Denkertje21 schreef:De kop van dit topic was slechts de helft van de vraag1 Ik ga 'm afmaken:
Waarom ga je nog naar de kerk, als je toch niet bereid bent om je HELEMAAL over te geven?
Tja, moeilijk he? Vaak is het leven van een christen 'een beetje van mezelf en beetje van Maggi'. God een beetje en de wereld een beetje. Maar waarom ga je dan nog naar de kerk in de hoop dat je er een aanraking met God krijgt, bekering, omkeer, verlossing. Als je eigenlijk al weet dat je bepaalde dingen toch niet los wilt laten. Vroeger noemden ze dat 'boezemzonden'. Heb jij ook allerlei excuses gevonden om met je eigen leventje door te gaan, terwijl je weet dat God volledige overgaven vraagt? En dan maar wachten tot God krachtdadige bekering werkt?
Dus nog een keer de vraag:
Waarom ga je nog naar de kerk, als je toch niet bereid bent om je HELEMAAL over te geven?
Denkertje...!!
Wat begrijp ik goed wat je bedoelt. In vurig ,jeugdig enthousiasme heb je gezien, dat de Heer een mens volkomen voor zích wil hebben, omdat hij alleen iets groots kan doen met en in mensen, die niet op twee gedachten hinken, aan beide zijden mank gaan, ( 1 Koningen 18 v 21).
En het lijkt wel of je ze toeroept:
Doe toch liever n1et mee, als je toch maar vals staat te zingen, niet echt vals , maar zo net er tegen aan, als je de kamertjes met je boezemzonden stijf gesloten houdt voor God de Heilige Geest.
En als je echt alleen maar God gebruikt voor een zondags toefje over een hele week je eigen zin doen, blijf dan helemaal maar thuis.
En als je werkeloos zit te wachten, omdat de bijbel immers zegt, Filipp 2 v 13:
"Want het is God, die zowel het willen als het handelen bij u teweegbrengt, omdat het hem behaagt"
en omdat je die tekst zó uitlegt:
" Alle initiatieven moeten helemaal en helemaal alleen van God komen"...
och...blijf dan ook maar thuis.
Wat een enthousiasme.
Maar Hebreeën 10 v 24 en 25 zeggen:
" Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen en inplaats van weg te blijven van onze samenkomsten, ZOALS SOMMIGEN DOEN, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van Jezus' komst ziet naderen".
Het is goed om aan alle mensen te gunnen, naar de sam te komen:
- ze leren daar lief te hebben en goed te doen
- zij leren elkaar bemoedigen
- zij leren er rekening mee te houden dat de bazuinen op het meest onverwacht kunnen schallen, ( 1 Thess 4 v 16).
Iedereen bijna begint als:
- een mens met geheime kamertjes vol boezemzonden, al zijn dat soms heel gewone, nette dingen zoals schraperigheid
- een mens, die last heeft van ' valse lijdelijkheid'
- een mens, die op zijn best God en zijn woord en de verlossing door Jezus wat vaagjes beseft
- een mens, die heel veel van zich zelf denkt en weinig eigenlijk vetrouwen heeft in Jezus.
De Hebreeën, waaraan hier geschreven wordt, zullen ook wel legio van die mensen onder hun leden hebben gekend.
En al die mensen, vroeger en nu, kunnen in de gemeente zoveel slechte dingen afleren en goede dingen bijleren.
Bid maar veel voor al die brekebenen...die mankpoten....dat ze toegroeien naar het ' 100% voor Jezus gaan'
Ikzelf ben ook zo'n brekebeen geweest. Onder Gods leiding leer ik lopen
Vit niet op die mensen van 2 stappen vcooruit en éen stap achteruit. Bidden is beter dan vitten, (ik zeg niet dat jij dat doet hoor).
Een droevig stekje kan zo opknpappen van goede grond en wat bloemenmest. Zo heb ik ook mensen zien opknappen. In onze sam zag ik iemand, die een jaar geleden binnenkwam als een kleumend stekje en die nu al een eenvoudige functie heeft, die stralend wordt vervuld..
Geef ze wat tijd.
Daag
Ger
