Over standpunten van kerken
Ik kan niet linken naar het forum, dus daarom volgt hier de hele post. Dit stuk gaat over mogelijke praktische bezwaren.
@ am. Moerdijk: voor zover ik weet raadplegen de artsen pas na het vaststellen van een overlijden het donorregister om te kijken of de persoon een donor is. Dus dat zou het vaststellen van overlijden / hersendood niet kunnen beinvloeden.
Verder ben ik ook bezig om een menig te vormen over orgaandonatie dus heb er het een en ander over nagevraagd. Mijn vader is uitvaartleider en heeft regelmatig te maken met overledenen die orgaandonor zijn.
Zijn ervaring is dat nabestaanden niet te weinig tijd hebben om afscheid te nemen door de operatie die moet plaatst vinden om organen te verwijderen. Soms is er wel meer tijd nodig om de overledene er netjes uit te laten zien en uiteraard is er minder tijd dan wanneer de overledene meteen opgebaard kan worden. Op mijn vraag hoe het lichaam er uit ziet na het weghalen van organen zei hij dat het uiteraard uit maakte welke organen worden verwijderd. Als huid wordt weg gehaald gebeurt dat nooit van het gezicht of andere delen van het lichaam wat nog zichtbaar zou zijn als de overledene opgebaard ligt. Bij het verwijderen van vitale organen wordt er veel bloed verloren tijdens de operatie en kan je er bleker uit zien dan een 'normale' overledene. Verder zei hij dat verwijderen van bot het meeste impact heeft doordat een arm bijvoorbeeld er 'leeg' uitziet. Hoornvlies kan ook gedoneerd worden maar hier zijn mooi hulpmiddelen voor om de overledene toch mooi op te kunnen baren, dit wordt ook vaak gebruikt zonder donatie van het hoornvlies. Hiermeer wordt de bolling van het oog nagebootst en je merkt hier dus zo goed als niets van.
Ik denk dat de nabestaanden er dus weinig last van hebben, misschien wel van bot-donatie, maar andere donaties staan het verwerken niet in de weg voor zover ik het heb begrepen. Ik denk dat het verstandig is om zelf een keuze te maken of je orgaandonor wil zijn omdat als je nabestaanden dit moeten beslissen als je overleden bent, je ze dan een moeilijke en emotioneel beladen keuze te snel laat maken. Daardoor zullen ze er niet goed over nadenken en al snel nee zeggen. Wel is het heel belangrijk om je keuze met je nabestaanden te bespreken en als zij het liever niet willen dan alsnog je keuze wellicht aan te passen. Praktisch gezien denk ik dus dat er geen problemen in de weg staan voor orgaandonatie.
Ethisch gezien vind ik het wat ingewikkelder, het idee dat je qua organen uitgekleed wordt is niet heel fijn maar dat je er andere mensen mee kan helpen weegt hier duidelijk tegen op. Het enige wat mij tegen zou houden, naast nabestaanden, is de bijbel. Weet iemand iets te vertellen over Joden die moesten zorgen dat de overledene zo volledig mogelijk begraven werd? Zo moesten ze bijvoorbeeld na een veldslag zo ongeveer resten vlees van de muren schrapen (heerlijk praatje zo...). Kan iemand daar wat meer over vertellen? De beweegreden hierachter misschien? Of anders bijbelgedeelten die wat over organen zeggen, of waar de Joden deze rituelen op baseerden? De Joden hebben natuurlijk nog wel meer regels en wetten gehad dan wij en haalden misschien niet alles uit de bijbel. Het enige wat tot nu toe is genoemd uit de bijbel gaat over bloed, en dat gaat over het eten van bloed. Voor bloed doneren zie ik geen problemen, behalve dan dat het niet altijd even soepel kan gaan :p.
Als laatste punt wil ik noemen dat als je principeel tegen orgaandonatie bent je ook geen orgaan zou moeten willen ontvangen omdat er dan ook orgaandonatie plaats vindt. Als je geen orgaandonor bent maar dit terwille van nabestaanden zou je dus nog steeds organen mogen ontvangen.