De Pil

[kirsten]

Mijn ouders gaan er eigenlijk van uit dat ik niet aan de pil ga, tenminste niet nu al. Ik vind het belangrijk dat zij ook ons standpunt weten. Ik vind het belangrijk dat mijn ouders daar achter staan. Dat staan ze ook wel, maar ik wil het er eerst met hun over hebben.

[LeChat]

Als je een open verhouding hebt met je ouders en je praat over pilgebruik, prima. Maar waarom zouden ze er achter moeten staan? Jullie zijn toch volwassen mensen en kunnen je eigen afweging maken? (Als ik zo zou redeneren, dat allebei m'n ouders het ermee eens moesten zijn, kon ik nooit aan de pil, maar dat terzijde.)

[*|Scatie]

Ik zou het persoonlijk een keuze vinden van jullie samen waar in principe niemand anders wat mee nodig heeft.
Mijn ouders zijn er niet van op de hoogte al zullen ze misschien een vermoeden hebben aangezien ik 1,5 jaar getrouwd ben.
Ik vind dat ook niet nodig.

[kwebbel]

Kwebbel, als je de pil slikt heb je geen eisprong, je voelt dan blijkbaar wat anders. Het is de werking van de pil, dat je geen eisprong hebt, geen eitje, geen kindje.

Aha oke dan. Maar aangezien ik het altijd heb gevoeld..... (ook voor de pil) maar ja t zal dan wel wat anders zijn precies 2 weken na dato ik heb op zich geen zware pil (Microgynon20, tegenwoordig bekend als Etinylestradiol) dus.. ach ja... weet ik weer ns wat

[*|Scatie]

Had je dat met de mycrogynon 30 ook? Anders kan het misschien zijn dat de 20 te licht is... 'k Weet niet, zeg ook maar wat

[88alries88]

Mijn ouders weten ook niet dat ik aan de pil ben hoor. En ik heb het zeker niet met ze overlegd van te voren. Zij denken er gewoon anders over en daar komt ook nog bij dat mijn moeder echt gek is van kinderen...(kom niet voor niets uit groot gezin dus...)
Ze weet wel dat ze niet hoeft te verwachten dat ik gelijk zwanger ben als we getrouwd zijn, maar wij vinden het ook onze eigen keuze en doen verder ook echt geen uitspraak over het 'willen'van kinderen enz. (bij mijn in de familie beginnen ze nu al te zeuren dat ik de volgende ben die voor een kleinkind ga zorgen enz )

[elvira (gast)]

pfff, zeg.. mijn ouders denken daar gelukkig wel iets anders over... hoewel mijn vader toch wel begon te hinten (zijn (jongere) broer is net voor de derde keer opa geworden).... maar ja, we zijn ook al wat jaartjes getrouwd... een paar maandjes nog, dan gooien wij de pil ook in de prullenbak!

[kwebbel]

Had je dat met de mycrogynon 30 ook? Anders kan het misschien zijn dat de 20 te licht is... 'k Weet niet, zeg ook maar wat

t zou kunnen idd want daarmee voelde ik het dus weinig tot niet eigenlijk. Heel raar is dat (vind ik dan)

Mijn vader zei altijd: Ik wil geen opa worden voor m'n 50ste en aangezien hij volgend jaar al 50 wordt moet 1 van ons wel erg hard opschieten dan Mijn schoonmoeder daarintegen was wel snel oma, zij was volgens mij net over de 40.
Ach ja God geeft het je (of niet), geen ouder die zegt of ie het wil ja of nee of dat je er snel voor gaat zorgen. Er wordt voor gezorgd (niet alleen in de zin van kinderen krijgen maar ook gewoon, ALLES), en dat is het allerbelangrijkste.

[Marnix]

Mijn ouders weten ook niet dat ik aan de pil ben hoor. En ik heb het zeker niet met ze overlegd van te voren. Zij denken er gewoon anders over en daar komt ook nog bij dat mijn moeder echt gek is van kinderen...(kom niet voor niets uit groot gezin dus...)
Ze weet wel dat ze niet hoeft te verwachten dat ik gelijk zwanger ben als we getrouwd zijn, maar wij vinden het ook onze eigen keuze en doen verder ook echt geen uitspraak over het 'willen'van kinderen enz. (bij mijn in de familie beginnen ze nu al te zeuren dat ik de volgende ben die voor een kleinkind ga zorgen enz )

Dan zeg je dus heel subtiel tegen je ouders: Ik kan niet voor kinderen zorgen, dat moet God doen.

Wel jammer dat ze zo pushen. 't Zou wel goed zijn als je ze ff leert om te wachten

[wielrenfan]

Waarom wegen veel mensen hier toch zo zwaar het oordeel van de ouders mee?
Volgens mij is dat een ongezonde situatie.
Als stel moet je je wel (leren) losmaken van je ouders. Niet dat je
niets meer met ze te maken wil hebben. Maar ik lees hier dat sommigen
het wel erg belangrijk vinden wat hun ouders ervan denken en ook over het krijgen van kinderen o.a.

Als stel moet je toch zélf de keuzes maken. Ten minste, dat doen wij.

[Evelien]

Waarom wegen veel mensen hier toch zo zwaar het oordeel van de ouders mee?
Volgens mij is dat een ongezonde situatie.
Als stel moet je je wel (leren) losmaken van je ouders. Niet dat je
niets meer met ze te maken wil hebben. Maar ik lees hier dat sommigen
het wel erg belangrijk vinden wat hun ouders ervan denken en ook over het krijgen van kinderen o.a.

Als stel moet je toch zélf de keuzes maken. Ten minste, dat doen wij.

Tuurlijk maken stellen zelf hun keuzes. Maar soms kan het juist net ten sprake komen dat je als stel bijv. de pil gebruikt. En soms kun je weleens naar bepaald advies of tips vragen.

[MissF]

Idd, en ik ben toch wel erg blij dat ik het hier ook open met mijn moeder over kan hebben. Een moeder begrijpt onderwerpen als 'kinderen krijgen' gevoelsmatig toch 'beter/anders' dan je eigen man. Natuurlijk moet je er samen over eens zijn, als stel. Maar ik vond het erg fijn om van tevoren ook over dit soort dingen met mijn moeder te bomen. Hoe zij het had ervaren toen ze net getrouwd was, waarom zij wel/niet meteen kinderen wilden, hoe snel het bij hen 'lukte', hoe zij de zwangerschappen ervaarde etc. Dat vinden volgens mij veel meiden fijn om dat te kunnen delen.
Dus daarin is de mening van ouders best belangrijk.

Toch vind ik het soms apart hoe mensen nog aankijken tegen stellen die niet meteen kinderen 'krijgen'. Er zijn genoeg mensen in mijn omgeving die mijn zus en zwager nu medelijdend aankijken, omdat ik al wel een kindje heb, en zij niet, terwijl ze een jaar langer getrouwd is. Tja, het is nu eenmaal niet meer zo dat iedereen meteen graag kinderen zou willen na het trouwen

[Daphne]

Toch vind ik het soms apart hoe mensen nog aankijken tegen stellen die niet meteen kinderen 'krijgen'. Er zijn genoeg mensen in mijn omgeving die mijn zus en zwager nu medelijdend aankijken, omdat ik al wel een kindje heb, en zij niet, terwijl ze een jaar langer getrouwd is. Tja, het is nu eenmaal niet meer zo dat iedereen meteen graag kinderen zou willen na het trouwen

Inderdaad, dat vind ik ook altijd zo vreemd. Wij waren nog geen half jaar getrouwd en toen vroeg een vage kennis van mijn moeder al aan haar of ik nog niet zwanger was...
Hoe durft men zoiets überhaupt te vragen!

Wat betreft pilgebruik en het erover hebben met ouders: Natuurlijk is dat je eigen keuze (als stel), maar ik begrijp best, dat je dat ook aan je ouders meedeelt en dat met hen bespreekt.

[LeChat]

Wat betreft pilgebruik en het erover hebben met ouders: Natuurlijk is dat je eigen keuze (als stel), maar ik begrijp best, dat je dat ook aan je ouders meedeelt en dat met hen bespreekt.

Als het maar bij mededelen en eventueel bespreken blijft en geen 'toestemming' wordt gevraagd...

[ajl]

Ik heb het nooit met mn ouders besproken. Ik was al sinds mn 16e aan de pil. Mijn ouders hebben aangenomen dat ik de pil ook na mn huwelijk zou blijven gebruiken. Ze waren behoorlijk verbaasd toen ik vertelde dat ik zwanger was. Met die mogelijkheid hadden ze nog niet echt rekening gehouden. Het kwam eerder dan verwacht.

Toen ik bv gaf was het juist mn moeder die vroeg of ik wel voor voldoende anticonceptie zorgde,omdat bv niet volledig beschermd tegen zwangerschap.