Ja, dat is heel normaal. "Ze zullen wel zeggen: "Je moet niet zeuren" is iets wat je waarschijnlijk vaak denkt.
Ennuhhh - als een maatschappelijk werk(st)er nog nooit tranen heeft gezien betwijfel ik of het een goeie is...
Heel serieus: het als als voor elke belangrijke beslissing die je neemt: 'doe ik er goed aan', 'had het niet anders gemoeten' etc.
En dan gaat het om een onverwerkt iets. Is het niet handiger dat onverwerkt te laten? Doe ik er verstandig aan om er in te gaan roeren?
Dat soort dingen.
Als je eenmaal bij de tandarts of de dokter bent, is de pijn weg. Zulk soort reacties, die je vast wel herkent.
Je staat voor de uitvoering van een belangrijk besluit. Want het is als een soort bevestiging van dat besluit dat je hebt genomen om eraan te gaan werken. Voor jezelf weet je dat datgene wat onverwerkt is wel doorwerkt in je doen en laten van alledag. Ontkennen we - en daar zijn we goed in! - maar het is wel zo. En iets wat onverwerkt is, komt er vroeg of laat uit, als het jou totaal niet uitkomt.
Ik vind het geweldig dat die afspraak er is, maar er zitten dus nog een dag of tien tussen, dat al deze dingen naar voren komen. Dat je aangevochten wordt.
Zet alsjeblieft door! Het is heel heilzaam - en heilzaam is een ander woord, zoals je ongetwijfeld weet, voor helend. Je wordt een heel mens.
Nee, geen gemakkelijke weg, maar wel de enige die goed is...
(en als het je teveel wordt allemaal - mijn pb-box staat tot je beschikking!)
Fijn om te horen dat je er zoveel steun aan hebt gehad! Doet een mens goed 
Maar ja da's misschien ook maar een keer goed ook.
