
*juist op de camping rondrennende kids gezien en gemist*
*maar ook lekker uitgeslapen*
Zelf zou ik nooit voor alleenstaand moederschap kiezen, hoe groot mijn kinderwens ook is.
Ik geloof dat het niet de bedoeling is bewust alleen een kindje te krijgen. Zo heeft God het denk ik niet bedoeld.
Daarnaast lijkt het me ook heel zwaar, als ik om me heen kijk bij vriendinnen en schoonzus, zie ik dat hun man toch een onmisbare rol speelt in de verzorging en opvoeding.
Als je er als vader of moeder ongewild alleen voor komt te staan is dat toch anders, dan moet het wel. En dan kan het ook wel.
Maar om daar nu voor te kiezen...
Overigens vind ik dat ook niet in het belang van het kind.
Bij het fenomeen 'donor' krijg ik toch een soort van 'je haalt het in de winkel' idee. (ik hoop niet dat ik hier mensen mee kwets, ik duid met name op BAM)