Gedrag in de kerk

[Lalage]

k zou het prettig vinden als ik wat vastigheid heb, want in diverse kerken wordt het overal weer alles anders uitgelegd. Je zou in de war raken

Je leert in ieder geval dat er andere uitleg mogelijk is, zodat je niet iets als 'de waarheid' beschouwt.

dat is mogelijk, misschien ligt het aan de leeftijd, ik wil graag vastigheid, ik heb nooit eigenlijk een echt vast geloof gehad, maar dan ga ik off

Maar twijfel jij dan nooit aan wat de dominee vertelt?

[MissF]

In onze gemeente raken we er wel aan gewend, dat er tijdens de dienst mensen binnen lopen. We hebben nu eenmaal een erg oud kerkgebouw, wat door toeristen bezocht wordt. Ook tijdens diensten. Meestal zorgt de koster er wel voor dat ze niet zomaar naar voor lopen enzo, dat zou wel erg storend zijn, maar achterin de kerk wordt wel vaker rondgekeken.
Óok komen er mensen te laat, maar onze dienst 's morgens begint ook wel heel erg vroeg. Nu wonen wij lekker dicht bij de kerk, maar er komen mensen uit plaatsen verderop, en met een stel kinderen is het ook amper te halen, die tijd.

[Jo'tje]

Wij hebben ook nogal eens 'kijkers' inderdaad. Niets mis mee.
Vorig weekend, met living statues, waren er heel veel. Het is dan juist tof om te zien dat sommige mensen 'even rondkijken' en vervolgens geboeid genoeg zijn om de hele dienst uit te zitten

Wat ik wel onnodig vind: altijd dezelfde kids die naar de wc lopen.
Als ik het eenmaal van bepaalde kids weet let ik er op, vaak al na een kwartier naar de wc. Nou, ga dan van tevoren!

[kwebbel]

k zou het prettig vinden als ik wat vastigheid heb, want in diverse kerken wordt het overal weer alles anders uitgelegd. Je zou in de war raken

Je leert in ieder geval dat er andere uitleg mogelijk is, zodat je niet iets als 'de waarheid' beschouwt.

dat is mogelijk, misschien ligt het aan de leeftijd, ik wil graag vastigheid, ik heb nooit eigenlijk een echt vast geloof gehad, maar dan ga ik off

Maar twijfel jij dan nooit aan wat de dominee vertelt?

ik heb ooit echt een bar slechte dominee gehad, waar ik het er gewoon niet mee eens was en later had ik dat ook wel verteld, of praat ik er over met m'n schoonouders. Meestal helpen zij mij ook wel op het "rechte pad" ( ) en delen ze gewoon hun mening. Voor mijn gevoel ben ik een beetje zwervend en dat vind ik lastig. Ik kan nooit echt m'n mening geven over moeilijke onderwerpen enz.. Daarom houd ik mij daarin iig best wel stil. Als wij nou niet vacant waren heb je een beetje vastigheid van een dominee. Snap je ?

[Lalage]

Ik kan het me goed voorstellen, omdat ik wel een paar keer flink heb geworsteld met bepaalde dilemma's. In zo'n periode kan het ook erg verwarrend zijn als je verschillende geluiden hoort. Dan is het zaak om wat een spreker/dominee/voorganger zegt te toetsen aan de bijbel. Ik hoop dat je dat wel probeert, want sommige dominees kunnen helaas erg goed onzin verkopen en je bang maken :-S

Hoe gaan jullie trouwens om met je dominee? Is het normaal om na de dienst nog iets te vragen over de preek? Wordt er tijdens de dienst weleens iets gezegd vanuit de zaal of wordt er weleens gelachen om een grap die de dominee maakt? Vinden jullie dat dat mag in de kerk?

[Riska]

Onze dominee maakt nog wel eens een opmerking over zijn kinderen (die niet in onze kerk komen, maar elders, omdat ze elders wonen) en dat kan wel eens een lach oproepen. Of als hij een gesprekje heeft met de kinderen voordat zij naar de kindernevendienst gaan.

Hij staat altijd bij de uitgang van de kerk na de dienst om handen te geven en om in te gaan opvragen en/of opmerkingen. Dat werkt heel goed en wordt als volstrekt normaal bevonden.

[Optimatus]

Er wordt zo nu en dan ook wel eens wat gelachen ja, daar is niets mis mee (vind ik).

[Evelien]

bij ons wordt er elke zondag wel gelachen t zij bij het kindermoment of tijdens de preek. En interactie is er soms ook wel.

[kwebbel]

Lachen is niets mis mee, laatst hadden wij bij een doopdienst een papiertje meegekregen met de gezangen erop. De predikant zei iets heel anders waarop de gemeente begon te rommelen. Een ouderling fluisterde het goede toe, waarop de ds. de schuld aan "moderne technologie" gaf, best grappig was dat niets mis mee, een beetje interactie! Zo ook bij de dienst mochten de kinderen naar voren komen en had de predikant ook een klein momentje met de kinderen. Mooi !

[Evelien]

bij ons hebben we elke zondag een kindermoment (10 min.). Erg mooi en fijn. Er wordt dan gebeden voor de kinderen die de afgelopen week jarig waren. Er wordt gezongen en het thema wat ze op de zondagschool/kindernevedienst hebben wordt heel kort ff besproken.

[Rolf]

Het kerkgebouw is Gods huis niet. Zou een beetje jammer zijn voor mensen zoals mijn schoonzus en zwager die in een geheim land in de zending zitten. Die hebben echt geen kerk hoor. Die komen in een kamer bij elkaar. Maar zeker weten dat God daar ook echt wel is!
Dus voor mij is de kerk echt niet Gods huis. Mijn huis is ook Gods huis, als we samen bidden, samen met de Bijbel bezig zijn of bijbelkring hier hebben. Ik zit totaal niet vast aan een kerk.
En de hoofdreden waarom ik naar de kerk ga is dus niet God ontmoeten. Ja, indirect zeker wel. Maar ik heb zelf meer aan mijn eigen stille tijd, dan aan een kerkdienst in dat opzicht. Wel ben ik dolblij met de uitleg van het Woord van God wat ik krijg in de kerk. Daar kom ik ook zeker voor!

Ik denk dat het echt een verschil is van visie op waarom je naar de kerk gaat en wat de kerk eigenlijk is. Pas dan kun je oordelen of praten voor de kerkdienst normaal is, of niet, of dat het niet goed is ofzo. Als ik mijn visie ernaast leg, is het eerder vreemd om te zeggen dat je doodstil moet zijn. Maar als je visie is dat het Gods huis is, en dat je God ontmoet daar, en dat je hoofdreden is, of misschien wel je enige reden, dan is stilte toch iets anders.

Ik vind God's huis dus wel de Kerk. Ik hoor de dominee vaak bidden: "We zijn in Uw Huis samengekomen." Mijn huis is God's huis niet omdat het geen Kerk is. Zo simpel denk ik
Misschien even een intiem vraagje: Waarom zit jij niet vast aan een kerk ? Ik zou het prettig vinden als ik wat vastigheid heb, want in diverse kerken wordt het overal weer alles anders uitgelegd. Je zou in de war raken

In de Bijbel staat dat de kerk een huis des gebeds is.
Zie ook 1 Kon. 8 en Marc. 11 : 15.

Vroeger moest een kerk ook op een speciale manier gebouwd worden.
Het moest o.a. gebeuren zonder lawaai.

[MissF]

Onze dominee zegt nogal eens gewoon wat in hem opkomt. Dat onlokt nogal eens een lach. Hij is lekker gewoon, dat vind ik zelf erg fijn.
Ik weet wel dat ze in de consistorie sowieso altijd napraten over een preek. Ik heb zelf wel eens gedacht dat ik even aan hem zou mailen dat ik de preek zo fijn vond, maar vaak vergeet ik het, best jammer, want volgens mij stellen die mensen het best op prijs.
Mijn vader kent best wel wat dominee's en kandidaten, en hij mailt wel eens met kandidaten. Die moeten het immers nog leren.
Pas was een jongen uit de kerk de kandidaat die preekte, en toevallig zit ik met hem in een commissie, en heben we het nog even over zijn preek gehad. Dat vond ik eigenlijk wel gaaf.
Maar over het algemeen is er weinig ruimte net na de dienst voor, bij ons. ALleen met het maandelijkse koffiedrinken dan.

[Lalage]

Eens in de maand koffiedrinken... wat weinig
Misschien kan je aan de dominee voorstellen om eens een preekbespreking te doen, hebben wij ook weleens gehad: na de dienst met mensen die dat willen nog even napraten in een zaaltje van de kerk (moet je wel een geschikte lokatie hebben). Dat was wel interessant, ik weet alleen niet waarom het niet doorgezet is. Misschien toch te weinig belangstelling of het kost de dominee teveel moeite ofzo.

[Riska]

In een ver verleden heb ik wel eens een preekvóórbereiding mee gemaakt. Dat is ook heel boeiend. De te lezen tekst voor de zondag en dan erover spreken wat jou raakt, wat je opvalt, waar jij denkt dat de kern zit of waar het echt over gaat, samen met een groep gemeenteleden.
En dan zondags luister je extra scherp, om te horen of er wat terug te vinden is van wat er besproken is. Meestal ging die dominee schijnbaar in eerste instantie een stuk mee en kwam dan met echte, diepgaande tekstuitleg en dat stond soms haaks op wat je gedacht had dat het betekende. Maar het was heel leerzaam, al was het ook maar om te leren niet oppervlakkig te lezen...

[Tijn]

In de gemeente waarin ik ben opgegroeid had je ook 1 of twee keer per jaar een preekbespreking met de jeugd en dat was ook altijd wel erg positief. Eerst met elkaar eten en dan de preek bespreken, erg gezellig en leerzaam.