Ik heb wat gepikt uit de gesloten discussie.
martien schreef:parsifal schreef:Voor mij staan geloof en wetenschap elkaar zeker niet in de weg.
Wel, daar vinden we elkaar dan voor 100%. En dat is dan ook precies mijn bezwaar tegen het creationistische denken. En ook tegen de soms gevoelde vijandigheid, als zou wetenschap of atheisme een soort verborgen agenda hebben om geloof tegen te gaan of te bestreiden of zo.
Daar geloof ik ook niet in. Al wordt wetenschap door sommigen wel misbruikt om een atheistisch wereldbeeld te verdedigen. Natuurlijk mag dit, maar ook aan de atheistische kant heb je de Hovinds, zij hebben echter hun eigen namen.
Een soort agnostische benadering maar dan aan het adres van de wetenschap?
Hmm, die onderlinge beinvloeding zie ik niet zo. De valversnelling op aarde is 9.8 m/s*s. Op welke manier is daar geloof aan gekoppeld? Volgens mij is wetenschap gescheiden van geloof, omdat ze zich baseert op "de wetenschappelijke methode" en zolang geloof of God niet stoffelijk is zal de wetenschap geen aanpnopingspunten hebben met geloof.
Die beinvloeding is er wel op maatschappelijk niveau. In de middeleeuwen konden sommige onderzoeken niet gedaan wodrden omdat het "tegen het geloof" was (snijden in lijken, astronomie). Maar met de verlichting is er een ontkoppeling ontstaan.
Wetenschap staat echt niet los van het wereldbeeld van de wetenschapper. Een wetenschapper haalt ergens zijn inspiratie vandaan. Deze inspiratie zie je vaak niet terug in de uiteindelijke stellingen en dergelijke, maar het is er wel.
Verder heb je nog steeds te maken met wereldbeelden in de beoordeling van wetenschap.
Een voorbeeld waar het huidige wereldbeeld wetenschap beinvloed is bij onderzoek naar verschillende eigenschappen van mannen en vrouwen en verschillen tussen de rassen. Een wetenschappelijk onderzoek waar uit zou blijken dat negroide mensen minder intelligent zijn dan blanke mensen zou bijvoorbeeld sneller teruggestuurd worden door een referee, omdat niet gekeken is naar confounders, dan een onderzoek waaruit blijkt dat de intelligentie niet significant verschilt (Waarbij mogelijke confounders de distributies te breed gemaakt kunnen hebben, waardoor een verschil niet aantoonbaar is). Ook nu is het trouwens nog steeds zo dat er bijvoorbeeld in China een stuk meer op onderzoeksgebied kan dan in de westerse wereld. Dit heeft niet zozeer met geloof te maken, eerder met wereldbeeld en vooral mensbeeld.
historisch kun je nog verwijzen naar de vroegere afwijzing van de big-bang theorie, onderandere vanuit het idee dat een begin van tijd wel eens een Schepper zou kunnen impliceren.
Maar "doelmatigheid" hoort tot het rijk van de ethiek of filosofie, niet de (natuur)wetenschap. Ik ben er van overtuigd dat natuurwetenschappelijk onderzoek per definitie niet tot het ontdekken van een "doel" van de schepping of evolutie zal leiden.
Ik denk dat ik het met je eens ben, maar als die doelmatigheid wel aanwezig is in de werkelijkheid (dus het object van de natuurwetenschap) dan zijn er dus zaken in deze waarneembare werkelijkheid waar de natuurwetenschap moet zwijgen. Als God werkelijk aan het begin van het leven op aarde staat, dan kan de natuurwetenschap nooit dit begin correct beschrijven, omdat het God buiten beeld wil houden. De spelregels van de natuurwetenschap zorgen er voor dat er beperkingen zijn aan wat te kennen is.
Ehhhhh, nou ik denk dat de wetenschappelijke insteek is dat we daarover simpelweg geen uitspraak kunnen doen. Vanuit spiritueel standpunt natuurlijk wel en daar zijn dan ook vele verschillende inzichten over bekend. Dus "doelloos" is m.i. niet helemaal scherp, onbekend lijkt me exacter.
Hier ben ik het mee eens.
Maar verwondering is een menselijke emotie en valt buiten de exacte wetenschap. Dus de relatie tussen "elegant" en a2+b2=c2 is zuiver menselijk. Dus wij mensen leggen een (gevoels)relatie en dus valt die relatie zelf buiten de wetenshap.
Maar het geeft nog steeds aan dat er interactie is tussen mijn persoonlijk geloof en mijn persoonlijke wetenschapsbeoefening. Verwondering drijft deels mijn onderzoek, terwijl resultaten van wetenschappelijk onderzoek ook weer mijn verwondering en respect voor de Schepper van de natuur beinvloeden. Dat die Schepper er is, weet ik vanuit mijn geloof, maar de dingen die mijn aanbidding versterken, weet ik deels vanuit de wetenschap. Dit is inderdaad een persoonlijke zaak, maar het persoonlijke en het wetenschappelijke staan niet helemaal los van elkaar. Ondanks dat ik me in de wetenschap voor een groot deel laat leiden door mijn gevoel voor schoonheid en elegantie, wat persoonlijke oordelen zijn, komen de uiteindelijke resultaten wel in wetenschappelijke bladen, waar enige objectiviteit geeist wordt.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
[...] "Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."