Te verwerken gebeurtenissen

[kwebbel]

Als je eenmaal bij de tandarts of de dokter bent, is de pijn weg. Zulk soort reacties, die je vast wel herkent.

Jep helemaal
Het duurt idd nog 10 dagen.. vanmiddag een heel gesprek met m'n schoonouders gehad over mijn eigen ouders. Een uur aan de tel. gezeten. Nu doe ik dat meestal hoor (een uur met m'n schoonmoeder en/of vader zitten ) maar ik was extreem moe daarna. Hoofdpijn, e.d. Gewoon er alleen over praten doet mij gewoon zeer (geestelijk) HELP !
Ik zei ook dat ze mij alle goede adviezen van de hele wereld kunnen geven, ze kunnen mij helpen, ze kunnen zelf op hun kop gaan staan en dat vind ik ook allemaal erg lief maar ik moet het ZELF doen. Ik moet het zelf verwerken en dat is gewoon heel erg moeilijk.
Ik ga niet inhoudelijk op details in, een paar heb ik inmiddels wel gezegd in dit topic.
Ik wacht rustig af tot 20 januari. Wat ze gaan doen zie ik vanzelf wel.

Bedankt voor je aanbod Riska! Doet mij goed

[*Annette*]

Ik weet haast wel zeker dat ik ga huilen denk ik.......... Maar ja da's misschien ook maar een keer goed ook.
Ik wil toch van een aantal dingen af waarmee ik zit................ Het klinkt echt heel stom maar nu ik eenmaal het traject begonnen ben lijkt het allemaal mee te vallen, en weet ik eigenlijk amper waarom ik naar MW ga..... !! Is dat normaal ofzo ?

Ik herken je helemaal Kwebbel, ik vroeg me toen ik de eerste keer na m'n psych ging ook af, waarom ben ik na de huisarts geweest? Waarom heb ik toch ooit die afspraak gemaakt? Nu denk ik dat nog wel eens, maar zoals ik dacht ik al eerder had gezegd, meer om het feit dat ik het erg moeilijk vind. Tegen mezelf zeg ik dan, je hebt toch a gezegd, nu moet je ook verder! Soms denk ik ook dat ik ga huilen, maar ik kan bij een ander niet huilen, soms erg lastig . Ik hou het helemaal tegen, omdat ik het niet kan en niet durf .

Probeer wel tijdens de intake te laten zien, hoe moeilijk jij het er mee hebt. Tijdens me intake gesprek met m'n psych was ik vrij open, de gesprekken daarna erg gesloten. Doordat ik tijdens de intake vrij open ben geweest, waren ook veel dingen duidelijk voor hem. Had toen ook het gevoel dat ik soms moest huilen, en dat had hij door, en zei me ik zie dat dat emotie bij je opwekt en ging juist daarop doorvragen.

En er zijn zoveel mensen die je willen helpen, sommige weten zelfs wel wat jij doen moet. Maar JIJ bent degene die het doen moet, het verwerken moet.

Het enigste wat ik je zeggen kan, heel veel sterkte 20 januari. Het lijkt nu nog best lang te duren, maar voor je het weet is het 20 januari en zit je daar!

En net wat Riska zegt, het is geen gemakkelijke weg, maar wel de enige die goed is. Je kunt er alleen maar beterder van/door worden!

*HUG* en een bloemetje !!

[Evelien]

Het kan juist straks ook nog zijn dat je het prettig en fijn vindt om naar de MW te gaan. Klinkt nu misschien heel vreemd in de oren. Maar dat had ik toen wel en vondt dat in het begin heel vreemd. Maar dat was bij mij toch wel aan het einde van m'n sessie zeg maar.

En probeer ook al vast dingen op te schrijven. Dat kan je soms ook helpen (straks bij de intake). Je kunt van te voren niet weten hoe het gaat lopen (je kan in klappen, etc.).

*succes*

[kwebbel]

Ja ik ben idd bang dat ik in ga klappen want dat heb ik wel vaker gehad. Diegene met wie ik een gesprek heeft, als die heel gesloten is en zegt: "Nou vertel maar." dan weet ik zeker al niets te vertellen, dat weet ik wel
Ik zie het wel, hopelijk is het snel 20 januari, nog 10 dagen te gaan!

[*Annette*]

Ja ik ben idd bang dat ik in ga klappen want dat heb ik wel vaker gehad. Diegene met wie ik een gesprek heeft, als die heel gesloten is en zegt: "Nou vertel maar." dan weet ik zeker al niets te vertellen, dat weet ik wel
Ik zie het wel, hopelijk is het snel 20 januari, nog 10 dagen te gaan!

Ze zullen je echt niet zeggen, nou vertel maar! Vaak hebben ze gewoon een soort vragenlijst die ze bij langs lopen... Meestal gaan ze weer doorvragen op de dingen die jij zegt.

Als je nu al bang bent om in te klappen, neem Evelien haar advies aan en schrijf alles op.

[Lenny]

Kwebbel, sterkte!
we zitten een beetje in t zelfde schuitje. Ik heb ook een aantal dingen uit mijn verleden niet goed verwerkt, waardoor ik me depri, en moe voel en ook angst/paniekaanvallen heb. Nu ga ik naar de dokter om een doorverwijzing te halen voor een psycholoog (heb eerder bij een maatsch. werk. gelopen, maar dat was voor mijn klachten niet afdoende). Ik hoop en bid dat ik snel terecht kan bij een psycho!! Want zo als het nu gaat, gaat het echt niet goed met me..

[Riska]

Kwebbel, sterkte!
we zitten een beetje in t zelfde schuitje. Ik heb ook een aantal dingen uit mijn verleden niet goed verwerkt, waardoor ik me depri, en moe voel en ook angst/paniekaanvallen heb. Nu ga ik naar de dokter om een doorverwijzing te halen voor een psycholoog (heb eerder bij een maatsch. werk. gelopen, maar dat was voor mijn klachten niet afdoende). Ik hoop en bid dat ik snel terecht kan bij een psycho!! Want zo als het nu gaat, gaat het echt niet goed met me..

Onverwerkt verleden blijft je altijd, altijd achtervolgen, ook al denk je van niet. Soms kom je het op heel onverwachte punten tegen.
Daarom is het alleen maar heel goed dat je hulp zoekt. Het zijn niet de zwakken, maar juist de sterken, die hulp durven vragen!
Dus: alle respect dat je doorzet!

[kwebbel]

respect voor het doorzetten Lenny!! Heel veel sterkte en ik bid voor je dat je snel een psycholoog vindt.

[kwebbel]

Nog 2 en een halve dag ongeveer. Ondanks dat ik mij belabberd voel door verkoudheid ga ik zeker door. Ik WIL dit gewoon niet afzeggen. Heb een blinde vlek verslag gemaakt en die is "goedgekeurd" door m'n begeleider na wat aanpassingen. Die ga ik meenemen voor t geval dat ik ff niets meer te zeggen heb!

[Riska]

Heel goed dat je iets op papier hebt! Zal dinsdag aan je denken!

[kwebbel]

Dan zal ik uit school wel ff wat posten

[Riska]

Maar als het op dat moment niet lukt, omdat het toch meer met je deed dan je kon vermoeden, moet je gewoon niks doen en jezelf de tijd gunnen hoor!

[kirsten]

Kwebbel, Lenny en alle anderen die problemen hebben. Ik bid voor jullie en ik hoop dat jullie veel kracht uit het geloof kunnen halen.

[Daphne]

Sterkte morgen, Kwebbel! Ik zal aan je denken!

*hug*

[christien]

Sterkte morgen, Kwebbel! Ik zal aan je denken!

*hug*