keuze.
) dat Tortel dit soort fragmenten vaker plaatst, maar daar kunnen we haar helaas niet toe dwingen 
.
