Waar we denk ik over eens kunnen zijn is dat onze houding naar God er een van eerbied behoort te zijn. Dit is niet een houding die speciaal gereserveerd is voor de kerk, maar altijd geldt. Ik ben altijd nogal huiverig voor het elkaar opleggen van wat precies eerbiedig is. Waarom is dit zondags stil zitten in de kerk en geldt dit op maandag niet voordat je je bijbel openslaat?
Wat wij onder een eerbiedige houding verstaan verschilt en is afhankelijk van de traditie waarin je groot bent gebracht maar ook karakter en cultuur hebben hun invloed. Zouden Afrikanen en net zo beleven? Eerbied heeft niet perse iets met stil te maken, maar is een levenshouding. Eerbied wil voor mij zeggen dat je God de plaats in je leven geeft waar Hij recht op heeft. Eerbied wil zeggen dat je Hem gehoorzaam bent. Eisen dat mensen op bepaalde momenten stil zijn of op basis daarvan bepalen hoe eerbiedig iemand wel niet is krijgen al snel iets wettisch. Ga met mensen praten en verdiep je in elkaars geestelijk leven.
), de psalmen en gezangen uit het LvdK en de manier van preken spreken mij erg aan.