Anne 80 schreef:Het gaat me ook er ook niet om dat ik niet wil dat zo'n kindje geholpen wordt! Wij zijn zelf ook met adoptie bezig.
Het gaat mij er om dat er tegenwoordig zoveel mensen zijn met biologische kinderen of die er voor kiezen geen eigen kinderen te willen hebben, maar adoptiekinderen om iets goeds te doen voor de wereld en voor die kinderen.
Het streven is goed, maar men hoeft het niet te doen omdat die kinderen anders niet geadopteerd worden. Er zijn genoeg adoptieouders! Er wordt tegenwoordig streng geselecteerd omdat er TE veel adoptieouders zijn. Voor kinderloze echtparen wordt de kans dus steeds kleiner dat ze in aanmerking komen. Een vriendin van mij is bv afgewezen omdat ze hen de kant van pleegzorg op willen hebben. Het was erg pijnlijk voor haar om te zien dat andere mensen die bewust kinderloos blijven wel door mochten. Snap je?
Hier wil ik even op reageren. Ook al heb ik medisch gezien weinig kans op een spontane zwangerschap, toch voel ik me aangesproken door bovenstaand verhaal: wij waren al bezig met het adoptietraject, toen we er toevallig achter kwamen, dat we een probleem hebben op dat gebied. Maakt verder voor ons niets uit: ik voel me nog steeds iemand die bewust voor adoptie kiest en niet voor biologisch eigen kinderen.
Ik vind niet dat ouders met kinderen of met de mogelijkheid om biologische kinderen te krijgen andere ouders in de weg staan. Het moet namelijk niet gaan om de wens van aspirant-ouders, maar om de belangen van het kind. Een vergunninghouder zoekt de juiste ouders voor een kind, niet een kind voor een stel dat graag een kind wil hebben. En een stel met eigen kinderen kan wel eens hele goede ouders zijn voor een bepaald kind, die meteen met broertjes/zusjes gezegend is.
Het is heel rot voor je vriendin dat ze afgewezen is. Ik moet er niet aan denken: wij zijn aan het wachten op de kinderbescherming en het verdriet bij een afwijzing... brrr... ik krijg er de rillingen van!
Maar een selectie kan niet streng genoeg zijn. Is er tegen je vriendin gezegd, dat ze haar afwijzen omdat ze haar voor de pleegzorg willen hebben? Dat mag namelijk niet de reden zijn, dan heeft ze het recht om bezwaar aan te tekenen. En dat zou ze dan ook moeten doen. Als dat niet tegen haar gezegd is, dat kan ze in het gezinsrapport dat van haar en haar man is opgesteld lezen, waarom ze is afgewezen.
Ik vind het persoonlijk niet erg, dat de selectie steeds strenger wordt. Er zijn namelijk voor de vergunninghouders te veel ouders en dus wachtlijsten (er zijn dus niet te weinig kinderen: er zijn teveel ouders met bepaalde eisen, zie mijn vorige post).
Adoptie is een kinderbeschermingsmaatregel, dat moet altijd bovenaan staan. Het kan de kinderwens van veel mensen in vervulling doen gaan, maar daar is het als het goed is niet om te doen. Die vervulling van de kinderwens is niet het doel van adoptie. Dat zou de verkeerde kant op geredeneerd zijn!