vergeven

[lutina]

erover praten dat help niet want wat mijn ex-man gedaan hebt is te erg om hem te vergeven als ik hem nog zie dan wordt ik kwaad want ik ben er de dupe van en mijn zoontje

[Carl]

en erover bidden?

je broer
Carl

[lutina]

ja dat kan maar dan is en blijft het moeilijk

[Carl]

Ik had ook niet gezegd dat het makkelijk is.

Doe dit proces a. in gebed, en
b. vooral stap voor stap.
Zet de gedachte van je af dat je iets verplicht zou zijn. Veel mensen die willen vergeven doen dat uit een misplaatst gevoel van verplichting. Dit blokkeert het traject alleen maar.

probeer helderheid te krijgen; dat is stap 1. Blijf in gebed(shouding) hierover.
Blijf je steeds open stellen voor gebeurtenissen of signalen die je 'overkomen' waardoor je God gelegenheid geeft om te antwoorden. Zie dit proces ook als een manier om meer vertrouwd te raken met de manier waarop God met je wil communiceren.

je broer
Carl

[Riska]

erover praten dat help niet want wat mijn ex-man gedaan hebt is te erg om hem te vergeven als ik hem nog zie dan wordt ik kwaad want ik ben er de dupe van en mijn zoontje

Dan zit je nog te dicht op het gebeurde. Vergeving laat zich niet afdwingen.
Lees het topic eens helemaal door. Dan zie je een aantal punten die ik genoemd heb, alvorens je tot vergeving zou kunnen komen.
Daar hoort in ieder geval bij dat je niet voorbijgaat aan je terechte woede.

En ja, bidden zou kunnen helpen. Maar het is niet altijd een toverstokje - toen bad ik en toen was er vergeving.
Het is en blijft een moeilijke, zware strijd. En daarbij kan helpen dat je God om kracht bidt. Kan, want als je alleen maar van iedereen te horen krijgt dat God ons opdraagt te vergeven, lukt het niet.
Dat zal hier wel 'vloeken in de kerk' zijn.
Ik ben heel dankbaar dat ik in een buitengewoon langdurig en pijnlijk proces geen pastor heb gehad die iedere keer zei dat vergeven moet.
Er kunnen jaren en jaren voorbij gaan. Maar uiteindelijk lukt het. Of de dader nu vergeving vraagt of niet. Als je daarop wacht, blijf je in zijn macht. Bij mij kon het niet eens - de dader was al al lang dood voor ik überhaupt aan het hele proces van verwerken en (zo mogelijk) vergeven toe kwam.

Geef jezelf de ruimte, voor boosheid, wanhoop, pijn, die er geweest is. En dan zul je merken - en dat kan jaren en jaren later zijn - dat je hebt kunnen loslaten en in de ruimte bent gezet.

Je hebt een zoontje. Ik weet niet hoe oud, wat hij heeft meegekregen van de situatie. Maar het zal een hels karwei zijn, om hem niet op te zadelen met heel veel negatiefs - jouw ex-man is en blijft zijn vader.

[Chris7]

lutina,

Ik heb van zeer nabij meegemaakt, wat een echtscheiding met iemand doet. Het brengt zoveel verdriet, boosheid, bitterheid en afwijzing.

Ik heb een keer eerder geschreven, dat er een prachtig boekje is, genaamd: Gods antwoord voor afwijzng van Derek Prince.
Hierin wordt op een zeer ontroerende manier beschreven, dat de Here Jezus aan het kruis de uitieme vorm van afwijzing heeft ervaren.

Hij heeft aan het kruis niet "alleen" onze zonden gedragen, maar ook al ons verdriet, boosheid, bitterheid, wrok, afwijzing, enz.
De Here Jezus heeft door de onmenselijke angst hiervoor, in de Hof van Getsemané, zelfs BLOED gezweten!
DIT IS ZO IETS ONVOORSTELBAARS VOOR ONS!
Als je dan ook nog bedenkt dat er, volgens wetenschappelijke berekeningen, al meer dan 120 miljard mensen geleefd schijnen te hebben op aarde..... Voor al deze mensen heeft de Here Jezus dit gedaan!

Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat je op een gegeven moment echt een KEUZE moet maken om te vergeven, want ons gevoel zal altijd blijven zeggen, dat je iemand, die je zo iets vreselijks heeft aangedaan, nooit maar dan ook NOOIT kúnt vergeven!

Dit is een grote leugen van satan, want hij moet er niet aan denken, dat we iemand zullen vergeven! Satan is immers de vader van de leugen!

Op een gegeven moment heb ik het WILSBESLUIT genomen om al diegenen, welke mij iets hebben aangedaan, te vergeven. Het is inderdaad een moeilijk en pijnlijk proces, maar ik heb er heel veel zegen en innerlijke rust van God voor terug gekregen.

Lutina, ik wens je Gods zegen voor dit moeilijke en pijnlijke proces en ook Gods liefde, kracht, wijsheid en inzicht!

Chris

[lutina]

Hoi Riska

bedankt ik zal de raad die jij gegeven hebt doen en dan ben ik van plan om die punten die jij had opgenoemd om die op te schrijven.

[lutina]

hoi Chris

Bedankt voor je antwoord en voor je tip van dat boekje.
Ik wens je Gods zegen toe

[Carl]

Wat ik me afvraag is: Kan en moet je oneindig iemand vergeven die jou steeds weer hetzelfde aandoet?
Op een gegeven moment is de maat toch vol?

Men zegt wel eens: vergeven is 1 ding, vergeten een ander.
Kan je dat dan wel vergeven noemen?

Miss een stomme vraag, maar wil daar graag eens de mening van een ander over horen.

liefs,

Allereerst: men moet niks.
We kiezen ergens voor. En er is niemand die ons iets kwalijk zal nemen als we ergens níet voor kiezen; wij hebben daar redenen voor.

Je kunt je natuurlijk wel afvragen wat voor gevolgen iets heeft als je besluit wel of niet voor vergeven te kiezen.
Misschien is het wel een vorm van liefde om iemand te laten voelen wat de gevolgen zijn van wat door hem/haar is aangericht.

je broer
Carl

[kwebbel]

Wat ik me afvraag is: Kan en moet je oneindig iemand vergeven die jou steeds weer hetzelfde aandoet?
Op een gegeven moment is de maat toch vol?

Men zegt wel eens: vergeven is 1 ding, vergeten een ander.
Kan je dat dan wel vergeven noemen?

Miss een stomme vraag, maar wil daar graag eens de mening van een ander over horen.

liefs,

mee eens met Carl Jezus vergaf ook anderen, en zei ook nooit: "Het is nu genoeg geweest." Maar Jezus deed (doet) dingen wat wij niet KUNNEN doen: eindeloos vergeven. Altijd liefdevol zijn. Wij zijn mensen. Voor ons is het een keer genoeg. Mijn ex heeft mij weer op hyves en een tijdje vond ik dat prima. En hij doet alsof er niets gebeurd is (wat dus degelijk WEL is gebeurd) ik heb nu zoiets van: Het is gewoon klaar. Ik ga niet opnieuw vergeven en vergeten. Ik vind het wel mooi geweest! Is een iets andere situatie dan die van jou denk ik... maar wilde het wel ff zeggen.

[Carl]

Ook dát is een goede reactie op de vraagstelling.
Sommigen denken dat de essentie van het christendom is: jezelf wegcijferen voor de ander. maar dat heeft Jesus nooit gevraagd.
Hij formuleerde het gebod van de liefde als: 'Heb de ander lief zoals je jezelf liefhebt' een situatie dus waarin jijzelf bepaald niet waardeloos bent. Als je jezelf niet liefhebt (accepteert) hoe kun je dan de ander accepteren?

je broer
Carl

[Kraai]

Ik zit dit topic zomaar eens wat te lezen omdat ik er zelf ook heel erg mee zit. Er staan idd goede dingen bij het moet zeker uit je zelf komen maar ook dat die genen wel vergeving vraagt of zijn berouw toont. En als je dan nog ziet het is niet echt dan kan je het volgens mij ook niet vergeven. Want die man waar het omgaat vind zelf dat hij dat ooit al gedaan heeft wat niet waar is. En vind het onzin om het nog een x te doen dan vraag ik me eigen af wat heeft het gedaan? hij leeft gewoon door of dat er niets aan de hand is en dat steekt mij ook hij heeft wel levens verwoest. het en dan het nog onzin vinden dan vind ik het heel moeilijk om zo iemand te vergeven. En de ouderling uit de kerk wil dat er een gesprek komt maar ik weet het nog niet.

[Carl]

Heb je voor jezelf ook didelijk wat het alternatief is - en of dat beter is?

je broer
Carl

[Riska]

Er staan idd goede dingen bij het moet zeker uit je zelf komen maar ook dat die genen wel vergeving vraagt of zijn berouw toont

Dan maak je jezelf afhankelijk van degene die jou onrecht heeft gedaan. Als je blijft wachten of de ander vergeving vraagt, blijf je gevangen in wat is gebeurd.
De vraag is, of je zelf klaar bent met wat je is aangedaan (dus of je de pijn of het verdriet erover in de ogen hebt gekeken en verwerkt) zodat je iemand kunt vergeven, ook al is er geen schuldbelijdenis van de ander.

[Kraai]

Ja en daar ben ik nog volop mee bezig. Ben al wel een heel eind maar zoals het nu voelt kan ik dat nog niet. Maar ik zit ermee dat ze het bij hem uit de kerk willen zodat ze ook kerkelijk gezien vedere stappen kunnen zetten om het af te handelen. dus daar zit bij mij ook nog een punt