Nu ik getrouwd ben, is het geld van ons samen, en geef ik liever niet meer zoveel uit. Ik vind het nu niet meer zo kunnen ofzo. Mijn man is veel minder makkelijk met uitgaven, en van hem heb ik een beetje geleerd wat minder uit te geven. En hij heeft van mij geleerd wat makkelijker te worden
Eerst was kleding ook gewoon heel belangrijk voor mij. Maar dat is het niet meer zo. Mijn werk en thuis zijn nu belangrijker. Op mijn werk hoef ik er echt niet tiptop bij te lopen, en ik vind sparen voor een volgend huis nu wat belangrijker. Toen ik thuis woonde spaarde ik nooit, geen idee waarvoor ik ooit moest sparen. Mijn man had geld genoeg voor de bruiloft en de inrichting van het huis. Ik had altijd al geld over
En dat hebben we nu weer, omdat we allebei werken. Maar als ons kindje er is, en ik een paar uurtjes minder werk, en we opvang moeten betalen, zal dat echt wel anders worden denk ik. En we willen in de toekomst toch heel graag een ander huis, en dat is duur zat
Met merkjes heb ik trouwens sowieso niks. Ik heb voor mezelf ook niet dat bepaalde merken beter zijn ofzo. Ik heb twee jaar een zwart shirtje van Scapino van 10 euro gedragen. Die is nu vaal, maar zat zo goed! En een wit shirtje van Esprit van 25 is helemaal scheef geworden en uitgelubberd. Dus voor mij persoonlijk zeggen merken en prijzen helemaal niks. Met blousjes voor mijn man is het anders, duurdere blijven wel mooier.
)
.
