DesertRose schreef:Ok. fijn dat het nu beter gaat dan. Ben je met een traject bezig ofzo?
Ik heb een cursus tegen sociale angst gevolgd waar ik erg veel aan heb gehad, maar wat het meeste geholpen heeft is dat ik nu (voor het eerst) iets doe waar ik ook echt heel erg goed in ben, en collega's heb die allemaal hetzelfde niveau hebben. Dat is zo'n verademing.
Door mijn pest-verleden ben ik soms erg angstig, keihard voor mezelf, en wantrouwig naar andere mensen. Ik vermoed ook dat ik hoger-dan-gemiddeld-sensitief ben, en voel vrij snel aan of iemand goedaardig of kwaadaardig is. Op mijn vorige werk, waar het helemaal niet goed ging zaten een paar van de laatste categorie, en dat was bijzonder stressvol.
redelijk herkenbaar. Ik was altijd aan het dromen, machines in gedachten aan het bouwen, veel boeken lezen, interesses die mijn leeftijdsgenoten niet boeiden. huiswerk was niet nodig voor mij, zonder ging het ook prima. zo heb ik nooit geleerd te leren, waardoor ik op het voortgezet onderwijs snel gezakt naar de MAVO.
Inderdaad enorm onbegrip van ouders.
Tja, dat had ik dus ook. Alhoewel het bij mij pas echt fout ging in het 3e en 4e jaar van de universiteit. Toen werd het toch echt pittig qua stof en daar ging het dan ook. Nooit leren leren inderdaad.
Ik weet nog dat ik economie had in 4 en 5 VWO. De leraar begreep het maar niet: in de klas de beste leerling (want nieuwsgierig en kon goed beredeneren), en voor proefwerken altijd 4-en, 5-en of 6-en. Tja, voor proefwerken moest je definities uit je kop leren, en dat deed ik dus nooit.
Mijn geluk was/is dat ik heel erg geconcentreerd kan luisteren. Toen medestudenten mijn aantekeningen wilden overschrijven omdat die wel goed moesten zijn - ik haalde immers goede punten voor tentamens - waren ze heel erg verbaasd dat die aantekeningen vaak uit niet meer bestonden dan een paar woorden en wat cirkels en pijlen. Geheugensteuntjes, het verhaal van de colleges zat verder gewoon in mijn hoofd.
Het nadeel is wel dat ik na een dag intensief college of lessen volgen vaak helemaal kapot was en echt even mentaal moest uitdeuken. Ik weet nog goed dat ik in 2 VWO door mijn ouders op huiswerkklas werd gezet: na schooltijd 2 uur lang op school huiswerk maken... zij dachten dat dat goed voor me was, omdat ze niet begrepen hoe ik werkte. Voor mij was het dus 10 minuten huiswerk maken - daarna was ik klaar - en me dan de rest van de twee uur kapot vervelen. Omdat je ook weer niet niks kon gaan zitten doen, deed je dan toch dat extra sommetje maar, of dat extra rijtje leren. Maar van uitdeuken, waar ik juist zo veel behoefte aan had, was geen sprake.
Ik heb dat geloof ik 2 dagen gedaan, en toen kwam ik lijkbleek thuis, hoefde niet te eten en kroop meteen mijn bed in. Gelukkig hebben mijn ouders me toen heel snel uit die huiswerkklas gehaald.
Ik moest hier trouwens aan denken toen ik vorige week las dat de regering de schoolkeuze voortaan nog later wil laten plaatsvinden. Dat schijnt namelijk goed te zijn voor de meeste leerlingen. Ik ben heel blij dat ik daar niet meer mee te maken heb, want nog 1 of 2 jaar in een groep waar je totaal geen aansluiting bij hebt (om het maar zacht uit te drukken) te moeten zitten...