Ondertussen weten we nog niet precies waar de grens ligt.
Uit voorgaande blijkt dus maar weer dat de grens bij ieder weer verschillend kan liggen door bepaalde achtergronden, en door hoe ieder is.
Als ik dan kijk dat ze bij ons niet samen een heel weekend bij elkaar op de kamer mogen maar dat mijn dochter dus als ze haar vriend zaterdag morgen wakker maakt gewoon nog even naast hem in bed kruipt, met de deur open, dan vind ik dat weer heel gewoon.
Maar als je samen er voor zorg draagt dat de liefde en het genieten van elkaar niet op de voorgrond komt en daardoor de liefde die je samen naar God hoort te hebben op de achtergrond.
Daarmee bedoel ik wat ik al eerder zei, dat het de kunst is om op alle vlakken gelijk op te gaan.
Maar dat het allerbelangrijkste in een verkering ( en uiteraard huwelijk) is dat je begint met samen uit de bijbel te lezen en te bidden.
